ดิฉันเป็นหัวหน้างานมากว่า 15 ปี สิ่งที่ทำให้ดิฉันเกิดปัญญาเพิ่มได้ทุกวันมาจากปัญหาของลูกน้องและคนอื่นๆ ในองค์การ หากวันใดไม่มีเรื่องคนใดคนหนึ่งมาท้าทายให้ขบคิด ดูเหมือนชีวิตของดิฉันจะขาดอรรถรสในการทำงาน บางวันเกิดเรื่องของหลายคนมาก ดิฉันจะรู้สึกสะใจมาก ไม่ใช่พวกโรคจิตหรอกค่ะ เป็นแค่เพียงความรู้สึกลึกๆ ในใจว่า ภูมิใจตนเองที่ช่วยให้พวกเขาผ่านพ้นปัญหาที่เกิดขึ้นได้ จะมากหรือน้อย จะตรงกับอาการของเขามั้ย ก็ช่างเถอะ ถือว่า ได้แนะนำในสิ่งที่เต็มความสามารถของดิฉันแล้ว
ท่านอื่นๆ คิดเห็นอย่างไรคะ ดิฉันเคยได้ยินพูดกันบ่อยๆ ว่า เรื่องของคน ยุ่งตายห่........ อยากให้ท่านที่คิดแบบนั้น คิดย้อนกลับเพื่อเพิ่มพลังให้ตนเองค่ะ