Last day สำหรับเทอมแรกที่โรงเรียนบ้านๆแห่งนี้


ความสุขอยู่ใกล้ๆ ในตัวตนเรานี่แหละ...
3 วันที่ผ่านมา นักเรียนสอบเสร็จทุกวิชาแล้วค่ะ..คุณครูทุกท่านก็ดูกระชุ่มกระชวยดี หลังสอบเสร็จเด็กๆก็อยู่บ้าน ปล่อยให้ครูทำคะแนนต่อในวันพฤหัส-ศุกร์....สำหรับต้าทุกอย่างราบรื่น...แฮปปี้กับผลงานในระดับหนึ่ง.......คือทำใจไว้แล้ว ว่าจะไม่ใจร้อนหรือคาดหวังกับนักเรียนมาก.....เพราะเราเพิ่งรู้จักกันแค่ 4 เดือนเท่านั้นเอง.......ต้าพบว่า เด็กป.2 (ประจำชั้นของต้าเอง) มีเด็กพิเศษ (บกพร่องทางการเรียนรู้)ประมาณ 5-6 คนเลยค่ะ นอกนั้น อยู่ในระดับปานกลาง 90% ที่เหลือ น้อยมากที่อ่านออกเขียนได้ตามปกติ.....เทอมหน้า ต้าเตรียมแผนการเรียนรู้ต่างหากสำหรับเด็กพิเศษ(LD)แล้ว จะเป็นยังไงจะเฉลยต่อไปนะคะ............ วันนี้ก็เหงาๆอีกแบบ เพราะจากครู 7-10 คนมาแค่ 6 คน (ธุระต่าง ๆ กัน) มีครูผู้ชาย 4 คน หญิง 2 คน พอเที่ยงครูผู้หญิงก็ขอตัวกลับบ้าน เหลือต้ากับน้องๆอีก4คน แต่.....ลืมไปว่าวันนี้วันศุกร์ผู้ชายมุสลิมทุกคนต้องไปสวดละหมาดตอนเที่ยง....อ้าวทำไงดีละ.......บังเอิญมีเพื่อนจากในเมืองชวนไปงานศพ....ต้าก็ไปค่ะ....พอไปถึงเขาก็พาไปวัด....ก็งงๆอ่ะค่ะ...นึกว่างานของมุสลิมไงคะ....ปรากฎว่า คุณแม่ของครูที่โรงเรียนเพื่อนที่เป็นพุทธเสียเมื่อคืน...เขามาอาบน้ำศพกัน.........ก็ไม่มีปัญหาค่ะ...คนอิสลามไปเยี่ยมงานศพคนพุทธได้เพียงแต่เวลาเผาศพไม่อนุญาตให้ไป...เพราะอิสลามถือว่า ก่อนที่วิญญาณจะออก...ร่างกายก็สุดแสนจะทุกข์ทรมานไม่มีอะไรเปรียบแล้วการเผาศพจึงเป็นการทรมานศพยิ่งกว่า.......มันต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับการกระทำของผู้ก่อการร้ายที่มักจะเผาทุกอย่างที่ขวางหน้า...(ผิดหลักศาสนาทุกอย่าง).............. ค่ะต้าก็รอให้เพื่อนอาบน้ำศพเสร็จถึงได้กลับบ้าน.....ระหว่างทางหัวใจของต้าคิดถึงแต่เด็กๆที่สอนโดยเฉพาะพฤติกรรมแปลกๆของเด็กพิเศษเหล่านั้น ฉายภาพในหัวที่ไรอดขำทุกที....แต่พวกเขาก็น่ารักมากๆ ผลการสอบก็เท่ากับสิ่งที่เขาเป็นจริงๆ หากต้าคาดหวังมากไปอาจจะทุกข์ก็ได้ แต่พอย้อนดูและตระหนักว่า 5-6 คนนั้น ทำอย่างไรเขาก็ทำได้เท่านั้น...แผนการสอนต่างหาก ที่เราต้องคิดว่า จะปั้นเด็กพวกนี้ให้อัจฉริยะด้านใดต่อไป...คิดถึงความไม่รู้อีโหน่อีเหน่ของพวกเขาแล้วอดยิ้มไม่ได้ค่ะ....ยังไงก็...เอาใจช่วยต้าด้วยนะคะเพื่อนๆ......บันทึกหน้าจะเปิดเผยโฉมหน้านักเรียนห้องต้าให้ดูนะคะ..........ตอนนี้ขอไปอ่านคัมภีร์อัลกุรอานสัก 10 หน้ากระดาษก่อนนะคะ.........รักคนที่นี่ทุกคนค่ะ.......
หมายเลขบันทึก: 135372เขียนเมื่อ 5 ตุลาคม 2007 21:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

  สวัสดีครับ 

  • เป็นเรื่องที่ดีทีเดียว
  • มีการวางแผนเพื่อนักเรียนที่....
  • เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้...แผนที่จะทำสำเร็จ
  • มายะลาเมื่อใด..บอก
  • ขอบคุณมาที่นำมาลปรร.
โห....ใจตรงกันแฮะ ตะกี้เพิ่งไปโพสต์ลองกองพี่มานะเนี่ย...ขอบคุณนะ สำหรับกำลังใจที่ดีเสมอมา....พี่ยาว...ตอนนี้รูปใหม่ของต้าสีอะไรเอ่ย?คุริๆๆๆ ฮัด...ฮัดเช่ย!!
มาชื่นชมคุณครูต้ามากๆเลยนะคะ สำหรับแนวคิดต่อเด็กๆทั้งหลาย นี่แหละคือคุณครูที่แท้จริง น่าดีใจที่เด็กๆที่นี่โชคดีมีคุณครูที่เข้าใจเด็ก มาชื่นชมมากๆและให้กำลังใจคุณครูต้าให้ทำดีต่อไปนะคะ เป็นสิ่งดีที่ยิ่งใหญ่กับอนาคตของชาติไทยเราค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท