พระพุทธศาสนาอันงามแท้

 

“ความงดงาม” พระพุทธศาสนา พาชีวิต
ดั่งลิขิต ด้วยสีน้ำ พารังสรรค์
ลาดลายลิ้ว ปลิวโบก เล่นโลดชัน
แก่นแท้นั่น ชดช้อย จับหัวใจ

“ความสงบ” แห่งดวงจิต พามิตรชื่น
ภิรมย์รื่น สันติสุข ชนทั้งผอง
มนุษยชาติ สุขสันติ ร่มเรืองรอง
ดั่งแสงทอง พ้นขอบฟ้า คราอรุณ

“ความเย็นฉ่ำ” ธรรมชาติ โลกกลับสุข
ดินคลายทุกข์ น้ำคลายโศรก ด้วยร้อนนั่น
ธรรมชาติ หวนกลับโลก ร่มเย็นพลัน
สัตว์โลกนั้น หมดทุกข์ร้อน ร่มเย็นไพร

“ความสุขแท้” นำความว่าง สู่ดวงจิต
ว่างเว้นคิด เบียดเบียน ทำลายผอง
ว่างเว้นโลภ โกรธหลง สิ่งหมายปอง
ปลดเครื่องดอง พันธการ วัตถุนิยม

“ความเมตตา” แผ่ปกคลุม ทั่วสามโลก
สัตว์หมดโศรก ผีหมดทุกข์ เทพสุขมั่น
พู่กันพลิ้ว พุทธศาสนา งามชีวัน
ธรรมสร้างสรรค์ ความงามแท้ แก่ใจเอย...