ใครว่าคนไทย...ไม่ชอบอ่านหนังสือ...ผมไม่เชื่อ


 

ใครว่าคนไทย...ไม่ชอบ

อ่านหนังสือ...

ผมไม่เชื่อ

 

       เมื่อวันที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๐ ผม เดินทางไปที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ เพื่อไปเที่ยว หา ดู และซื้อหนังสือ ในงานมหกรรมหนังสือแห่งชาติ

 

      วิธีเดินทางของผมก็คือขับรถไปจอดแถวบางใหญ่ จังหวัดนนทบุรี แล้วขึ้นรถโดยสารประจำทางอีก ๒ ต่อ เพราะผมไม่กล้าขับรถเข้ากรุงเทพฯกลัว ๒ อย่างคือกลัวรถติด และกลัวหลง แต่กลัวอย่างหลังเสียมากกว่า

     ผมไปถึงงานราวๆ ๑๑.๑๐ น. ก็พบว่ามีหนอนหนังสือและผู้สนใจหนังสือจำนวนมากมายเข้าไปแออัดยัดเยียดกัน ในโซนต่างๆที่ผู้จัดแบ่งเป็นซอย หรือตรอก โดยใช้ตัวอักษรภาษาอังกฤษ จากซอย A ถึง Z แต่ละซอยก็มีร้านหนังสือ จากสำนักพิมพ์ หน่วยงาน องค์กรต่างๆ ทั้งเอกชนและราชการ เรียงรายกันไป เป็นจำนวนมากมหาศาล อีกส่วนหนึ่งจะเป็นบริเวณจัดนิทรรศการ และอีกส่วนจะเป็นห้องจัดเสวนาเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการอ่านเกี่ยวกับหนังสือ หรือวิชาการที่น่าสนใจ

     ผมเริ่มเดินเข้าโซน B ไล่จากซอย L เพื่อหาหนังสือ และสื่อการสอน ให้ลูกชาย ๒ คน คนหนึ่งอยู่ชั้นอนุบาล ๑ อีกคนอยู่ ป.๕ โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน และให้ภรรยาและเพื่อนภรรยา

    พอเดินเข้าไปได้เล็กน้อยก็พบร้านหนังสือ "ฮาสุดขีด"ของคุณสมคิด ลวางกูร นักคิด นักเขียน ชื่อดัง เป็นเพื่อนรุ่นน้องแต่อายุใกล้เคียงกัน เป็นคนบ้านเดียวกัน ผมมัก จะไปเสนอหน้าให้คุณสมคิดเห็น เพื่อรับหนังสือฟรี ทุกครั้งที่ไปเที่ยวงานนี้ เป็นไปตามแผนพอคุณสมคิดเห็นหน้า ก็ทักทาย เฮ้ย ..สูจน์..แล้วถามว่าเล่มไหน..ยังไม่ได้อ่าน..แล้วสั่งเด็กๆหยิบหนังสือมา ๑ กล่องหยิบขึ้นมาแล้วถามทีละเล่ม จนมีอยู่ ๒ เล่มที่ผมยังไม่ได้อ่าน แกก็หยิบส่งให้ผมไปอ่าน ผมรับหนังสือฟรีแล้วกล่าวขอบใจ แล้วก็คุยเรื่องเพื่อนๆนิดหน่อยแล้วก็เดินต่อไปด้วยความกระหยิ่มใจที่ได้ของฟรี มูลค่าราคาปก เล่มละ ๑๔๕ บาท

     ยิ่งเวลาบ่ายลงคนก็ยิ่งทวีจำนวนมากขึ้น ผมแทบไม่ต้องเดินเพราะคลื่นฝูงชนทำให้เราไหลไปเอง ผมเดินซื้อหนังสือและสื่อการสอนที่ต้องการจนครบก็ ๑๖.๓๐ น. จึงต้องรีบเดินทางกลับ

    ใครว่าคนไทยไม่ชอบอ่านหนังสือ ผมไม่เชื่อจริงๆ ทั้งลูกเด็กเล็กแดง ผู้เฒ่าผู้แก่ แม้แต่คนพิการ มาเบียดเสียดยัดเยียดแย่งกันดู แย่งกันชม แย่งกันเลือกหนังสือ นี่คือบรรยากาศที่ผมเห็นมาครับ

คำสำคัญ (Tags): #หนังสือ
หมายเลขบันทึก: 141053เขียนเมื่อ 23 ตุลาคม 2007 07:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม 2012 20:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)
สวัสดีครับ ไปงานหนังสือเห็นคนแน่นๆ ทุกที แล้วคนหนึ่งก็ซื้อหลายๆ เล่มด้วย เสียดายที่งานแบบนี้มักจะมีในกทม. แต่ก็ยังดีที่จัดช่วงปิดเทอม
  • ลำดวนก็ไปในวันที่ 20 ต.ค. 50 พาหลานไปด้วย 3 คน
  • ให้เงินหลาน และบอกว่าให้หาซื้อหนังสือที่ชอบกันเอง นัดเวลาและสถานที่เจอกันตอนกลับ แล้วต่างคนต่างเดินดูเพราะคนแน่นมาก
  • แอบดีใจว่าคนไทยเราน่าจะรักการอ่านกันมากขึ้น รวมถึงหลานเราด้วย
  • แต่.....ผิดหวังเล็กน้อยกับหลานตัวเอง เพราะขณะที่เราเลือกหนังสือและบ่นในใจว่าเรามีเวลาน้อยอยากมีเวลาเดินดูอีก....หลานๆกลับโทรตาม และเร่งบอกว่าจะออกไปรอข้างนอกเพราะเบื่อคนแน่น
  • แถมเมื่อมาตรวจดูหนังสือที่หลานทั้ง 3 คนซื้อคือการ์ตูนญี่ปุ่นล้วนๆไม่มีหนังสืออื่นเลย....
  • ผมเห็นด้วยกับคุณธวัชชัย
  • ผมเบื่อการเบียดเสียดเยียดยัดมากเลย
  • น่ามาจัดตามต่างจังหวัด ที่ที่กว้างๆ
  • เขาคงกลัวร้อนกลัวฝุ่นมั้ง
  • ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ
  • ผมจำได้วันไป กำลังเดินทางถึงโรงพยาบาลจุฬา ท่านหัวหน้าลำดวน โทรมาส่งข่าวเรื่องการแสดงเพลงอีแซว
  • ลูกชายคนโตของผมก็ฝากซื้อการ์ตูนแต่เป็นการ์ตูนความรู้
  • เรื่องท่องจักรวาล โลกและทะเล กับอัศจรรย์ชีวิตไดโนเสาร์ สัตว์และแมลง ของซีเอ็ด ๒ เล่มก็ ๓๐๐ กว่าบาท
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับและขอบคุณที่ส่งข่าวให้ทราบครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์พิสูจน์  คงจำไม่ได้ว่าเราเป็นเพื่อนร่วมรุ่น  ลปรร  ที่อยุธยา  ยังจำเสียงเพลงแหล่ได้ดีค่ะ  เสียดายไม่ได้เจออาจารย์ในงานสัปดาห์หนังสือ  ปีนี้คนแน่นม๊ากๆ   นอกจากมีการจำหน่ายหนังสือ  ยังมีห้องบรรยายให้ความรู้อีกมากมาย  ที่สำคัญต้องเลือกเข้าห้องให้ถูก  เพราะมีทั้งฟรีและจ่ายตังค์  โอกาสดีๆยังนี้ชาวกทม.ก็ได้รับแค่ปีละ  2  ครั้ง  ต่างจังหวัดไม่ต้องพูดถึงค่ะ

  • ขอบคุณ อาจารย์ละเอียด ศรีวรนันท์ ตั้งแต่กลับจากอยุธยา ก็เพิ่งได้คุยกัน
  • ยังจำบรรยากาศ กันเอง สนุกสนาน แลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้ดีครับ
  • งานมหกรรมหนังสือระดับชาติครั้งนี้ ผมได้รับเชิญเข้าร่วมเสวนา พอตอบรับไปเขาก็เชิญผมออก,,บอกว่าเต็ม
  • แล้วจะเชิญทำไมหนอ..เชิญแล้วน่าจะเก็บโควต้าไว้ เพราะผมก็ตอบภายในเวลาที่กำหนด
  • ทีหลังน่าเขียนบอกด้วยว่า...ช้าหมดอดไป
  • ขอบคุณอีกครั้ง คงได้มีโอกาสพบกันอีกเมื่อชาติต้องการครับ

ผมเองก็ไม่เชื่อครับว่า คนไทยอ่านหนังสือปีละ 8 บรรทัด เพราะว่างานหนังสือแต่ละปีก็เห็นคนไปงานหนังสือกันมาก ตอนนี้เลยพยายามหาอ่านงานวิจัย เพื่อโต้แย้ง 8 บรรทัดที่ว่านี้ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท