กรรณิการ์

ดอกไม้ในวรรณไทย

 กรรณิการ์ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center"></p>คิดผ้าแสดติดขลิบนางเห็นเนื้อเรื่อโรงรางห่มสองบ่าอ่าโนเน่
วรรณคดี : กาพย์ห่อโคลง "นิราศธารโศก"
ผู้ประพันธ์ : เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ (เจ้าฟ้ากุ้ง)
ชื่อพฤกษศาสตร์ : Nyctanthes arbor - tristis
ชื่อสามัญ : Night Jasmine
ชื่อวงศ์ : Verbenaceae กรรณิการ์เป็นพุ่มไม้ขนาดเล็ก สูงประมาณ ๑ - ๒ เมตร ใบสากคาย ขอบใบเป็นจักตื้น ๆ และใบออกทิศทางตรงข้ามกัน ดอกสีขาว ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ลักษณะคล้ายดอกมะลิ แต่มีขนาดกลีบแคบกว่า ปลายกลีบมี ๒ แฉก ขนาดไม่เท่ากัน โคนกลีบติดกันเป็นหลอดสีส้มสด ดอกบานส่งกลิ่นหอมในเวลากลางคืน และจะร่วงในเช้าวันรุ่งขึ้นผลมีลักษณะกลมแบน ขณะอ่อนมีสีเขียว เมื่อแก่เป็นสีดำการขยายพันธุ์ ใช้ตอนกิ่งทางด้านสมุนไพร เปลือกให้น้ำฝาด เปลือกชั้นในเมื่อผสมกับปูนขาวจะให้สีแดง ดอกมีน้ำมันหอมระเหยที่กลั่นได้เช่นเดียวกับมะลิ ส่วนของดอกที่เป็นหลอด สกัดเป็นสีย้อมผ้าไหม ใบใช้แก้ไข้และโรคปวดตามข้อ น้ำคั้นจากใบใช้เป็นยาระบาย และเป็นยาขมเจริญอาหาร 

[ป้านพ]

เนื่องเหล่าอาสาสสมัครชมรม"กัลยาณการุณย์" นำโดยนายแพทย์ ดร.มโน เลาหวณิช ได้ลงมติคัดเลือกดอกกรรณฺการ์ เป็นสัญญลักษณ์ของมูลนิธิ ป้านพจึงมาSearch หาข้อมูล ก็มาเจอที่ บล็อกนี้ ถือโอกาสมาให้กำลังใจคุณนภัสสร เกียรติศิริโรจน์ ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

[ป้านพ]

เชิญชวนเพื่อนๆ กราบขอความเมตตตา สนับสนุนกิจกรรม จากจิตอาสา ชมรมกัลยาณการุณย์ โดยมี ดร.นพ.มโน เลาหวนิช ประธาน คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย รองประธาน ขออนุโมทนาสาธุ ได้บุญกันทุกคนค่ะ