เดินเท้าเปล่า..ที่บ้านเกิด

เดินเท้าเปล่า..ใจเปล่าเปล่าที่บ้านเกิด แม่ คงหลับสบาย

เดินเท้าเปล่า..ใจเปล่าเปล่าที่บ้านเกิด
แม่กำเนิดให้ชึวิตลิขิตเขียน
ดูหรือเราจากไปไกลเพื่อเล่าเรียน
สู้พากเพียรภาคภูมิเพื่อแม่..ตน

เมื่อมา มาคนเดียว เจ็บป่วยเดียว
แสนโดดเดี่ยว เดียวดาย ทั่วแห่งหน
ครั้นยามจาก สวรรค์พราก ถ้วนทุกคน
กงกำวน เวียนผัน เช่นนั้นเอง

เราเองเล่า เดินเท้าเปล่า มาแต่แรก
ยากจำแนก แผกใครอื่น ขื่นข่มเหง
อีกดาดดื่น ยามตื่น ทุกข์โคลงเคลง
เพลงบรรเลง ชีวิต..แตกต่างไป

...เดินเท้าเปล่า..ใจเปล่าเปล่า ที่บ้านเกิด
ฟ้าสวยเลิศ เปิดกระจ่าง ตะลึงไฉน
จันทร์เริ่มลับ กล่าวร่ำลา นภาลัย
ตะวันไซร้ หนุนเนื่อง...โลกสวยเอย

(ในเช้าหนึ่ง......)

เขียนไว้เมื่อไปเยี่ยมแม่....ที่บ้านเกิดค่ะ

แม่  คงหลับสบาย

ขอให้แม่หลับสบาย....ค่ะ

 

 เช้าวันหนึ่ง  ที่เดินทางกลับบ้านเกิด

ไปเยี่ยมแม่  ซึ่งป่วยค่ะ

ดิฉันตื่นเช้า...พอ ๆ กับพี่ชายที่เคยปีนถังน้ำปลา
เราสองคนไม่ได้เอาเอารถมาบ้านเกิดทั้งคู่

และเราก็อยากเดินคุยกัน

เราจึงเดินออกไปหาข้าวเช้ากิน...และเพื่อเดินคุยกัน

เราเดินไปคุยกันไป
เราสองคนได้คุยกัน....มากที่สุดในรอบ..เกือบสิบปี

คุยกันถึงเรื่องแม่
แต่ไม่ได้เป็นเรื่องเดียวที่คุย
เรื่องที่คุยเป็นอีกหลาย ๆ เรื่องเช่นเรื่องที่กำลังจะเล่า

ก่อนเล่า..เฉลยก่อนนะคะ..ว่าดิฉันเดินเท้าเปล่าจริง ๆ
เพราะเดินออกจากบ้าน...ไม่อยากใส่รองเท้า(บู๊ตคู่เก่ง)
จึงคว้าแตะหน้าบ้านของใครก็ไม่รู้ ใส่ออกไปก่อน
เดินไปได้สิบเมตรกว่า...ปากซอยพอดี ตัวรองเท้าหลุดจากตัวส้นของรองเท้า

ขี้เกียจเดินกลับ....จึงเดินเท้าเปล่า...ซะเลย

เรื่องที่จะเล่าจึงเจ็บปวดนิดหน่อย....ล้อเล่นน่ะค่ะ
เจ็บเท้าแต่เต็มตื้นกับเรื่องที่เล่าค่ะ

เป็นของพี่ชายนะคะ....
เอ้าเขาขอให้เปิดบันทึกใหม่...นักดนตรีน้อย

ของดิฉัน..เดินเท้าเปล่า เดี๋ยวมาต่อค่ะ

 

 

[ขจิต ฝอยทอง]

• บางครั้ง
• เดินเท้าเปล่าบ้างก็ดี
• ทำให้เราได้สัมผัสธรรมชาติ สัมผัสพระแม่ธรณี ครับผม
• ขอบคุณมากครับ