หลวงพระบาง... กลางฤดูฝน


ฉันมีความฝันว่าสักวันหนึ่ง คงได้มีโอกาสมาเยือนและอยู่ใช้ชีวิตในเมืองที่งดงามนามหลวงพระบาง เดินตามภาพฝันที่เพื่อนหลายคนแบ่งปันแก่ฉันผ่านโปสการ์ดใบสวยงาม ....
หลวงพระบาง กลางฤดูฝน 

1.           ฉันมีความฝันว่าสักวันหนึ่ง คงได้มีโอกาสมาเยือนและอยู่ใช้ชีวิตในเมืองที่งดงามนามหลวงพระบาง เดินตามภาพฝันที่เพื่อนหลายคนแบ่งปันแก่ฉันผ่านโปสการ์ดใบสวยงาม จากความรู้สึกงดงามตามตัวหนังสือที่หลากหลายคนเขียนฝากไว้ ตามหาหัวใจที่เคยหลงรักฝากไว้ที่เมืองกลางหุบเขา ริมโขงขุ่นและน้ำคานใส และวันนั้นก็มาถึง........... 
2.           แม้ว่าการเดินทางครั้งนี้ ไม่ใช่การแบกเป้เดินเล่นๆ เที่ยวดูเสน่ห์ของเมืองตามรายทางที่ผ่านพบ เพราะเป็นทั้งการศึกษาดูงาน การสัมมนาของส่วนงานพวกเรา และถือโอกาสดูวิถีชีวิตของผู้คนที่นี่ไปในตัว เป็นการเดินทางที่แสนสะดวกสบาย มีรถตู้พาเราออกจากกรุงเทพฯ จนกระทั่งกลับ มีทั้งคนนำพา แนะนำ บอกเล่า กล่าวนำ ชวนกิน พาไปในหมู่บ้านเพื่อเรียนรู้งานพัฒนา ฉันถือว่าให้การเดินทางครั้งนี้เป็นการปูทางให้ฉันเร่งวันเวลามาจ่อมจมและหยุดเวลาอยู่ที่นี่ในเร็ววันนี้ 
 3.           ระหว่างการเดินทางที่เป็นฤดูกาลของฝนเช่นนี้ ไร่นา ต้นไม้ ภูเขาสองข้างทางสดเขียว ถนนที่โค้งขึ้นตามเขาสูงให้ภาพที่งามตาและเน้นให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของขุนเขาเส้นทางระหว่างวังเวียงถึงพูคูน ที่บางขณะเมฆหม่นฝนปกคลุมด้านบน แต่แค่เพียงอึดใจหม่นเมฆสีขาวกลับลอยอ้อยอิ่งอยู่กลางหุบเขาเบื้องล่าง 
4.           ทุ่งนา ภูเขา หมู่บ้าน ขัว ถนน แม่น้ำ แม้แปลกตาและงดงามแต่ไม่อาจหยุดใจเราที่ลอยล่องสู่หลวงพระบางเสียแล้ว แม้จะเคยใช้ชีวิตในเมืองเล็กๆ หกปีนามเมืองน่านที่เคยเสนอตัวเองเป็นมรดกโลก แม้บ้านเกิดจะริมอิงติดโขงเชียงของที่ใกล้ลาวแค่อึดใจ แม้จะใช้วันเวลาหลายคราวขี่มอเตอร์ไซด์วนรอบจากเชียงใหม่ไต่ตามโค้งเขาแม่ฮ่องสอนหลายครั้ง แต่เสน่ห์ของหลวงพระบางยังวนเวียนอยู่ในห้วงคำนึงเสมอมา 
5.          วันเวลาเพียงสองวันสามคืนช่างน้อยนิดจริงๆ กับการสัมผัสหลวงพระบาง แม้จะตามหาแม่ค้าส้มตำชื่อบัวไม่เจอ แม้ไม่มีมัคคุเทศก์น้อยใจดีนำทาง แม้ว่าฝนจะหล่นเม็ดขวางการเดินทาง แต่เราก็ได้รู้จักบางขณะของเมือง เราได้สัมผัสถึงความอบอุ่นในการต้อนรับและรอยยิ้มของเจ้าของเฮือนพัก ได้กินมื้อเช้าที่ไม่รีบร้อน ได้จิบกาแฟดำเข้มขมที่ร้านปะชานิยม ได้กินอาหารลาว ได้กินผักน้ำที่แสนอร่อยแกล้มข้าวซอยและเฝอ ได้เดินแอ่วกาดมืด ได้ดูแสงสีกลางคืนของเมือง ได้นั่งตำจอกเบยลาว ได้ลงเรือข้ามโขง ได้แอบมองเมืองผ่านม่านฝนของอีกฟากโขง ได้รู้จักเพื่อนพ้องหลายคน และได้ใส่บาตรข้าวเหนียวในเช้าวันบุญเดือนเก้าบุญข้าวประดับดิน ฯลฯ 
6.          การเดินทางครั้งนี้มีเป้าหมายสองสามเรื่อง จึงต้องเกลี่ยเวลาให้กับจุดหมายที่พวกเราตั้งไว้ร่วมกันให้ทั่วถึง ดังนั้นความตั้งใจส่วนตัวขอเก็บไว้มาเก็บเกี่ยวเอาวันหน้า งานรวมของพวกเราจึงต้องทำให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นแลกเปลี่ยนการถอดถอนบทเรียนของกลุ่มท้อนเงินบ้านผานมและบ้านกกงิ้ว รับฟังวิธีการซุกหยู้ความเข้มแข็งให้กับเอื้อยน้องแม่หญิงของสหพันธ์แม่หญิงฯ ได้รับรู้การแบ่งบทบาทหน้าที่ของผู้นำในบ้าน ตั้งแต่นายบ้าน แนวโฮม ครูใหญ่ ประธานแม่หญิง และเลขาพรรค ความรู้ทั้งหลายเหล่านี้เป็นเหตุผลที่ดึงใจเรามาถึงที่นี่ 
7.           ในท่ามกลางบรรยากาศของฝนกับเมืองในหุบเขา เวลาแค่นี้ไม่เพียงพอแน่นอน แต่อย่างน้อยฉันก็ได้รู้จักพัน ที่ตำจอกเล่าเรื่องชีวิตจากหัวค่ำจนดึกดื่น สาวเมี่ยง แบบฉบับของสาวลาว ผู้มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ เงิน โน๊ะ เอื้อยนาง คุณแก้วและจ่อย ที่คิดว่าเมื่อถึงวันที่ฉันเดินทางมาเยือนเพียงลำพัง คงไม่รู้สึกว่าต่างบ้านต่างเมืองแน่นอน 
8.          สะดุดใจนิดเดียวในการมาเยือนหลวงพระบางครั้งนี้ คือ การอย่าเชื่อจากการได้อ่านและได้ฟังมา ถ้าหากว่าไม่ได้มาเห็นด้วยตาตัวเอง เพราะในความเป็นจริงหลวงพระบางก็คือเมืองที่มีชีวิต ที่ต้องมีทั้งงดงามและมีร่อยรอยด่างดำ ภาพที่มีแต่ด้านความงดงามเพิ่งรับรู้ว่าแท้จริงเหมือนถูกยัดเยียดมาตั้งนาน แต่ฉันไม่หยุดแค่นี้หรอก การเดินทางมาเยือนครั้งที่สองครั้งที่สาม คงตามมาอีกแน่นอน 
9.          การเดินทางจากลาหลวงพระบางของพวกเราช่างเรียบง่ายและไม่มีอ้อยอิ่ง อาจเนื่องจากจุดหมายระหว่างบ่ายหน้ากลับสู่ที่ทางเดิมๆ ยังมีผู้คนและสถานที่ที่เราต้องแวะเยือน ทั้งกาสีที่พักเติมกำลังแรงใจ วังเวียงและน้ำซองที่ทำให้โลกแห่งความเป็นจริงคืนกลับมาอย่างรวดเร็ว พ่อแม่บ้านนาทรายเหนือกับเมี่ยงปลารสเลิศ ..... 
10.          ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกรอยยิ้ม ความประทับใจและความอบอุ่นที่มีให้กันในการเดินทางครั้งนี้.
 
