หนึ่งชีวิตของยายสำราญ
ในชีวิตหนึ่งของคนเราไม่เท่ากัน ต่างคน ต่างเวลา ต่างจิต ต่างใจ ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างมีครอบครัวเป็นของตัวเอง กิ่งได้มีโอกาสได้รู้จักยายสำราญก็ตอนที่มาอยู่ที่มหาชีวาลัยอีสาน ยายมีลูกสามคน มีลูกสาวหนึ่งคนแต่เสียชิวิตแล้วแต่ก็ยังไม่ลืมทิ้งหลานไว้ให้ยายเลี้ยงหนึ่งคน หลานยายต้องกินยาทุกวัน มีลูกชายสองคนมีครอบครัวไปทำงานที่ กทม. กันหมด ไม่เคยที่จะมาดูยายเลยเคยถามยายว่าคิดถึงลูกหรือเปล่ายาย ยายมองหน้าหนูแล้วยายตอบแบบเสียงเบา ๆ คิดถึงสิ
ยายมีสามีหนึ่งคนแต่สามียายติดสุราเวลาเมามาก็ทุบตียาย จนยายต้องหนีมาอยู่ที่มหาชีวาลัยอีสานต้องคอยหลบเวลากลับไปหาหลาน หลานยายอยู่กับสามียาย เวลายายมีเงินก็จะเอาไปฝากครูที่โรงเรียนไว้ให้หลาน ยายไม่อยากเจอสามีอีกเวลาสามียายเห็นก็จะตียายอีก
ยายมาอยู่มหาชีวาลัยอีสานยายจะทำงานทั้งวัน ไม่ยอมนั่งเปล่าค่ะงานประจำของยายเลี้ยง หมู ไก่ เป็ด หมา แมว นกยูง ไก่ตอก เอาเป็นว่ายายเลี้ยงทุกอย่างที่มีชีวิต คิดดูนะค่ะเวลายายไม่อยู่หมาที่ยายเลี้ยงจะพากันออกไปรอยายปากทาง เวลายายมาก็จะไปนอนหน้าห้องยาย ถ้าตัวไหนหิวก็จะทุบประตูห้องยายกลางดึก ทุกวันนี้ยายปลูกผักแล้วยายก็จะเอาไปขายในเมืองสตึก ไปกับยายสอนไปทีก็จะให้ค่ารถยายสอนยายเป็นคนมีน้ำใจค่ะ เห็นยายแล้วคิดถึงแม่ค่ะก็เลยมานั้งมองสังคมบังคับให้คนทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างแม้กระทั้งแม่ของตัวเอง เห็นเงินมีค่ามากกว่าแม่ ทิ้งถิ่น ทิ้งบ้านเกิด คิดว่าการที่ก้าวไปข้างหน้าจะดีกว่าที่เป็นอยู่ในถิ่นบ้านเกิดของตัวเอง ยอมไปข้างหน้าเพื่อจะหนีกำพืดตัวเอง ถ้ายอมทิ้งสิ่งที่ทำให้เราเกิดมาในโลกเน่า ๆ ใบนี้ได้แล้วชีวิตเราจะเน่าแค่ไหนกันละ ยายไม่ชอบถ่ายรูปเอาไว้วันหลังจะถ่ายมาลงค่ะ ยายบอกว่ายังไม่สวยไม่ยอมยายต้องสวยก่อน
ใครที่มีแม่อยู่ก็กลับไปหาท่านบ้างนะค่ะอย่าปล่อยให้ท่านคิดถึงเปล่าท่านจะไปทำบุญกี่ร้อยวัด ถ้าคนในบ้านไม่สุข ทำบุญสักร้อยวัดก็จะได้อะไร
ยายสำราญที่งามจากภายใน
ตักแม่คือหมอนหนุนอันอบอุ่น
คือเบาะนั้งอันอ่อนนุ่มสบาย
สำหรับลูกยามมีชีวิตที่อ่อนล้า หรือพ่ายแพ้
กลับมาเถาะ มาหาตักแม่
เพราะที่นี่ไม่มีการแข่งขัน ไม่มีการแย่งชิง
ไม่มีการให้สินจ้างรางวัล
ตักแม่เมื่อลูกยังเยาว์วัยเป็นเช่นใด
วันนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นไม่เปลี่ยนแปลง
แม่รออยู่ที่เดิม
ความเห็น (8)
- สวัสดีค่ะคุณสนิท
- สังคมเน่าเกินแก่แล้วค่ะ
- เอาแค่ไม่ให้เน่ามากไปกว่านี้ก็ดีแล้วค่ะ
- ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย
สวัสดีค่ะ
สงสารย่ยสำราญ ในหมู่บ้านที่เคยทำงาน ก็มียายแบบนี้ เยอะมาก คนแก่ ก็หมดความหมายไปตามความสามารถ และประโยชน์ก็จะลดลง จึงเหลือแต่เมตตาจิต ของเพื่อนร่วมโลกเท่านั้น จะเอี้ออาทร อย่างไร้เงื่อนไข
- สวัสดีค่ะอาจารย์ค่ะ
- ก็คงต้องแก้ที่ตัวเราก่อนค่ะ
- จะไม่ให้แม่เป็นแบบยายค่ะ
- ดีจังน้องหล่า
- เขียนเรื่องใกล้ๆตัวได้น่าอ่านเลยล่ะ
- อ่านแล้วลูกทั้งหลายต้องจุกไปที่อก
- วันนี้คิดถึงแม่หรือเปล่าครับ
- สวัสดีค่ะอ้ายออต
- ขอบคุณค่ะที่มาทั้งตัวและหัวใจค่ะ
- ตังเป็น ๆ หันหลังชนกันอยู่ที่มหาชีวาลัย
- คิดถึงยายสำราญจ๊ะ
- คิดถึงสองคนที่นั่งหันหลังชนกัน
- คิดถึงสองคนที่ไล่ตีกัน
- คิดถึงแม่หวี
- คิดถึงพ่อที่หนีไป ปาย
- คิดถึง.... ยายไอ้แตงโมหนีไปสวรรค์
- สวัสดีค่ะอาจารย์คนสวยที่สุด
- หลังจากที่สวนป่าเงียบ
- มีลิงมาเพิ่มอีกตัวตอนนี้เป็นสวนป่าแตกแล้วค่ะ