สองสามวันนี้หายหน้าหายตาไปจากการเขียน Blog เพราะไม่สบาย เป็นไข้หวัดวะงอมแงม ไปหาหมอ ๆ ก็บอกว่า "อากาศเปลี่ยน" จึงทำให้สุขภาพเราอ่อนแอลง
วันรุ่งขึ้นจึงต้องออกไปวิ่งปนเดินไว ๆ ให้เหงื่อออกและให้รู้สึกว่า "ตัวเราร้อน" และพักผ่อน โดยการนอน ประมาณ 20 ชั่วโมง ติดต่อกันและตื่นขึ้นมากินข้าวปลาอาหารเป็นเวลา แต่ก็ไม่ขาดการออกกำลังกายเบา ๆ ประมาณ 20-30 นาที/วัน ก็รู้สึกว่าค่อยดีขึ้น
อาการเริ่มแรกที่เป็นหวัดก็คือ เริ่มมาจากความเร่งรีบในการเขียนรายงานสรุปผลงาน KM ที่จะส่งรายงานตัวชี้วัด และทำคอมพิวเตอร์เองประมาณ 4-5 ชัวโมง/วัน ติดต่อกัน ประมาณ 2 อาทิตย์ หลังจากนั้นเริ่มมีอาการปวดต้นคอ บ่า ไหล่ และศรีษะข้างขวา และปวดขา แล้วตามด้วยอาการปวดเมื่อยตามเนื้อตัว ก็เลยไปนวดแผนไทย จึงค่อยยังชั่วขึ้น แต่งานก็ยังไม่เสร็จ วันเสาร์-อาทิตย์ก็เอากลับไปพิมพ์ที่บ้าน จนเสร็จทันส่งตามกำหนดเวลา
ฉะนั้น อาการเป็นหวัดครั้งนี้จึงเริ่มต้นจากปวดเมื่อยตามตัว ปวดศรีษะและมึน ๆ งง ๆ ตามด้วยอาการเจ็บคอ แต่ไม่ไอ ไม่จาม ไม่มีน้ำมูก และครั่นเนื้อครั่นตัว ๆ ร้อน ๆ หลังจากนั้น ประมาณ 4 วัน ก็เริ่มหายโดยเริ่มจากเริ่มหายเจ็บคอหายตัวร้อน แต่มีน้ำมูกและมีเสลด เสียงแหบ ๆ ใหญ่ ๆ ตอนนี้ก็ประมาณ 6 วันแล้ว ค่อยยังชั่วขึ้น แต่มีอาการเพลีย ๆ สมองมึน ๆ งง ๆ คอแห้งเป็นบางครั้ง
ก็นำมาเล่าสู่กันฟังเพราะการเป็นหวัดแต่ละครั้งนั้น อาการคล้าย ๆ หรือไม่ค่อยเหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่กำลังเริ่มทำอีกครั้งก็คือ ออกกำลังกายค่ะ.