อากาศ ออกกำลังกาย อารมณ์
ฉันมีความสุขมากเลยเพราะวันนี้ฉันไปเดินออกกำลังกาย ปกติถ้าว่างฉันก็ไปเกือบทุกวัน ที่ด้านหลังวิทยาลัยของฉันมีถนนเส้นหนึ่งที่ รพช. มาสร้างให้ ฟรีๆ เป็นถนนที่ไม่มีรถวิ่ง ไม่มีคนเดิน เขามาสร้างไว้ทำไมฉันก็ไม่รู้ แต่ทุกๆ วันที่ผ่านมา ฉันมากับเพื่อนๆ สองคนบ้าง สามคนบ้าง เวลามากับเพื่อนๆ บรรยากาศมันมักจะเป็นการ เมาท์เจ้านาย กันซะมากกว่า เดินเป็นเรื่องอันดับสองไป
แต่มาวันนี้ฉันเดินคนเดียว ลองนึกถึงบรรยากาศตามนะคะว่า ถนนสายยาว 2 กิโลเมตร เบื้องหน้าเป็นขุนเขาทอดยาว ด้านซ้าย และด้านขวาเป็นทุ่งหญ้าเขียวขจี ระหว่างทางเดินจะมีนกเล็ก นกใหญ่ บินรายรอบไปหมด มีนกเล็กๆ คล้ายๆ นกเลิฟเบิร์ด แต่สวยกว่า อยู่คู่หนึ่ง เขาจะอยู่ใต้ต้นสน มันสวยเสียจนฉันอยากจะมีกล้องดูนก ส่องดุเขาใกล้ๆ ว่าขนของเขาสวยงามเพียงใด คงจะดูตลกไปนิดนึงที่ชุดนักกีฬาจะมีกล้องดูนกคล้องคอไปด้วยละมัง
เมื่อนึกถึงอารมณ์ ฉันพบว่า การเดินคนเดียวทำให้อารมณ์ของฉันสงบอย่างน่าประหลาดใจ ที่สำคัญคือไม่เหนื่อย แต่เวลามากับเพื่อนๆ คุยกันจนเหนื่อย แล้วรู้สึกว่าระยะทางไกล ไม่รู้เมื่อไรจะถึงซะที พูดมาก หัวเราะกันมาก เหนื่อยมาก ก็อาจจะดีกว่าการมาคนเดียวนิดนึง อยุ่คนเดียวต้องระวังความคิด อยู่กับมิตรต้องระวังคำพูด เท่าที่ทำประจำ อยู่กับมิตรมักจะเมาท์กระจายทุกที
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น