มองโลกในแง่ดี๊ แง่ดี

บางเวลาที่เรามีอะไรที่ต้องทำมากมาย มีใบ Lab. ที่รอลงทะเบียนเป็นตั้ง ๆ มี Tube เลือดที่รอการยิง Barcode และให้ No. มีเลือดที่รอค้างเข้าเครื่องตรวจอีก- 4-5 rack แต่เราทุกคนก็ยังสนุกกับมัน ทำได้ยังไง ก็

1. ทำไปบ่นไป (ดีกว่าไม่ทำ) แต่ถ้าถามว่ายังอยากจะทำงานมั๊ย ? ทุกคนตอบเหมือนกันหมดว่า "ทำ" นั่นแสดงว่า เรายังโชคดีที่มีงานทำอยู่

2.พูดเรื่องคนอื่นซะบ้างไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร ก็เราคิดว่าเรื่องของคนอื่นก็เหมือนเรื่องของเรานั่นแหละ กว่าเราจะคิดได้ว่าไม่ใช่เรื่องของเรา  อ้าว ! งานหมดแบบไม่รู้ตัว

3. เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น ทุกคนจะตั้งสมมติฐาน (Hypothesis) ค้นหาสาเหตุ ปัญหาที่มา ใครมีเหตุผลมากกว่าก็ว่ากันไป แต่ไม่ใช่ฝ่ายที่มีสมาชิกมากกว่าจะได้รับชัยชนะ เพราะบางทีอีกฝ่ายแม้สมาชิกน้อยแต่เสียงดัง เราก็ยอม ยอมกันไป นี่ก็เพราะ เรามีความเป็นนักวิทยาศาสตร์

4. ระดมสมอง (Brain Stroming หรือว่าสุมหัว) ค้นหาตัวเลขที่ถูกใจ ทุกวันที่ 1 ,16 ของเดือน เพราะหวยทักษิณจะสร้างความสามัคคี และความหวังเล็ก ๆ น้อย (หวังใหญ่ ๆ )ให้พวกเราเกือบทุกคน และนี่ก็คือการทำงานเป็นทีม (Team)

 เห็นมั๊ยว่าเราไม่มีอะไรเลวร้ายไปสักทั้งหมด มีอะไรดี ๆ แฝงอยู่เยอะ 

[พี่หรู]

  พี่เห็นด้วยในทุกๆเรื่องเลยค่ะ  เขียนเก่งจริงๆ ขอชมนะค่ะคนอะไร้.... work ไปเสียหมดทุกเรื่อง  แต่ขอเสริมนิดหนึ่งนะ  เพราะบางทีเราพูดเรื่องคนอื่นๆไม่ดูตาม้าตาเรือคนที่ร่วมพูดกับเราไหง....เอาไปเล่าให้อีกคนหนึ่งฟังแบบหวังดีประสงค์ร้าย

   เพราะฉะนั้นก็พูดเรื่องของเรากับคนที่อยู่ในเหตุการณ์ดีกว่าจะได้ไม่เป็นเรื่อง   เดี่ยวยาวส์....................................

[พี่หรู]

  พี่เห็นด้วยในทุกๆเรื่องเลยค่ะ  เขียนเก่งจริงๆ ขอชมนะค่ะคนอะไร้.... work ไปเสียหมดทุกเรื่อง  แต่ขอเสริมนิดหนึ่งนะ  เพราะบางทีเราพูดเรื่องคนอื่นๆไม่ดูตาม้าตาเรือคนที่ร่วมพูดกับเราไหง....เอาไปเล่าให้อีกคนหนึ่งฟังแบบหวังดีประสงค์ร้าย

   เพราะฉะนั้นก็พูดเรื่องของเรากับคนที่อยู่ในเหตุการณ์ดีกว่าจะได้ไม่เป็นเรื่อง   เดี่ยวยาวส์....................................

[ศิริ]

ขอบคุณค่ะพี่หรูจริง ๆ ด้วยที่จริงเหตุการณ์อย่างว่าก็เคยเจอค่ะ เพราะฉะนั้นต้องพยายามพูดถึงคนอื่น ๆ ที่ไก๊ล ๆ ไกลตัวหน่อยน๊ะค่ะ

[ปารมี]

เมื่อวานเข้าไปห้องแลบเคมี เห็นสถานการณ์อย่างที่ว่าจริงๆ (specimen จำนวนมาก) ชาวเคมีหลายคนมารุมมาตุ้มกันที่เคาน์เตอร์เดียวกัน ทำงานส่งต่อกันเป็นทอดๆ เหมือนสาวโรงงานเลย แต่ทุกคนยังมีใบหน้ายิ้มแย้มกันทุกคน ที่แท้ ก็มีเคล็ดลับกำจัดความเครียดแบบนี้นี่เอง

[พี่เม่ย]

แต่ที่ห้องฮีมาโตไม่มีสาวโรงงานค่ะ  มีแต่การ "ใช้แรงงานเด็ก"  กับ "บ้านพักคนชรา" ปะปนกันอยู่คะ

[โอ๋-อโณ]

ขอแอบเล่าหน่อยค่ะว่าคุณศิริเป็นผู้ที่รับผิดชอบงานจุดที่ยุ่งตลอดทั้งวัน (run เครื่อง Hitachi 917) ในอาทิตย์ที่ผ่านมา แต่ด้วยความติดบล็อกจนงอมแงมจึงหาเวลา (อันน้อยนิด) มานั่งจิ้มๆหน้าเครื่องคอมพ์อย่างรวดเร็วในตอนเช้าก่อนเริ่มงาน พี่ประทับใจในพลังค่ะ เป็นตัวอย่างหนึ่งที่ทำให้เห็นว่าถ้ารักจะทำอะไรแล้ว ไม่มีอะไรที่จะทำไม่ได้ ขอชื่นชมและให้กำลังใจค่ะ