อาจารย์ครับ...ผมไม่อยากเป็นครู !!!
อาจารย์ครับ...ผมไม่อยากเป็นครู !!!!
นิสิตฝึกสอนชายคนหนึ่งบอกกับอาจารย์นิเทศระหว่างการสนทนา
คำถามคือ มันเกิดอะไรขึ้นกับการฝึกสอน และเพราะอะไรถึงเป็นอย่างนั้น ใครคือคนที่จะค้นหาคำตอบนี้ และจำเป็นไมว่าจะต้องตอบคำถาม
ในการฝึกสอนโรงเรียนที่นิสิตได้เข้าไปสอนไม่ใช่โรงเรียนใหญ่ ไม่ใช่ระดับจังหวัดและไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เลยเมื่อไปครั้งแรก จากนักเรียนเรียนดีในอดีต นักเรียนมาจากครอบครัวที่พร้อมทุกอย่าง แต่เมื่อมาพบกับนักเรียนอีกรูปแบบหนึ่ง อีกบริบทหนึ่งส่ิงที่พวกเค้าต้องรับมือให้ได้เป็นส่ิงที่ท้าทายพวกเค้ามาก ปัญหาที่นิสิตสะท้อนออกมาคือ
นักเรียนไม่ตั้งใจเรียน
นักเรียนขาดความพร้อม
นักเรียนมีปัญหาครอบครัว
น้กเรียนมีพื้นความรู้น้อย
นักเรียนอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้
โรงเรียนไม่มีสื่อ
โรงเรียนไม่มีงบประมาณ
โรงเรียนไม่ได้จัดกิจกรรม
ปัญหาเหล่านี้มีทุกโรงเรียนและทุกพื้นที่ ไม่ว่าครูใหม่ ครูเก่าก็เจอ มันเป็นปัญหาจะไปสกัดกั้นเราในการคิดสิ่งดี แต่ถ้าเรามองว่า
เราโชคดีที่มีโอกาสได้อยู่ตรงนี้
โชคดีที่มีโอกาสทำดีได้มากกว่า
โชคดีที่มีปัญหาให้เราได้แก้ไข
โชคดีที่เรามีโอกาสสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้กับคน กับชุมชน ที่นั่น
โชคดีที่มีอุปสรรคไว้สอนเรา
และเราโชคดีเสมอ
นี่คือสิ่งที่ได้ฟังจากคำสอนของ ดร.อมรรัตน์ อาจารย์นิเทศ ที่พูดให้นิสิตสองคนฟังแล้วเหมี่ยวก็ฟังด้วย ที่จริงแล้วอาจารย์สอนให้คิดอะไรดีๆ มากมายแต่นี้คือสิ่งที่เอาจารย์สอนเสมอ นั่นคือ เราโชคดี เสมอ พอคิดอย่างนี้แล้ว พร้อมลุยตลอดไม่ว่าจะเจออะไร ก็พร้อมคิด ค้น และคว้า เพื่อหาวิธีแก้ไขอย่างฉลาด ขอย้ำ ว่าอย่างฉลาด
และที่เล่ามานี้ไม่ได้เป็นเพียงความคิดที่หลายคนบอกว่า โอ๊ยเป็นไปไม่ได้หรอกจะมีใครคิดอย่างนี้ได้ทุกวัน และทำได้อย่างนี้ ขอบอกว่ามีค่ะ และก็เป็นศิษย์เก่ารุ่นพี่ของพวกเค้าเองด้วย เรามีตัวอย่างมาแล้วมากมายอย่างเช่น พี่ฐา ฐาปนะพงษ์ นิสิตสาขาฟิสิกข์ที่ได้รับทุนประเภทเดียวกัน เขาเป็นเยาวชนดีเด่นระดับชาติ
ทำไมพี่ฐาถึงเป็นที่รักของทุกคน ทำไมพี่ฐาถึงเรียนดีและกิจกรรมเด่น ทำไมพี่ฐาถึงไปฝึกสอนแล้วอยากเป็นครูมากขึ้น ทำไม..... และทำไมอีกมากมาย เราจะมีคำถามมากมายกับคนคนนี้เสมอเมื่อได้รู้จัก หรือแม้แต่ได้ยินเรื่องเล่าของเค้าจะคนอื่นๆ
และคำถามสุดท้ายคือ ทำไมเขาเลือกที่จะเป็น "ครู"
ทั้งๆที่เขามีสิทธิ์ที่จะเลือกศึกษาต่อทั้งในและต่างประเทศหลังจบการศึกษา แต่.....ส่ิงที่เค้าเลือกคือ ครู ในโรงเรียนชนบทธรรมดา ณ จังหวัดตาก
ปัจจุบันงานที่เค้าทำคือ การสร้างเยาวชน เค้าสอนนักเรียนด้วยโครงงาน แต่โครงงานนี้ได้รับรางวัลระดับจังหวัด และผลงานต่างๆ อีกมากมายแต่สิ่งสำคัญคือ ผลงานของเค้าไม่ใช่รางวัล แต่คือนักเรียน ตัวน้อย และแววตาของการเรียนรู้และการรอคอยที่จะเรียนรู้กับเค้า
งานนี้เราได้ Best Practice ในด้าน ความเป็นครูของนิสิตครูแล้ว สิ่งต่อไปที่ทางภาควิชาการและภาคกิจการนิสิตควรทำคือ ขยายสิ่งดีอย่างนี้ให้กับน้องๆ ที่ตอนนี้กำลังใจหายไปกว่าครึ่งแล้ว กับระบบกฎเกณฑ์ของหน่วยงานต่างๆ
ภาพความสำเร็จ ภาพที่ดีของการเป็นนิสิตฝึกสอน และความเป็นครูจะได้ถูกฉายให้เป็นกำลังใจและข้อคิดสำหรับรุ่นน้องๆ ตั้งแต่การเข้าศึกษาในวิชาชีพครู และก่อนออกฝึกสอนด้วย
แล้วประโยคที่บอกว่า "อาจารย์ครับ/อาจารย์ค่ะ หนูไม่อยากเป็นครูแล้ว" จะไม่ได้ยินจากนิสิตครูอีกเลยถ้าได้ภาพดีๆ ติดอยู่ในใจ
ถ้าได้ฟังแล้ว ใครล่ะจะไม่อยากเป็นครู!!!
