"ถอย..ดีกว่า ไม่อาวว..ดีกว่า " เป็นเพลงฮิตของคุณสุนิสา สุขบุญสัง เมือประมาณ 20 ปีที่แล้วมา ที่นึกถึงเพลงนี้ เพราะมาเชื่อมโยงกับการแสดงความคิดเห็นของผู้ใต้บังคับบัญชา จากประสบการณ์ที่ผ่านมาในการทำงานของตนเอง และการพูดคุยกับคนอื่นๆ พบว่าผู้ใต้บังคับบัญชาทุกคน ต้องการพัฒนางาน และต้องการเสนอแนวคิดที่ดีๆในการทำงาน เพื่อความเจริญขององค์กร แต่ส่วนใหญ่แนวคิดที่เสนอไปมักจะไม่ได้รับการสนใจจากผู้บริหารแม้แต่จะรับฟัง อยากดีแค่พยักหน้าก็ถือว่าดีแล้ว ที่เลวร้ายไปกว่านั้น กลับใช้วิธีการปฏิเสธ กดดัน ข่ม โจมตี คือ ให้เสียหน้า หรือ จมดินไปเลย.. ซึ่งเมื่อผู้บริหารกระทำการด้วยวิธีการดังกล่าวไม่ต้องมาก แค่ 2 หรือ 3 ครั้ง รับรองได้เลยครับ ว่าผลที่ออกมาเป็นไปตามที่ผู้บริหารต้องการ คือ ต่อไปก็จะไม่มีใครพูดหรือแสดงความคิดเห็นอีกต่อไป...นั่นคือ ผู้ใต้บังคับบัญชาเขาจะร้องเพลงของคุณสุนิสาว่า ถอย..ดีกว่า ไม่เอา..ดีกว่า จุดนี้ถ้าผู้บริหารคิดว่าดีแล้ว ถูกแล้ว ก็โอเค..แต่มุมมองของผม ผมขอร้องเพลงของวงนูโวครับ..อาการน่าเป็นห่วง
ขอขอบคุณครับ..ที่ร่วมแสดงความคิดเห็น
สวัสดีค่ะ ผอ.
เลย เข้ากันไม่ได้สักทีค่ะ
ขอบคุณค่ะ