43 วันผ่านไป พาแม่กลับบ้าน
เมื่อวานตอนเย็นได้พาแม่กลับบ้านที่ตราด
ไปส่งแม่และก็กลับพร้อมกับแม่ นั่งรถเป็นเพื่อนแม่ถึงบ้านที่ตราด 5 ทุ่มได้
แม่นั่งไม่หลับเลยตลอดทาง กังวล และดูท่าทางกลัวๆเหมือนจะเมารถ
ส่วนผมก็นั่งข้างๆชวนแม่คุยไปเรื่อยๆๆ แล้วก็เผลอหลับไปได้ 1 ชม ตื่นมา แม่ก็ยังไม่หลับ
สงสารแม่ที่เขาต้องมาเป็นห่วงเรา กังวลเรื่องของเรามากเสียขนาดนี้
ไม่ใช่ใครหลอก ก้เพราะเราเองนี่แหละ ที่ทำผิดกับเธอก่อน
แต่ผมก็รักเธอมาก เธอไม่เข้าใจผม
ผมไม่สามารถที่จะดูแลเธอได้
ผมไม่สามารถที่จะปกป้องเธอได้
ผมไม่สามารถที่จะทำให้เธอมีความสุขได้
แต่ผมก็ยังรักเธอต่อไป
ถึงเธอจะไปมีใครต่อใครก็ตาม
ก็จะรักตลอดไป
หมายเลขบันทึก: 127817เขียนเมื่อ 13 กันยายน 2007 18:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน 2013 13:25 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (3)
ครับมีอะไรไม่สบายใจระบายมาเถอะครับถ้าทำให้ความรู้สึกดีขึ้น
- ความรักเป็นพลังที่เอาชนะได้ทุกสิ่ง...
- ความรักของแม่-ลูก-ลูก-พ่อ ไม่มีวันจืดจาง...แต่บางครั้งสถานการณืของช่วงชีวิตอาจทำให้ไมเหมาะกับการแสดงออก
- ท้านสุดอยากบอกว่ารักแม่-พ่อ เช่นกันค่ะ