beeman 吴联乐
นาย สมลักษณ์ (ลักษณวงศ์) วงศ์สมาโนดน์

การพูดคุยกับนิสิตปี 1 ชีววิทยา (storytelling)


แม้ว่าจะมาน้อยแต่การพูดคุยก็เกิดสาระประโยชน์พอสมควร)

   วันนี้ beeman ได้นัดพูดคุยกับนิสิตปี 1 ชีววิทยาตอนบ่ายโมงของวันนี้ ปรากฏว่ามาเพียง 3 คน (แม้ว่าจะมาน้อยแต่การพูดคุยก็เกิดสาระประโยชน์พอสมควร) คือ คนนัดหมาย แพรนภา สวนแก้ว กับเพื่อนอีก 2 คนที่ยังไม่เคยได้พูดคุยกัน (แต่ได้เคยถ่ายรูปเอาไว้บ้างแล้ว) คือ อสม แก้วนิคม กับ จรรยา ทุเรียน ต่อไปนี้เป็นเรื่องราวของพวกเขา (อ่านเรื่องเกี่ยวกับที่ปรึกษา beeman พบกับนิสิตชีววิทยาปี 1 ย้อนหลังได้ที่นี่ <Click>)

  1. อสม (อ่านว่า อะ-สะ-มะ) แก้วนิคม ชื่อ นี้เป็นชื่อที่พ่อตั้งให้ เนื่องจากเกิดวันจันทร์ เชื่อกันว่าชื่อต้องไม่มีสระ (สะ-หระ)  เป็นคนกำแพงเพชร เกิดในเมือง ตอนเด็กเรียนชันอนุบาลและประถมที่โรงเรียนประจำจังหวัด ชั้นประถมเรียนที่โรงเรียน "วัดคูยาง"  ต่อมาสอบเข้าม.1 ที่โรงเรียนประจำจังหวัด คือ กำแพงเพชรพิทยาคม ตอนเรียน ม.1-ม.3 เกรดไม่ค่อยดี เกรดเฉลี่ย 2.5  พอจะขึ้นม.4 คุณพ่อ-คุณแม่ เลยให้ย้ายไปเรียนที่โรงเรียน "วชิรปราการพิทยาคม" (เป็นโรงเรียนอันดับ 2 ของจังหวัด) ซึ่งพ่อกับแม่เป็นครูอยู่ที่นั่น ตอนม.4-ม.5 ได้เกรด 3 กว่า แต่พอม.6 เหลือ 2.8 ตอนจบจึงได้เกรดเฉลี่ย 3.1 ช่วง ม.5 ได้รับเลือกเป็นประธานนักเรียนด้วย (เป็นความภาคภูมิใจ) ตอนสอบเข้ามน.(โควต้า) เลือกชีววิทยาอันดับ 3 (อันดับ 1 เภสัช,อันดับ 2 เกษตรสิ่งแวดล้อม และความสามารถพิเศษ เลือกสถาปัตย์ฯแต่ไม่ได้) ตอนมามน.รู้สึกอาย ไม่ค่อยรู้จักใคร ที่โรงเรียนติดมน.18 คน แต่มาเรียน 5 คน เรียนวิทยาการจัดการ,วิทย์ฯคณิต,วิทย์ฯ สถิติ,สหเวช และชีววิทยา ตอนนี้เกรดไม่ค่อยดีประมาณ 1.75 จึงมาขอถอนวิชาภาษาอังกฤษ ตอนมาใหม่ๆ มีปัญหาเรื่องการปรับตัว เลยไม่ค่อยเข้าเอก ที่ไม่เข้าเพราะรู้สึกว่ามันจุกจิก แต่ความจริงก็สามารถช่วยงานได้ ความจริงอาจารย์ที่ปรึกษาก็มีความสำคัญมากแต่เป็นเพราะความขี้เกียจของตัวเองจึงไม่ค่อยได้มาพบ สำหรับที่บ้านที่กำแพงเพชร มีการทำกรอบพระ (ขนาดวางบนหิ้ง) และที่พิษณุโลก มีบ้านของน้าหญิงอยู่ที่ท่าทอง (อสมอาศัยอยู่กับน้าเขยและลูกๆ ของน้า) น้าทำธุรกิจเกียวกับข้าว/น้ำตาล โดยมีรถบรรทุกเป็นของตัวเอง..
  2. จรรยา ทุเรียน เป็นคนสุโขทัย อยู่ที่อำเภอคีรีมาศ ซึ่งอยู่ห่างอำเภอเมือง 20 กิโลเมตร มีพี่น้อง 2 คน ตัวเองเป็นคนโต และมีน้องชายอีกคนหนึ่งอายุ 16 ปี พ่อแม่มีอาชีพรับจ้างทำพวกเครื่องปั้นดินเผา ตอนอนุบาลถึง ป.6 เรียนที่โรงเรียนวัดบึง ม.1-ม.6 เรียนที่โรงเรียนอุดมดรุณี ตอนจบได้เกรดเฉลี่ย 3.27 แต่สอบโควต้ามน.ไม่ติด เสียใจเหมือนกัน ปลอบใจตัวเอง พ่อกับแม่บอกว่า ถ้าสอบ Entrance ไม่ติด จะไปเรียนที่มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ (สุโขทัยไม่มี) Entrance ติดอันดับ 2 (เคมีอันดับ 1 ขาดไป 1 คะแนน) เรียนชีววิทยามา 1 เทอม ได้เกรด 1.97 เพราะคอมฯ ได้ F คิดจะลง Summer คอมฯ แล้วลงวิชามน. ด้วย ชื่อวิชา ภูมิปริทรรศน์ภาคเหนือตอนล่าง มีผู้แนะนำว่า "ถ้าอยากได้เกรดดีๆ ให้ไปเรียนบางวิชาที่สามารถทำเกรดดีๆ ได้" ที่บ้านของจรรยา ทำเครื่องปั้นดินเผา จรรยาสามารถแกะสลักได้ ทำเป็นตะเกียง โดยใช้การหล่อ พอดินหมาดๆ แล้วก็เจาะให้เป็นรู
  3. แพรนภา สวนแก้ว พูดถึงเรื่องนัดหมายเพื่อนๆ แล้วไม่มาเพราะ "ความขี้เกียจ" เป็นอันดับแรก เหตุผลต่อมาอาจเป็นเพราะนัดให้มาพบบ่อยเกินไป และไม่มีการบังคับ และช่วงนี้บางคนเป็น "หรีด" ของคณะ ต้องซัอมเหนื่อยเลยไม่มา กีฬาคณะจะมีประมาณ 4-5 กุมภานี้
  4. อาจารย์ beeman พูดถึง การมองแบบมุมกลับคือ "ขี้เกียจแบบฉลาด" และ "ขยันแบบโง่ๆ" ยกตัวอย่างว่า "คนเราขี้เกียจซักผ้า เลยคิดเครื่องซักผ้าขึ้นมา" "ต่างประเทศเขาขี้เกียจล้างจาน เขาก็สร้างเครื่องมือในการล้างจานขึ้นมา" และเกิด ไอเดีย "เที่ยวแบบวิชาการ" คือหาเจ้าภาพ แล้วพากันไปเที่ยวดูภูมิปัญญาชาวบ้านแถวบ้านของเพื่อนปี 1 ในเอกฯ
  5. ปิดประชุมตอนบ่ายสองโมง...

 

หมายเลขบันทึก: 14204เขียนเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2006 23:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม 2013 15:55 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท