หากมองด้วยตาเปล่า มนุษย์อาจถูกหลอกได้ง่ายดาย แต่หากมองด้วยปัญญา มนุษย์จะเข้าใจได้ชัดเจน คนเราส่วนมากมีรักมีชัง มีสุข มีทุกข์กันตามธรรมดา แต่ใครเล่า? จะเข้าใจได้อย่างแท้จริงว่า สุขทุกข์แบบโลกเป็นเพียงแค่ภาพมายาเท่านั้น ความสุขที่แท้จริงจึงถูกปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า จนในที่สุดเราจึงไม่พบทางแห่งความสุขแท้
"ความเปลี่ยนแปลงไม่เที่ยงแท้ยั่งยืนของสรรพสิ่ง (อนิจจัง)"
"ความเป็นทุกข์ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ (ทุกขัง)"
"ความว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้เป็นเจ้าของ (อนัตตา)"
หากคิดในแง่มุมแห่งปัญญาแล้ว จะเห็นว่าแท้จริงสิ่งเหล่านี้มีอยู่ แต่ยากนักที่ผู้คนจะสนใจที่จะทำความเข้าใจ แต่อย่างไรก็ตาม มนุษย์จะเข้าใจหรือไม่เข้าใจอย่างไร กติกานี้ก็ยังดำรงอยู่
ฉะนั้นถ้าพิจารณาเข้าใจกติกาทั้งสามแล้ว เราจะมีความสุขที่ยั่งยืน ไม่ยึดติด สลัดวางได้ และเป็นอิสระต่อความเป็นไปของชีวิต ทั้งยังสามารถที่จะจากโลกนี้ไปได้อย่างสง่างาม และหายสงสัยในชีวิตได้อย่างแท้จริง อย่างที่หลวงพ่อพุทธทาสกล่าวว่า "ตายก่อนตาย" นั่นเองฯ
ลีลาโลก หลากล้วน อนิจจังฯ
ใดใดยัง ไม่แน่ แลแปรผัน
ทั้งสุขทุกข์ คละเคล้าปนกัน
ใยเล่า? จึงยึดมั่น ใฝ่ปอง.....
ไม่มีความเห็น