Gutjang
อ. สุดารัตน์ [กั๊ต] เสาวโค

สนุกกับการเรียนรู้แบบโครงงาน : ด้านมืดของเวทีการแข่งขัน


ไม่ต้องเสียใจลูก...เราไม่ได้เอาหลังคาโรงเรียนมาแข่งกันนะลูก...ถึงแม้หลังคาโรงเรียนของเราจะเล็ก...แต่เรามีสนามฟุตบอลที่ใหญ่โต...กว่าโรงเรียนของเขาเสียอีก.

เป็นเรื่องจริง...ฉากหนึ่งจากการลงสนามแข่งขันโครงงาน....ด้านมืดของเวทีการแข่งขันโครงงาน

.... คุณครูขา...มีคนเค้าว่าพวกหนู (เด็กๆ วิ่งร้องไห้..น้ำตาอาบแก้มทั้ง 3 คน มาหาครู) ......"โรงเรียนเล็กๆ...จะมาแข่งกับโรงเรียนใหญ่ๆ ได้อย่างไร".......

นักเรียนวิ่งมากอดครู...เพราะครูไม่มีเวลาอยู่ดูแลนักเรียน...เนื่องจากวันนั้นเป็นวันแข่งขันความเป็นเลิศทางวิชาการระดับจังหวัด (ปีการศึกษา 2547)...

ครูต้องดูแล...นักเรียนทั้งหมด 5 ทีม...
>> โครงงานการงานอาชีพและเทคโนโลยี ช่วงชั้นที่ 3...
>> โครงงานเกษตรอินทรีย์ช่วงชั้นที่ 3...
>> ตอบปัญหาการเกษตรช่วงชั้นที่ 1 ช่วงชั้นที่ 2 และช่วงชั้นที่ 3...
ครูก็เลยวิ่งวุ่น...นั่งไม่ติด...(เพราะโลภมาก...หรือเปล่า)...

...ไม่ต้องเสียใจลูก...เราไม่ได้เอาหลังคาโรงเรียนมาแข่งกันนะลูก...ถึงแม้หลังคาโรงเรียนของเราจะเล็ก...แต่เรามีสนามฟุตบอลที่ใหญ่โต...กว่าโรงเรียนของเขาเสียอีก...

จริงไหม๊...เรามาแข่งความรู้...มาลับปัญญา...เรามาหาประสบการณ์ ...
แพ้ชนะไม่สำคัญ...ขอให้เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอ...(เด็กยังทำหน้าไม่สู้ดีค่ะ)

ลูกอย่าโกรธเขา...ลูกต้องขอบคุณเขา...เพราะเขาเป็นผู้ที่ทำให้ลูกเข้มแข็ง...(นักเรียนเริ่มยิ้มออกค่ะ....เย้...กล่อมสำเร็จแฮะ!!!)...

มาประสานมือกัน... "สู้สู้สู้" ....
ผลปรากฏว่า...วันนั้นเราคว้าเหรียญทองมาทั้งหมด 4 เหรียญ....กับอีก 1 เหรียญเงิน พ่วงท้าย

หลังจากวันแข่งขัน...เด็กๆ ก็ยังคงพูดถึงประสบการณ์ที่เจ็บปวดคราวนั้นอยู่เสมอ...และน้ำตาก็ไหลด้วยความเจ็บใจ..ทุกครั้ง
แต่เขาไม่ลืมที่จะขอบคุณครูที่คอยให้กำลังใจ....

