พาครูชลบุรี เขต3 ทำKM(มิตรภาพไร้พรมแดน)
วันนี้โรงเรียนวัดท่าไชยได้รับเกียรติจากคณะผู้บริหาร ศึกษานิเทศน์ และครู จากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี เขต3 ในการมาศึกษาดูงาน และประเด็นสำคัญคือดูเรื่อง KM ท่านผู้อำนวยการจึงจัดทีมงานเพื่อพาทำให้กับคณะชลบุรี เขต3 แน่นอนว่าในนั้นต้องมีครูตุ๊กแกด้วย เพราะวันี้เรารับแขก 3 คณะ จึงต้องแบ่งกันไป
เมื่อแบ่งกลุ่มแล้วก็ให้ครูที่เป็นทีมงานเป็นพี่เลี้ยงประจำกลุ่ม แต่ละกลุ่มเลือกคุณอำนวย คุณลิขิต คุณกิจเรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาของการเล่าเรื่อง กลุ่มที่ครูตุ๊กเป็นพี่เลี้ยงก็ประสบกับสิ่งที่ครูตุ๊กเคยรู้สึกเมื่อเริ่มรู้จักKmใหม่ๆ คือ ไม่รู้จะเล่าอะไร ไม่แน่ใจว่าเรื่องที่ตัวเองจะเล่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจหรือไม่ ครูตุ๊กก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะไม่มีใครยอมเล่าก็เลยเล่าเรื่องของตัวเองตอนที่ไม่รู้จะเล่าอะไรให้ฟังซะเลย...พร้อมกับให้กำลังใจ..ว่าเรื่องของเราที่เราคิดว่าไม่น่าสนใจอาจจะน่าสนใจสำหรับคนอื่นก็ได้..จึงมีหน่วยกล้าตายเริ่มเล่าเป็นคนแรก
เมื่อเริ่มเล่าก็เหมือนกับที่ครูตุ๊กเคยเป็นอีกแล้วคือหลายๆคนจะพูดว่า อุ๊ยเรื่องนี้เราก็เคยทำ เราทำแล้วเป็นแบบนี้ อย่างนี้ ฯลฯ เมื่อพบสิ่งที่ตนเองเคยทำก็เกิดความมั่นใจในการเล่าเรื่องและก็แย่งกันเล่าอย่างสนุกสนานจนลืมพี่เลี้ยงอย่างครูตุ๊กไปเลย ขนาดถึงเวลาอาหารเที่ยงยังไม่มีใครยอมลุกก่อนเลย
นี่แหละค่ะภาพประทับใจในวันนี้(ครูตุ๊กแกขาวจัง..ฟัน..กับ..เสื้อน่ะ)
แต่เรื่องประทับใจที่อยากเล่าในวันนี้คือ(ที่เล่ามาข้างต้นแค่เกริ่นนำ..อิ..อิ)
มีศึกษานิเทศน์ท่านหนึ่งเดินมากอดครูตุ๊กแล้วพูดว่า นี่เองครูตุ๊กแกเดี๋ยววันหลังพี่จะเข้าไปคุยด้วยในบล็อก ตอนนั้นความรู้สึกคือดีใจมากที่มีคนรู้จักเรา และเข้ามากอดโดยที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่เหมือนคนที่คุ้นเคยกัน ทำให้นึกถึงBlogger ท่านอื่นที่เคยมาดูงาน หรือ เคยพบกันตามงานด้านการศึกษาต่างๆแล้วกอดกันพูดคุยกันเหมือนรู้จักกันมานาน......เมื่อต่างคนต่างรู้ว่าเข้ามาเขียนบันทึกในG2K เหมือนกัน
ยากนะคะที่คนเราอยู่ต่างที่กันแล้วจะมีโอกาสได้พบกัน
นี่แหละค่ะ มิตรภาพที่เกิดขึ้นเพราะ...G2K...มิตรภาพไร้พรมแดน
ความเห็น (6)
- ตกกะใจนึกว่าโดนหนุ่มที่ไหนกอด กะจะเผ่นไปช่วยแล้วเชียว
- ฮึ กอดคุณครูเราได้ยังไง ก็อิจฉาหนะ
- โล่งจายย... เมื่อรู้ว่าเป็นมิตรภาพจาก g2k
- เห็นด้วย ๆ มิตรภาพไร้พรมแดนจริง ๆ ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- มาเป็นกำลังใจให้น้องตุ๊กคนเก่ง
- ดีแล้วมีคนมาขอเรียนรู้ อย่าเพลินเป็นฝ่ายให้ข้างเดียว ต้องขอเป็นฝ่ายรับด้วยบ้าง
- อย่าให้เขาคว้า Tacit เราข้างเดียว เก็บเกี่ยว Tacit ของเขาไปด้วยค่ะ
- จึงจะเรียกว่าแลกเปลี่ยนเรียนรู้
- สู้ สู้ นะจ๊ะ
ครูตุ๊กคะ
- บรรยากาศของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จะเริ่มต้นขึ้นได้เมื่อมีผู้ให้ก่อนเสมอ
- ชื่นชมที่ครูตุ๊กนำให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
- หุ..หุ ตอนแรกแอบดีใจนึกว่าเป็นชายหนุ่มมากอดเหมือนกัน
- แต่ก่อนอ่านบันทึกของคนอื่นที่มาพบกันโดยผ่านG2K แล้วแอบอิจฉา ตอนนี้เจอกับตัวเองแล้วดีใจจัง(มีคนมาดูงานที่ ร.ร.บ่อยๆก็ดีเหมือนกันเนอะ)
- วันเสาร์นี้จะแอบไปกอดคุณRAK-NA ที่นครปฐม ที่โรงแรมเวล (จะเจอกันไหมเนี่ย) งานประกวดนวตกรรม
- คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะศน.พี่กุ้ง
เมื่อวันอังคารกลับถึงบ้านมืดไหมคะ
- หนูก็แอบเก็บ Tacit ของคนอื่นมาเหมือนกัน แต่พอข้ามวันก็ลืมซะแล้ว(อายุมากขึ้น...หรือไร้สาระมากไปนะเรา)
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจ สู้ตายค่ะ (เรายังเหลือเรื่องให้สู้กันอีกเยอะเนอะ)
สวัสดีค่ะอาจารย์
- จริงแล้ววันนั้นสถานการณ์มันพาไปมากกว่าค่ะ พอดีได้รับมอบหมายให้เป็นคุณเอื้อ จึงต้องเอื้อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ให้มากที่สุด(ได้มากแค่ไหนไม่รู้เพราะมัวแต่วิ่งไปวิ่งมา ซนจริงๆครูตุ๊ก)
- ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