ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา หลังเลิกงานต้องขับรถไปเยี่ยมคุณย่า ซึ่งAdmit อยู่ที่โรงพยาบาลสงขลา เกือบทุกวันเลยค่ะ คุณย่าอายุมากแล้ว 84 ปี แล้วค่ะ ระยะหลังๆ สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง และครั้งนี้ท่านป่วยค่อนข้างหนักมาก ..........................
ลึกๆแล้วดิฉัน คุณแม่ และพี่ชาย รู้ดีว่าเหตุการณ์ครั้งนี้ค่อนข้างหนักหนา แต่ไม่มีใครกล้าที่จะเอ่ย หรือพูดออกมา เพราะเรากลัวกันเหลือเกินว่าจะไปกระทบความรู้สึกของคุณพ่อ
คุณพ่อคือหัวหน้าครอบครัว ที่เป็นผู้บริหาร หนักแน่น สุขุม ขรึม และสุภาพ และยึดหลักธรรมะปฏิบัติมาตลอดนั้น ในวันนี้ดิฉันเห็นแววตาแห่งความทุกข์ เศร้า แต่คุณพ่อไม่เคยแม้แต่จะเอ่ยออกมา
คุณพ่อรักคุณย่ามากค่ะ ท่านจะพยายามไปนอนเฝ้าไข้ให้ได้เกือบทุกวัน และคอยดูแลปรนนิบัติคุณย่าอย่างดี
ดิฉันคิดว่าช่วงชีวิตที่ผ่านมา คุณพ่อคือพ่อพระ พ่อที่สุดเเสนประเสริฐ ทำหน้าที่ของพ่อได้ดีเหลือเกิน แต่วันนี้ดิฉันได้ค้นพบอีกว่าท่านทำหน้าที่ของลูกได้อย่างประเสริฐอีกเช่นกัน
ดิฉันรู้ว่าตอนนี้ท่านกำลังทุกข์ใจยิ่งนัก ....ดิฉันเอง ก็มีความกังวลไปไม่แพ้กัน เท่าที่ทำได้ตอนนี้คือไปเยี่ยมคุณย่าให้ได้มากที่สุด เป็นกำลังใจให้คุณพ่อ เราจะกอดกัน และพยายามส่งผ่านความรู้สึกถึงกันว่าดิฉันรักและห่วงใยท่านมากแค่ไหน ดิฉันพยายามพูดว่าทุกอย่างจะดีขึ้น คุณย่าจะไม่เป็นอะไร แต่ดิฉันก็ไม่ทราบว่าที่ปลอบไปเนี่ย ปลอบคุณพ่อ หรือตัวเอง.......................
ใครบอกว่าผู้ชายแสดงความรักไม่เป็น ไม่จริงเลยค่ะ.....ดิฉันรู้ว่าคุณพ่อท่านเป็นคนโรแมนติก ...มีความอ่อนโยน...แต่ในขณะเดียวกันก็เข้มแข็งเหลือเกิน .........................ดิฉันภูมิใจมากค่ะ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกสาวของท่าน.....
ดิฉันอยากให้ลูกชายของนบ้านอื่นๆได้คิด ..ได้หันกลับไปดูแลคุณแม่ คุณพ่อ ของตัวเอง รักแล้วต้องเเสดงออกให้คนที่เรารักรับรู้นะคะ....แล้วเราจะไม่เสียใจเลย เมื่อถึงเวลาที่ต้องจาก.....
ถึงวันนี้ดิฉันก็ยังอธิษฐานทุกวันให้คุณย่าหายป่วยเร็ว ๆ ...เพื่อดิฉันจะได้กลับมาเห็นรอยยิ้มของคุณพ่ออีกครั้ง........................................
รักคุณพ่อค่ะ.....
หวัดดีครับ
ทำให้ดีที่สุดเท่าที่สามารถทำได้จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจว่าทำไม่เราไม่ทำเช่นนั้นขณะที่ยังมีโอกาสอยู่
เป็นกำลังใจให้จ๊ะน้องอร
ขอให้คุณย่านู๋อรหายป่วยเร็วๆ นะจ๊ะ
คุณพ่อผมก็เพิ่งป่วยหนักมาเมื่อสองสามเดือนก่อน เวลาช่วงนั้นแต่ละวันแต่ละคืนผ่านไปอย่างยากลำบากครับ แต่ตอนนี้อาการพ่อดีขึ้น และผลที่ตามมาก็คือคนในครอบครัวเราช่วยเหลือและรักกันมากขึ้น เข้าอกเข้าใจกันมากขึ้น
แสดงให้เห็นว่าหลังจากฝนตกหนัก(โดยเฉพาะฝนที่ตกในใจ) ได้หยุดลงแล้ว ท้องฟ้ามักจะสดใสครับ อาจได้เห็นรุ้งกินน้ำด้วย หวังว่าคนอื่นๆคงจะมีกำลังใจเข็มแข็งนะครับ...