ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีกับทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ด้วยความที่เป็นคนที่ไม่ค่อยเก่งคอมจึงขออภัยคนอ่านด้วยคะ เพราะอยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับท่าน ๆ เพราะตอนนี้กำลังเป็นคุณแม่ของเด็กอายุ 8 ขวบที่ช่างพูดช่างคุยจึงอยากได้วิชาความรู้หรือประสบการณ์จากท่านมาสอนลูกและนักเรียนของตัวเองคะ
ตอนที่เป็นครูคิดว่าเรานี่แน่จริงๆที่สามารถสอนเด็กๆให้อ่านออกเขียนได้ สอนลูกคนอื่นได้ดี ตอบคำถามของเด็กๆได้หมด ก็เราเป็นครูนี่ ต้องรู้ต้องเก่ง นักเรียนตั้งใจเรียนดี สั่งอะไร ให้ทำอะไรเป็นต้องหาต้องทำมาส่งครู เราก็นึกเลยว่าเมื่อไรเรามีลูกนะเราต้องสอนลูกเราได้แน่ๆ
ท่านคะ เมื่อครูมาเป็นแม่ โอดๆๆๆๆ อยากจริงๆเลยคะ ต้องตอบคำถามจากนอกตำราจริงๆ มีเรื่องให้ทำมากกว่าท่าน ผอ.ที่โรงเรียนมอบหมายอีกคะ อีกยังต้องหาคำตอบนักเรียนในห้องอีกด้วยเพราะลูกเราเป็นตัวนำในการถามคะ
เช่นคำถามครั้งล่าสุดที่ถามคือ
ครูคะ เชื้อโรคตัวใหญ่หรือตัวเล็กคะ มันไม่ทำงานวันหยุดหรือคะ
เราก็ถามเลยว่า ทำไมถามอย่างนี้ละคะ เขาตอบว่า พี่ๆที่เรียนด้วยกันเก็บขนมจากพื้นกินแล้วบอกหนูว่าวันนี้เชื้อโรคไม่ทำงานคะ
ครูคนนี้เลยอธิบายไม่ได้เลย บอกว่าจะตอบวันหลังคะ
คำถามอย่างนี้ละคะที่ครูพันธ์แม่อยากได้ความช่วยเหลือคะ
ท่านว่าเด็กสมัยนี้ช่างคิดฃ่างถามไหมคะ อย่างข่าวต่างๆที่เขาได้ยินได้รับรู้อีกคะเราต้องคอยหาคำตอบไว้เลยคะตอบมั่วก็ไม่ได้อีกจึงเป็นความหนักใจของคนที่เป็นแม่และครูในเวลาเดียวกันคะ
วันหลังจะเขียนคำถามและเล่าเรื่องของลูกสาวจอมชนกับพอกเพื่อนในห้องเรียนของดิฉันมาให้อ่านกันคะ
แวะมาให้กำลังใจ..ครู-แม่มือใหม่ค่ะ
สวัสดีครับ คุณแม่มือใหม่ ดีใจด้วยครับ ที่ได้เป็นครูคนแรกของลูก