 ยินดีต้อนรับ สู่เมืองมรดกโลก "หลวงพระบาง เมืองงามกลางหุบเขา"
 
 แม่ค้าตัวน้อย ขายผักพื้นบ้าน ต้นหอม แตง ถั่ว ฯลฯ
 ทุกมัด ทุกกำ ล้วนพิถีพิถัน มัดด้วยตอกไม้ไผ่อย่างปราณีต
 
 สาวเมี่ยง เจ้าหน้าที่โครงการเสริมสร้างความเข้มแข็งของแม่หญิงและชุมชน แต่งตัวงามๆ ไปใส่บาตรแต่เช้าตรู่
 เตรียมตัวใส่บาตรเข้าเหนียว ในยามเช้าบุญเดือนเก้า บุญข้าวประดับดิน
 ใส่บาตร
 มื้อเช้าที่ ไม่รีบร้อน
 ระหว่างทาง จากวังเวียง ไป หลวงพระบาง.............
 หลวงพระบาง เมืองงามในท่ามกลางหุบเขา และ สายน้ำล้อม
 
พิพิธภัณฑ์ เหงาๆ ในวันจันทร์
ร้านโจมา... กาแฟ ด้านหน้าซอยเฮือนพัก "หัวเซียง"
กลางขัวฝรั่งเศส กับ เด็กน้อย ทะยอยไปแอ่วงาน บุญข้าวประดับดิน
กับเด็กๆ ที่โฮงเฮียนบ้านกกงิ้ว "ไปรับฟังสรุปการถอดถอนบทเรียนกลุ่มท้อนเงิน"
กลุ่มท้อนเงิน = กลุ่มออมทรัพย์
 นั่งเรือ ข้ามคานไปชมความงามของน้ำตกตากเซ บ้านแอนสะหวัน
  กาดแลง ขายดอกไม้ไปวัดวันพรุ่งนี้
แม่ค้าสาวน้อย ชาวม้ง ที่ตลาดพูคูน
จากลา หลวงพระบาง ในยามเช้าๆ
ด้วยกาแฟรสเข้มขมของร้านปะชานิยม, แคมของสีขุ่น
หมายเลขบันทึก: 131280เขียนเมื่อ 24 กันยายน 2007 17:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 มีนาคม 2012 19:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท