น้ำมันแพง เงินเฟ้อ หรือเงินฝืด
เราไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ตอนนี้เราอยู่ในยุคน้ำมันแพง
แพงแล้วไง ... แพงแล้วเราก้อใช้เงินเติมน้ำมันมาก
ทำให้เงินสะพัดออกจากกระเป๋าสตางค์เราๆท่านๆ เข้ากระเป๋าสตางค์คนอื่น(พ่อค้าน้ำมัน)
แบบนี้ทางเศรษฐศาสตร์ เรียกว่า เงินเฟ้อ ... ค่าเงินของเราลดลง
คือซื้อของราคาเดียวกันแต่ได้ของน้อยลง
ในขณะเดียวกัน ข้าวของเครื่องใช้อุปโภคบริโภคมีต้นทุนจากการขนส่งมากขึ้น จึงส่งผลให้ผู้บริโภครับภาระหนักขึ้น โดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ ณ ขณะนี้ จะทำให้สินค้าอุปโภคบริโภคแพงขึ้น
พอสินค้าแพงขึ้น ทำให้เราๆท่านๆ พยายามลดการใช้จ่าย เงินถูกเก็บไว้ในกระเป๋าเรา เงินไม่สะพัดออกไปหมุนเวียน แบบนี้ทางเศรษฐศาสตร์เรียกว่า เงินฝืด
ดังนั้น ในตอนนี้เรามีภาวะที่เกิดขึ้นสองสถานการณ์พร้อมกันคือ ภาวะเงินเฟ้อ เงินฝืด
เฟ้อ ในเรื่อง ค่าน้ำมัน การเดินทาง
ฝืด ในเรื่อง ที่ไม่ใช่ ค่าน้ำมัน การเดินทาง
ค่าน้ำมันทำให้ค่าเงินเราลดลง ทั้งทางตรงและทางอ้อม
ทางตรงคือ น้ำมันแพงขึ้น จ่ายตังมากขึ้น (เฟ้อ)
ทางอ้อมคือ สินค้าอื่นๆแพงขึ้น ทำให้เราไม่มีเงินพอที่จะซื้อแบบเดิม เพราะเราเอาเงินไปซื้อน้ำมันที่ปรับเพิ่มขึ้นแล้ว (ฝืด)
สรุปคือ ตอนนี้เราค่าเงินเราลดลง ในขณะที่สินค้าราคาแพงขึ้น เกิดเป็นสภาวะพิเศษ เงินเฟ้อและฝืด เพราะเงินที่สะพัด ไปเข้ากระเป๋าพ่อค้าน้ำมันเพียงรายเดียว ไม่ไปเข้ากับพ่อค่าแม่ขายทั่วๆไป ไม่เกิดการหมุนของเงินในประเทศ (เงินจ่ายค่าน้ำมัน ออกนอกประเทศไปเกินครึ่ง หมุนเวียนอยู่ในประเทศนิดหน่อย เศษที่เหลือปันผลให้ผู้ถือหุ้น)ซึ่งภาวะนี้จะอยู่อีกนานแค่ไหน ขึ้นอยู่กับราคาน้ำมัน ที่พวกกองทุนปั่นกันเก็งกำไร...
ทำไมไทยต้องไปอิงกับราคาน้ำมันสิงคโปร์ด้วย ไม่เข้าใจ
ถ้าไทยเรามีน้ำมัน ผลิตเองใช้เอง มีน้อยก็พยายามใช้ให้น้อย เราสามารถตั้งราคาน้ำมันที่เหมาะสมของไทยเองได้ ไทยก็ไม่ตกเป็นทาสของความโลภของพวกกองทุนน้ำมัน
เขียน blog ไม่บ่อย ขออภัยถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจครับ
จะพยายามเขียนบ่อยๆครับ