ความเห็น (16)
- อาจารย์ครับครับ ผมอยากเป็นเป็นครูครับ
- ผมมีทางเลือกตั้งมากทั้ง ตำรวจ มัคคุเทศก์ ทหาร
- แต่ผมอยากเป็นครู
- ครูคือเมล็ดพันธุ์แห่งความดีงาม
- ตกไปสู่ที่ใดก็เผยแพร่สิ่งดีงามไปสู่ที่นั้น
- ขอให้อาจารย์มีความสุขกับอาชีพอันประเสริฐนี้
- มีคุณหมอบางท่านฝากบอกมาครับ
ขอบคุณอาจารย์ ขจิต กับคุณหมอบางคนด้วยนะคะ
เรื่องนี้เกิดขึ้นวันนี้เอง แต่มันซาบซึ้งจนไม่รู้จะเล่ายังไง
ที่จริงเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะเราไม่มีจังหวะเวลาทำ KM ให้กับนิสิตก่อนออกฝึกสอนค่ะ ถ้าได้ทำ KM แต่แรกคงไม่เกิดแบบนี้ (อาจเกิดแบบอื่นค่ะ)
อ่อลืมไป ที่อาจารย์บอกว่า ครูคือเมล็ดพันธุ์แห่งความดีงาม
เหมี่ยวยังจำได้จากงานมหกรรม KM ค่ะ ที่อยากให้เรากลับไปเป็น เมล็ดข้าวที่แช่น้ำแล้วมีรากงอก ออกมา เหมี่ยวก็อยากให้น้องๆ ได้รับการแช่น้ำในเรื่องนี้บ้างจัง แต่ไม่รู้ได้ไหมยังไงจะเล่าให้ฟังต่อนะคะ
- รออ่านเมล็ดพันธุ์แห่งความดีงามครับ
- ฝากความระลึกถึงท่านอาจารย์ที่อยู่ใกล้ตัวอาจารย์วิบูลย์ด้วยครับ
- อิอิอิๆๆ
สวัสดีค่ะ
- ตามมาให้กำลังใจน้องนิสิตเหล่านั้นค่ะ
- ช่วงที่ดิฉันออกฝึกสอน.....จำได้ว่าสนุกมากๆๆ เป็นการเรียนรู้ชีวิตจริงและการแก้ปัญหากับเด็กนักเรียนที่เราเผชิญ เป็นการฝึก....การเป็นครู.... จริงๆ ไม่ใช่แต่ทฤษฎีเหมือนที่เรียนในภาควิชา
- แต่มาเป็นครูแล้ว สนุกกว่าค่ะ คือทำแบบทุ่มสุดตัวเลย ไม่มีกั๊กเหมือนตอนเป็นนิสิตฝึกสอน
- ทั้งๆ ที่ตอนจบมาหมาดๆ ไม่อยากเป็นเฉยเลยเพราะมีสิ่งแวดล้อม หรือปัจจัยบางอย่างฉุดหรือผลักให้คิดอย่างนั้นมังคะ แต่ในที่สุด.....
