ไร้สาระ ตอนที่ 3 : เรื่องตื่นเต้น
หลังจากคิดได้ว่าหายไปหลายวัน ทั้งๆที่ก็นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นประจำ แต่ด้วยความวุ่นวาย(ไม่แน่ใจว่าดีหรือไม่ดี) ที่เกิดขึ้นกับชีวิตช่วงนี้ทำให้สมองไม่ค่อยจะทำงานสักเท่าไหร่ วันนี้ก็ต้องเขียนอะไรแบบไร้สาระไปตามระเบียบค่ะ
พอได้ที่มาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง มีเวลาว่างมากกว่าตอนที่อยู่เมืองไทย รู้สึกได้ว่าชีวิตประจำวันมันจำเจ (อันนี้มีคนบอกค่ะ) เป็นเพราะว่าเราทำให้มันเป็นแบบนี้เองหรือว่าสิ่งรอบข้างบังคับให้มันเกิดความจำเจก็ไม่ทราบได้
มีนักเรียนไทยที่นี่ถามว่า ระหว่างเรียนกับทำงาน ชอบแบบไหนมากกว่ากัน เราก็ตอบไปแบบไม่ลังเลเลยว่าชอบทำงานมากกว่า เพราะมีความรู้สึกว่าชีวิตตอนทำงาน มันมีสีสัน มีอะไรใหม่ๆ เข้ามาเสมอ และไม่เคยรู้สึกเบื่อเลย เปรียบเทียบกับการเรียนที่รู้สึกว่าวันๆ ผ่านไปช้าเหลือเกิน ยกเว้นเวลาที่ได้ไปเที่ยวนะค่ะ
เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งพูดถึงคนที่มีอาชีพเป็นอาจารย์ แล้วรู้สึกตรงใจมาก ตอนหนึ่งคือ เค้าบอกว่าเวลาที่เราได้สอนนักเรียนในชั้นใหม่ๆ ความรู้สึกของเราก็จะใหม่ไปด้วย เราจะรู้สึกเหมือนได้เริ่มต้นทำงานใหม่ๆ ขอขยายความอีกหน่อยนะค่ะ เพราะตอนที่ได้เริ่มสอนครั้งแรก เกิดความรู้สึกตื่นเต้นมาก ด้วยความที่ไม่เคยสอนคลาสระดับมหาวิทยาลัยมาก่อนแถมต้องสอนนิสิตปริญญาโทด้วย พอผ่านคลาสแรกมาได้ เจอคลาสต่อๆไป ความรู้สึกตื่นเต้นมันก็ไม่ใช่ว่าจะลดลงเลยนะค่ะ เหมือนกับว่าพอเปิดเทอมใหม่ครั้งหนึ่งเราก็จะรู้สึกได้ตื่นเต้นอีกรอบหนึ่ง (นี่อาจจะเป็นเฉพาะกับตัวเองคนเดียวก็ได้ค่ะ) พอนึกถึงเวลาแบบนี้แล้วก็ยิ้มได้ คิดว่าคนที่เป็นอาจารย์หลายๆท่านก็คงจะเคยเกิดความรู้สึกแบบนี้เหมือนกันนะค่ะ
ลองมาช่วยกับเล่าประสบการณ์ที่รู้สึกว่าทำให้คุณตื่นเต้นได้ตลอดทุกครั้ง ถึงแม้คุณจะทำมันซ้ำๆ จนชำนาญแล้วก็ตาม....................................ความเห็น (6)
ความจริงเรื่องตื่นเต้นตั๊กก็หลายเรื่องเหมือนกันนะ แต่ขอเลือกเอาเรื่องที่เคยสอนมาก็แล้วกันเนาะ คลาสแรกที่สอนก็สอนเด็กวิศวะ ปี 4 โอย ก่อนสอนไม่ต้องพูดถึงความตื่นเต้น สุดๆ เตรียมการสอนมาเป็นอาทิตย์เพื่อจะสอน 3 ชม วางแผนการสอนไว้อย่างดี ปรากฎว่าพอถึงเวลาสอนเข้าจริงๆ ใช้เวลาประมาณ 1 ชม ครึ่ง ก็หมดที่เตรียมมาสำหรับวันนั้นแล้ว ใจก็คิดว่า เอาไงดีหว่า หมดมุขซะแล้ว ไม่รู้จะทำไงก็แก้ปัญหาโดยการให้เด็มา present หน้าห้อง เรื่องที่พูดไปวันนั้นซะเลย พร้อมทั้งให้การบ้านไปอ่านและเตรียมมา present ในหัวข้อที่จะสอนต่อไปในคราวหน้า ก็เลยรอดตัวไป ครบ 3 ชม อย่างหวุดหวิด ความรู้สึกตื่นเต้นในวันนั้นก็ยังเป็นอยู่แม้จะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตาม ความทรงจำดีๆ ก็ยังคงอยู่เสมอจ้ะ
ตื่นเต้นทุกครั้งกับสิ่งใหม่
สิ่งใหม่สำหรับชีวิตเกิดขึ้นทุกวัน
ทุกวันของชีวิตมีแต่ความตื่นเต้น
ต่างกันแต่...
