ลมหายใจกับชีวิต

 

พรรษานี้พรรษาหนึ่งของเรานับว่าเป็นเวลาที่แสนคุ้มค่า เพราะโอกาสให้กาลเวลาได้บรรจงสร้างให้เราได้เรียนรู้และปฏิบัติอย่างเต็มที่และคุ้มค่ากับ “ความรู้ที่จำเป็นต้องรู้” นั่นคือความรู้เรื่องของ “ชีวิต”

ธรรมะในพรรษานี้ของเราเป็นธรรมะเล็ก ๆ ตามพรรษาเด็ก ๆ  แต่สิ่งที่ได้มีโอกาสรู้ในเรื่องของชีวิต คิดอยู่ในเรื่องของจิตใจ และปฏิบัติในเรื่องของลมหายใจ นั้นทำให้ได้มีชีวิตที่คุ้มค่า

ชีวิตหนึ่งที่ได้อยู่กับตัวเอง อยู่กับลมหายใจเมื่อยามโกรธ โดยเฉพาะเมื่อมองเพ่งโทษของคนอื่น
ชีวิตหนึ่งที่ได้อยู่กับตัวเอง อยู่กับลมหายใจเมื่อยามโลภ อยากได้โน่นอยากได้นี่ อยากได้บริขารสวย ๆ อยากได้วัตถุสิ่งของงาม ๆ
ชีวิตหนึ่งที่ได้อยู่กับตัวเอง อยู่กับลมหายใจเมื่อลามหลง หลงเสียใจอยู่กับอดีตที่เรียกอะไรคืนมาไม่ได้ หลงละเมอเพ้อพกถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง

เฝ้าดูลมหายใจแห่งชีวิตในเรื่องของชีวิตที่ผันเปลี่ยนเวียนวน
เฝ้าดูลมหายใจเมื่อยามดีใจ เมื่อมีใครมาชม
เฝ้าดูลมหายใจเมื่อยามท้อแท้ใจ เมื่อมีใครดุว่ากันเสียงขรม

เพราะชีวิตคือลมหายใจใคร ๆ รู้  ชีวิตคือการต่อสู้ควรศึกษา
ชีวิตคืองานตระการตา ชีวิตมีคุณค่าควรคุ้มครอง

ชีวิตที่เพียรเฝ้าดูอยู่และศึกษากับความรู้ที่จำเป็นต้องรู้ เพื่อมิให้ชีวิตนั้นกัดกินตัวเองเหมือนแต่ก่อน

ชีวิตที่เพียรเฝ้าดูลมหายใจที่สั้น เร็ว และอ่อนบาง เมื่อยามโลภ โกรธ หลง ดีใจ และเสียใจ

เฝ้าสังเกตหัวใจเมื่อลมหายใจสั้น ๆ ที่เกิดจากอารมณ์นั้น ๆ

ชีวิตที่อยู่กับชีวิต

เป็นชีวิตที่อยู่กับลมหายใจ

ลมหายใจเพื่อชีวิต

ชีวิตคือลมหายใจ

“ลมหายใจกับชีวิต”