อารมณ์โลก

 

การที่ได้มีชีวิต ใช้ชีวิต ดำเนินชีวิตอยู่ในห้วงแห่งธรรม ทำให้ทุกย่างก้าวในทุกอณูของชีวิตนั้นตกอยู่ใน “อารมณ์ธรรม”

อารมณ์ธรรม อารมณ์ดี ดีเสียจนบางครั้ง “ติดดี”

ดีจนมองตัวเราว่าในอนาคตถ้าเราได้กลับไปใช้ชีวิตเป็นฆราวาสเราจะมีดีเกินใคร ดีจนวิเศษและเลิศเลอ

ความวิเศษ เลิศเลอนั้นสร้างให้เกิดอุปทานซ้อนกับอุปทานซึ่งเป็นการเดินสวนทางกับจุดหมายแห่งการละตัวละตนภายใต้ชีวิตสงฆ์ในพระพุทธศาสนา ซึ่งจะต้องอยู่แบบ "ไร้ตัว ไร้ตน ไม่มีตัว ไม่มีตน"

อารมณ์ธรรมจางหายกลับกลายเป็นอารมณ์โลกที่เกิดขึ้นได้ในบัดดลเมื่อเดินก้าวพ้นออกจากเขตขันธ์พัทสีมา

แต่อารมณ์แบบโลก ๆ ห้ามหนี ต้องรู้ ต้องเห็น ต้องสัมผัส

เมื่อเห็น เมื่อสัมผัส จะรู้ว่าเรามีอารมณ์แบบโลก ๆ เหลืออยู่เยอะ มาก น้อย เพียงใด

อารมณ์หน้ากาก อารมณ์หัวโขน อารมณ์ยศฐานบรรดาศักดิ์ ชื่อ เสียง เกียรติยศ ยิ่งใหญ่

ความยิ่งใหญ่ซึ่งมิยั่งยืน

แต่ความไม่ยั่งยืนนี่สิยิ่งใหญ่

อารมณ์โลก ผันเปลี่ยนเวียนไปตามกระแสแห่งกิเลสปนอาเพศจากเหล่ามนุษย์และสัตว์ร้าย

อารมณ์โลก เข้ากล้ำกลาย ย่างกรายเข้ามาสู่ห้วงแห่งชีวิตและจิตใจนานแสนนาน

อารมณ์โลก เฝ้าตาม หลอกหล่อ หล่อหลอมจิตใจ ให้วนเวียนว่ายอยู่ใน กาม กิน และเกียรติ

อารมณ์โลก เฝ้าแนะแนว ชี้นำ ชักจูงชีวิต จิตใจ กลั่นตัวเป็นไอแห่ง “สันดาน” ตามติดในทุกย่างก้าวบนดวงดาวซึ่งสมมติชื่อว่าโลกแห่งนี้

อารมณ์โลก คอยสั่งสอนให้ปรับโลก ปรุงโลก เปลี่ยนโลก ทำลายโลก ล้างผลาญโลก เพียงเพื่อมนุษย์ผู้อาศัยโลก

อารมณ์โลก อบรม บ่มนิสัยความเห็นแก่ตัว กลัวภัย ในภยันตรายใด ๆ ทั้งหลายเป็นอเนก บ่มดวงจิตให้ทุเรศและทุรังฝังอยู่ในกมลสันดาน

อารมณ์โลก เหตุพาโศรก แห่งดวงจิต
อารมณ์จิต อารมณ์ใจ ใช้เกียรติกั้น
อารมณ์สม อารมณ์สู่ ดั่งสัตว์กัน
อารมณ์นั่น นำโลก สู่เคราะห์ภัย

อารมณ์ล้าง อารมณ์ผลาญ เพื่อมนุษย์
อารมณ์ฉุด ยุดกระชาก ผืนดินนั่น
อารมณ์เจ้า อารมณ์ของ จองฟ้ากัน
นั่นของฉัน นี่ของเธอ ผืนเจอดี

อารมณ์จับ อารมณ์จอง มนุษยสัตว์
เพื่อบำบัด กามอารมณ์ มนุษย์ผี
อารมณ์ร่วม อารมณ์รัก กายใจพลี
หมดสิ้นดี ด้วยรมณ์โลก เคราะห์โศรกตาม

อารมณ์กาม อารมณ์กิน อารมณ์เกียรติ
อารมณ์เบียด ความถูกต้อง ถดถอยหาย
เหลือเพียงแต่ ความถูกใจ ไร้คิดปลาย
จิตมลาย กายแยกขาด กรรมลงทัณฑ์

อารมณ์โลก นำทุกโศรก สู่มนุษย์
ประหนึ่งดุจ ไฟโลกีย์ เผาผลาญนั่น
เปลี่ยนรมณ์โลก เป็นรมณ์ธรรม ดับไฟทัน
ชีวิตนั่น ร้อนกลับเย็น เร้นเคราะห์ภัย

อารมณ์ธรรม นำสะอาด แลสงบ
จุดบรรจบ ทางสายกลาง ของสรรพสิ่ง
น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า มนุษย์พิง
กายใจอิง อารมณ์ธรรม นำสุขเอย...

[บีเวอร์]

• โชคดีมากที่ได้มาอ่าน บันทึกนี้ ผมเป็นผู้หนึ่งที่ปฏิบัติธรรมครับ แม้จะยังไม่ไปถึงไหน
• หวังแค่ความมั่นคงใน ศีล สมาธิ ปัญญา นำไปสู่นิพพาน
• รบกวนท่านผู้รู้แนะนำผมบ้างนะครับ

[จักษณา]

เป็นปรัชญาที่สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน         ให้ดำรงชีวิตมีสติ ดีมากเลยคะ