เป็นเรื่องดี หรือเรื่องไม่ดี เท่านั้นเอง
---^.^---
ดีค่ะ... กลับมาอีกแล้วค่ะ (อิอิ)
อ่านแล้ว รู้สึกว่า ชีวิตตัวเองจำเจมากค่ะ และก็เบื่อมากด้วย แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะโดน Block ด้วยคนรอบข้าง บางทีทำเพื่อคนอื่นมาก ๆ ก็รู้สึกอึดอัดเหมือนกันนะคะ แต่ทำไงได้ เราอยู่กะเค้ามาตลอดนี่นา หมายถึงครอบครัวอ่ะค่ะ จะมาปฏิวัติอะไรตอนนี้ก็ไม่ใช่เรื่อง ได้แต่รอเวลาที่จะมีชีวิตเป็นของตัวเอง
บางที การได้ไปอยู่คนเดวแบบนั้น อาจจะดีกว่านะคะ ได้ลองใช้ชีวิตที่ต้องพบเจออะไรด้วยตัวเอง ต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง (เต็ม ๆ) อยากทำได้บ้างจัง (-.-)
เข้าเรื่องบ้างดีกว่า ส่วนตัวคิดว่า..ชอบทำงานมากกว่าค่ะ เพราะมีอะไรใหม่ ๆ มาให้เราแก้ได้ทุกวัน ไม่ค่อยตื่นเต้น แต่ยุ่งดีค่ะ ทำให้วัน ๆ นึง เวลาผ่านไปเร็วมาก
คาดว่า อ. คงอายุใกล้ ๆ กัน แต่โอกาสช่างต่างกันยิ่งนัก ว่าแต่เรียนใกล้จบรึยังคะ เอาใจช่วยนะคะ ... (^-^)
- ตั๊ก เป็นเหมือนกันเลยค่ะ สอนตอนแรกทำไมมันสอนเสร็จไวจังล่ะ เนื้อหาที่เตรียมมาหมดแล้ว...อิอิ แต่เดี๋ยวนี้พูดมากขึ้นเริ่มจะสอนไม่ค่อยทันแล้ว....ตามอายุค่ะ
- พิมพ์ ตื่นเต้นทุกวันหัวใจก็ทำงานหนักเกินไปนะค่ะ ลดลงบ้างนะค่ะความตื่นเต้น *-* อิอิ เอาเป็นว่าเรื่องที่ไม่ดีก็อย่าไปกังวลมากค่ะ เอาใจช่วย
- สวัสดีค่ะ คุณ (^-^) ยินดีค่ะที่เข้ามาอ่าน ความจำเจของชีวิตส่วนหนึ่งมาจากสิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา ถ้าเราไม่เริ่มเปลี่ยนแปลงมัน มันก็คงจะจำเจอยู่แบบนั้น เป็นเหมือนกันค่ะ.......การได้มาอยู่คนเดียว ก็เหงานะค่ะ ถึงแม้จะมีอิสระมากมายก็ตาม......และขอบคุณนะค่ะ ตอนนี้ยังไม่ใกล้จะจบเลยค่ะ อีกหลายปีอยู่ค่ะ
- หายไปนานจริงๆด้วย
- ความสนุกกับการพบนิสิตใหม่ๆคือแกล้งนิสิต
- แกล้งวันละนิดจิตแจ่มใส
- ฮ่าๆๆ
- นิสิตร้อยคนก็ร้อยอย่างไม่เหมือนกันเลย
- มาทักทายก่อน
- แล้วจะแวะมาแกล้งน้องอีก
- ฮ่าๆๆ
ผมก็เคยตื่นเต้นครับ
เป็นเหมือนอาจาย์ครับ ในการสอนคลาสแรก หรือ ตื่นเต้นตอนพรีเซนต์ผลงาน
ล่าสุด ตื่นเต้นกับ เรื่องที่เกิดขึ้น บางเรื่อง
หรือ เคยตื่นเต้น ตอนวิวาท แล้ว ร่างกายถูกกระตุ้นด้วยอะไรบางอย่าง หรือ สัญชาตญานการเอาตัวรอด
จากประสบการณ์เรื่องตื่นเต้นต่างๆ มากมาย ผมมีความคิดเสนอแนะครับ
สติ -- เป็นหัวใจสำคัญของการแก้ปัญหา เมื่อเกิดความตื่นเต้น
ปัญญา และ สมาธิ ครับ มีเจ้าสามตัวนี้เรื่องตื่นเต้นต่างๆ จะเป็นเรื่องธรรมดา สามัญ เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็สิ้นสุด เรื่องน่าเบื่อก็เป็นเรื่องธรรมดาได้เช่นกัน
ผมคิดว่า เพื่อ ไม่ให้เบื่อหน่ายชีวิต ที่ต้องทำอะไรซ้ำๆ หรือ ต้องทนทำอะไรที่ไม่อยากทำ หรือ อะไรที่ทำแล้วรู้สึกสนุกตื่นเต้น แท้ที่จริงเป็นเรื่องธรรมดา เป็นสัจธรรม
หมั่นฝึกสมาธิเพื่อ พัฒนา สติ ปัญญา ครับ เรื่องตื่นเต้น เรื่องน่าเบื่อจะกลายเป็นเรื่องธรรมดา และ เราก็จะทำเรื่องธรรมดานั้นให้ดีที่สุด หาทางออกที่เหมาะสมที่สุด
เป็นกำลังใจให้ทุกท่าน ทำความดี และ พัฒนาสมาธิครับ