- " ก็ไม่พยายามจะมาเป็น ในที่สุดเมื่อต้องมาเป็นครูจริงๆ เจ้าลูกศิษย์ตัวแสบกลับเปลี่ยนความคิด และความรู้สึกเดิมจนหมดสิ้น " กลายเป็นสนุกที่จะอยู่กับเด็กๆ มากกว่าขลุกอยู่กับผู้ใหญ่เขี้ยวโง้วไปเลย
- เป็นกำลังใจให้ทีมงานที่ดูแลน้องๆ ด้วยนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
- หวัดดีจ้า เหมี่ยว
- ความคิดเห็นจากครูเก่า (แต่ยังไม่แก่นะจ๊ะ)
- สิ่งที่ทำให้พี่ไม่อยากเป็นครู ไม่ได้เกิดมาจากปัญหาของเด็กเลย เด็กทำให้เรามีความสุขได้เสมอ แต่ความเบื่อหน่ายมาจากระบบเน่าๆ ของโรงเรียนต่างหาก (แรงไปมั้ยเนี่ย)
เข้ามาอีกรอบ อย่านอนดึกนักนะ รักษาสุขภาพด้วย
เป็นห่วงจ้า
ถ้าถามว่าแรงไหม ก็แรงทีเดียวค่ะ
แต่สิ่งดีๆ ก็มีอยู่และสิ่งดีๆๆที่เรากำลังจะทำให้เกิดก็กำลังจะมีขึ้น และสิ่งดีๆ ที่มีอยู่แล้วและรอให้ค้นพบก็มีอีกเยอะใช่ไหมคะ
ยังไงขอเป็นกำลังใจให้ทั้งครูใหม่ ครูเก่า และกล้าใหม่ของครูด้วยค่ะ ที่จะสร้างปรากฎการณ์ปฏิวัติระบบโดยวิธีการแหกกฎเก่าๆ (รูปแบบการสอนเดิมๆ แล้วเปิดรับความรู้ใหม่ แต่ต้องเลือกรับนะคะถึงจะดี)
ขอบคุณความห่วงใยค่ะ พี่สาวแสนสวย
น้องนอนไม่หลับอ่ะ หลังจากที่นอนตอนเช้ามาหลายคืนติดกัน เออพี่อังคะ อยากร้องไห้อ่ะ ส่งงานจารย์อ้อยแต่ว่ามันคงพลาดปริ้นหลายไปหน้านึง สงสัยไม่ได้เอแน่เลย ทำไงได้เนอะก็เราผิดพลาดเองไม่ตรวจดีๆๆ ก่อนส่ง
- อยากเป็ครู แต่สาขาของผม ไม่ได้วุฒิครู รู้มาว่าเป็นรุ่นแรก รุ่นก่อนผมหนึ่งปียังได้อยู่
- ไม่ทราบว่าทำไมถึงปรับหลักสูตรให้ไม่มีสิทธิฝึกสอน แล้วอยู่ในคณะศึกษาศาสตร์ไม่ได้วุฒิครู แล้วได้อะไรเพิ่มขึ้นมา ......
- ไม่ได้วุฒิครูแล้วยังบังคับให้นิสิตไปอบรมหลักสูตรครูลูกเสืออีก ทำไมหลักสูตรมันบิดเบี้ยวเช่นนี้
- จริงๆ น่าจะบอกตั้งแต่ตอนสอบสัมภาษย์ว่าตอนนี้ปรับหลักสูตร ไม่ได้วุฒิครูแล้วนะ ตอนนั้นในเว็บไซด์ก็แสดงข้อมูลหลักสูตรเก่า ปรับหลักสูตรแล้วก็ไม่เคยแจ้งไปยังฝ่ายแนะแนวของแต่ละโรงเรียน ...
- ปวดตับ
- ไม่รู้จะมาบอกพี่เหมี่ยวทำไม แต่อยากจะบอกว่าอยากเป็นครู
- ขอบคุณครับ
ปล.ยังยืนยันว่าจะต้องไปอบรมหลักสูตรครูลูกเสือ ทั้งที่ไม่มีสิทธิฝึกสอน ..... งง เฮ้อออ
- หลักสูตรครูลูกเสือเก็บเงิน สองร้อยด้วย
- ง่า ...... ปวดตับกว่าเดิม
ขำๆ นะพี่ อิอิ
สู้เข้าน้องชายพี่
- ตอนพี่เรียนก็มีคำถามทำนองนี้อยู่ทุกวัน
- แต่ถ้าเรามัวแต่ถามตัวเองอยู่อย่างนี้เราอาจพลาดสิ่งที่เราจะได้เรียนรู้นอกแผนที่วางไว้ได้นะจ๊ะ
- โลกของความจริงมันก็เป็นอย่างนี้อ่ะ
- สิ่งที่ควรมี ควรเป็น มันไม่ได้อย่างนั้น
- แต่ส่งที่ไม่น่าเกิดขึ้นก็เป็นบทเรียนให้คนอีกรุ่นหนึ่งนำกลับไปคิดและพัฒนาเพื่อให้มันไม่เกิดซ้ำกับคนรุ่นหลังๆๆ ต่อไป
- ถ้ามีโอกาสเลือกได้ ก็จงเลือกมันซะ พี่หนับหนุน
กนกวรรณ เสมเหลา
เพจนี้คงนานมาแล้ว..แต่หนูก็ดีใจที่ได้เห็นความคิดเห็นขิงหลายท่านที่ตรงกับหนูตอนนี้ คือ "ไม่อยากเป็นครู" ด้วยสภาพสังคม การเมืองการปกครอง ในปัจจุบัน ทำให้หนูรู้สึกท้อแท้ เบื่อหน่าย กับการบริหารการศึกษาของไทย หนูยังรักการสอนนักเรียนค่ะ แต่ตอนนี้ทุกอย่างสับสน หนูควรทำยังไงดีคะ
เป็นบทความที่ยังคงมีคนอ่านอยู่เสมอ ;)...