วันหยุดที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสทำทีมฟุตบอลในระดับตำบลอีกคราหนึ่ง ด้วยสาเหตุของความรักความชื่นชอบเป็นชีวิตจิตใจในกีฬานี้และสำคัญอีกประการคือหาคนที่จะมารับหน้าเสื่อในงานแบบนี้ยากมากครับ
เด็ก ๆ เยาวชนที่เล่นฟุตบอลและรักฟุตบอลอยากจะมีโอกาสได้เข้าแข่งขันในสนามใหญ่ ๆ ทั้งนั้น พวกเขามีความฝันและทุ่มเทโดยไม่ได้คาดหวังเงินทองผลประโยชน์ใด เพียงได้แสดงออกถึงเชิงฟุตบอลของเขาและอยากได้ชัยชนะหรือสัมผัสกับตำแหน่งแชมป์ในระดับใดระดับหนึ่ง
น่าเสียใจที่ผู้คนที่รับผิดชอบการพัฒนาวงการกีฬาฟุตบอลหรืออาจจะกับกีฬาทุกประเภทในประเทศนี้ไม่ได้รู้เข้าใจอะไร ๆ มากมายนักกับสภาพความเป็นจริงที่พบ งบประมาณที่จัดให้ไม่ทราบได้ว่าคิดคาดจากเป้าหมายหรือข้อมูลแบบใด ผู้คนอีกประเภทยังเฝ้าคอยแอบกัดแทะเม็ดเงินที่หมายมุ่งให้เกิดการพัฒนาการกีฬาตั้งแต่ในระดับหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ โดยอาศัยหยาดเหงื่อและหัวใจบริสุทธิ์ของนักกีฬาสร้างผลงานเสนอหน่วยงบประมาณ
บางทีผมก็ทดท้อกับขบวนการเหลือบริ้นในทุกวงการที่มักใช้คำอ้างว่าทำได้แค่นี้ก็ดีแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีค่าบริหารจัดการ ก็งบหลวงมันน้อย ก็ต้องช่วย ๆ กันไป แต่กับผู้คนที่เขาเสียสละ มีใจรักกีฬาและอยากเห็นเยาวชนได้ทำในสิ่งที่ดี และตัวผู้เล่นที่ยอมถวายชีวิตจิตใจเพื่อการแข่งขัน ก็ยังพอเห็นกำลังใจที่เกิดขึ้น และทำให้ผมพอจะมีกำลังจะต่อสู้กับวงการที่มีคนชอบเอาเปรียบผู้อื่นเช่นนี้อีกต่อไป
สวัสดีครับ....
แวะมาให้กำลังใจ..
โลกไม่เลวร้ายนัก แต่คนที่อาศัยบนโลกดูจะไม่ดูแลโลกใบนี้เอาเสียเลย และที่สำคัญคือการไม่รับผิดชอบต่อกฎกติกาของธรรมชาติ ...
ไม่หยุดที่จะกอบโกย....
...
ขอบคุณมากครับคุณ
ก็ต้องสู้ต่อไปครับ ท้อแต่ไม่ถอยหรอกครับ บางทีมันก็เป็นสิ่งท้าทายผมอยู่เหมือนกันที่ถามเราว่า เรากล้าที่จะเสียสละทำสิ่งดี ๆ ให้เกิดขึ้นกับผู้อื่นได้หรือไม่
บวกกับความรักชอบส่วนตัวแล้ว สรุปว่าผมยังมีความสุขดีครับที่ได้ทำสิ่งที่รักและมีเด็ก ๆ เยาวชนรุ่นใหม่ยิ้มมีความหวัง อย่างน้อยที่ทำคงเป็นตัวอย่างที่ดีต่อไปได้บ้าง
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับคุณครูต้า
Sure I m very well
ไม่เหนื่อยหรอกครับ ยิ่งเทียบกับงานและชีวิตของคุณครูต้าและเพื่อนครู หรือคนทำงานที่บ้านครูต้าแล้ว แค่งานและความรู้สึกท้อของผม มันเล็กน้อยจริง ๆ
นั่นสินะมีสิ่งที่ลำบากยุ่งยากกว่าที่ผมเจออีกมาก มากจริง ๆ
ขอบคุณที่แวะมาครับ ดูแลตัวเองเช่นกันครับ
สวัสดีครับพี่แผ่นดิน
บางทีผมคิดแยกหนีออกไปเลยเหมือนกันครับว่า นอนอยู่บ้านแล้วทำงานตามหน้าที่ไป ไม่ต้องหาเรื่องใส่ตัว เลือกคบหากับคนที่เราพอใจ
แต่แบบนั้นเราคงอ่อนแอแน่ครับ แล้วก็คงไม่มีทางได้สร้างสรรค์อะไรให้สังคมส่วนรวมได้
กระนั้นก็ยังคิดครับว่าสิ่งที่ผมทำจะให้คนอื่น ๆ รู้สึกหรือเปล่าว่าไม่สบายใจที่เราทำหรือจะรู้สึกว่าถูกเราเอาเปรียบบ้างหรือไม่ ก็ทำงานกับผู้คนมากมายน่ะครับ ผมก็เข้าใจ
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจครับ
ผมเชื่อว่า โลกมีตัวเลือกให้เราเลือกอยู่มากเหมือนกันนะ และมีไม่น้อยที่เราเต็มใจเลือกที่จะทำอะไรสักอย่างเพื่อคนอื่น ... โดยมีหน้าที่เป็นเครื่องมือแต่ขับเคลื่อนหน้าที่ด้วย "หัวใจ" ..
เป็นกำลังใจให้ เสมอนะครับ
ขอบคุณพี่แผ่นดินอีกครั้งที่มาให้ข้อคิดดี ๆ อีกครับ
โดยมีหน้าที่เป็นเครื่องมือแต่ขับเคลื่อนหน้าที่ด้วย "หัวใจ" .. นี่คือสุดยอดปรัชญาการทำงานจริง ๆ ครับ