..ขอบคุณปัญหาและอุปสรรค...ที่ทำให้เด็กๆ มีจิตใจที่เข้มแข็งขึ้น...มองโลกและเข้าใจโลกได้ดีขึ้น

.....ศัตรูคือยาชูกำลังค่ะ...ฮิฮิฮิ

 

หมายเลขบันทึก: 130831เขียนเมื่อ 22 กันยายน 2007 21:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:34 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

บอกให้เรารู้ว่า

"ศักยภาพของนักเรียนไม่ได้อยู่ที่โรงเรียนเล็กหรือใหญ่ แต่อยู่ที่กระบวนการเรียนรู้"

 

และ ไม่ได้อยู่ที่หลังคาโรงเรียนด้วย อิอิ

สวัสดีค่ะ P จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

  • จริงจริงแล้ว...ก่อนการแข่งขันได้สอนเด็กๆ ขณะนั่งรถไปด้วยกันค่ะว่า เรามาแข่งขันเพื่อหาประสบการณ์.(ซึ่งหาซื้อไม่ได้)..แพ้ชนะไม่สำคัญ....
  • แต่เมื่อมีการแข่งขัน...การสกัดดาวรุ่งเป็นสิ่งที่ผู้ที่คิดว่าตนเองมีโอกาสไม่ชนะ..ต้องทำ
  • ก็เลยพยายามโยนโอกาสที่ไม่น่าพิสมัยอันนี้ให้ฝ่ายตรงข้าม
  • ขบวนการสกัดดาวรุ่งจึงเกิดขึ้นค่ะ
  • แต่ในที่สุด....โรงเรียนที่มีสนามฟุตบอลใหญ่กว่าก็เป็นฝ่ายชนะ.....ไช...โย....
  • ประสบการณ์จะช่วยให้เด็กแข็งแกร่งขึ้นค่ะ
  • เพราะวันนึงเขาต้องไปเจอปัญหาอะไรที่มากกว่านี้
  • ขอแสดงความยินดีกับเด็กๆด้วยนะคะ   ทุกคนเก่งมากและโชคดีที่ได้ครูดีๆคอยสอนและให้กำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะ P อ.ลูกหว้า

  • การมีเวที...เปิดโอกาสและหยิบยื่นโอกาสให้เด็ก เป็นสิ่งสำคัญค่ะ
  • ขณะที่ผู้ใหญ่ห้ามเด็กอยู่เสมอว่า..อย่าทำโน่นอย่าทำนี่....แต่ไม่สร้างเวทีดีดี ให้เด็กได้มีโอกาสแสดงความสามารถตามศักยภาพ (ที่ซ่อนอยู่)
  • เวทีแข่งขันโครงงานเป็นกระบวนการสร้างองค์ความรู้ที่ดีของเด็ก...ได้คิด...ค้น...คว้า..และแก้ปัญหาด้วยตนเองค่ะ

 ขอบคุณค่ะ


  • อืมเก่งมากคะเด็กๆ...ชอบคะ..เดี๋ยวนี้เราวัดกันที่หลังคาโรงเรียน เอ๋ยขนาดของโรงเรียนจริงๆคะ
  • มีงานวิทยานิพนธ์นักศึกษาปริญญาโทหลายที่ เอาขนาดของโรงเรียนมาเป็นตัวแปร..วัดแล้ววัดเล่า...ไม่ต้องวัดแล้ว ฮ่าๆ
  • สิ่งที่น่าศึกษาคือสิ่งที่อยู่ใต้ชายคา... ตัวครูและเด็กต่างหากคะ...ของอย่างนี้มันอยู่ที่ใจคะ..หากใจสู้และเต็มที่กับมันแพ้หรือชนะเป็นเพียงบททดสอบอีกบทในชีวิตนะคะ เด็กๆ อิอิ
ใช่แล้วค่ะ P  naree suwan

สิ่งที่น่าศึกษาคือสิ่งที่อยู่ใต้ชายคา... ตัวครูและเด็กต่างหากคะ.

  • วันนี้นัดเด็กไปเตรียมผลิตภัณฑ์บรรจุขวด..ทั้งวันค่ะ...เพื่อเตรียมไปร่วมจัดแสดง โรงเรียนข้างเคียงขอความร่วมมือมาค่ะ (อยู่ห่างจากที่ตั้งประมาณ 15 กิโลเมตรได้)
  • .......

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท