วันนี้ฉันเสวนากับนักเรียนของฉันในเรื่อง "สามจังหวัดชายแดนภาคใต้" โดยใช้สื่อเพื่อสติสาธารณะจากโครงการชีวิตสาธารณะที่ "น้องตี๋" จาก สกว.ภาค อุตส่าห์ส่งมาให้ หนูๆทั้งหลายของฉันก็ผ่านไปด้วยดี หลายคนสะเทือนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
แต่มีหนุ่มน้อยคนหนึ่ง ซึ่งโดยปกติของเขาแล้วเขาเป็นเด็กที่ชอบทำกิจกรรม ชอบแสวงหาความรู้ให้ตัวเอง และดูว่ามีแวว น่าจะเป็นนักกิจกรรมที่ดีได้ในอนาคต หนุ่มน้อยคนนั้นตอบคำถามในเรื่องความรู้สึกที่มีต่อสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ว่า
"เป็นเรื่องไกลตัว...ไม่รู้สึกอะไร...เฉยๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา"
ฉันเกือบ...ช็อคซีนีม่า เพราะดูๆ เขามาตลอดในฐานะที่เขาเป็นความหวังหนึ่งในอนาคต โชคดีที่นึกขึ้นมาได้ว่า "ต้องใช้พลังกลุ่มเข้าช่วย" เลยช่วยกันทบทวนความรู้สึกของเพื่อนๆ ในห้องอีกครั้ง เพราะเขาเถียงฉันว่าใครๆ ก็รู้สึกแบบเขา??? เพื่อนๆ ในห้องช่วยกันคิดแล้วก็บอกว่าไม่ใช่ เพราะพวกเขาก็คือคนไทยเหมือนกัน เลยฝากไปให้คิดว่า ถ้าเราเกิดบาดแผลเล็กๆ ขึ้นในร่างกาย แต่ถ้าเราไม่ใส่ใจ ละเลย แผลนั้น บาดแผลอาจจะลุกลามไปทั่วร่างกายได้
ที่แน่นอนกว่านั้น เด็กๆ ของฉันไม่มีใครสนใจข่าวสารบ้านเมือง ไม่ดูข่าว ดูทีวีเฉพาะบันเทิง ทุนนิยมครอบครองหัวใจคนรุ่นใหม่เสียแล้ว ... จะช่วยกันแก้ไขทันไหมนะ
ไม่มีความเห็น