30 ปี บัณฑิตวิทยาลัย มน.(5)

          จากที่บัณฑิตวิทยาลัยได้ประเมินตนเองเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2550  นั้น  ในตอนท้ายมีข้อหนึ่งที่คณะกรรมการฯ ได้เสนอแนะไว้ว่า ให้กลับไปทบทวนวิสัยทัศน์(Vision)  "บัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยนเรศวร จะมีมาตรฐานเทียบได้กับมาตรฐานสากล ภายใน ปี 2553"   นั้น การก้าวสู่สากลของบัณฑิตศึกษาและคำว่า "มาตรฐานสากล" ควรจะระบุให้ชัดเจนว่า มีความเป็นมาตรฐานและสากลเป็นเช่นไร มาตรฐานอย่างไรถึงจะเรียกว่าเป็นสากล   ซึ่งหลังจากนั้น รศ.ดร.เพ็ญศิริ  นภีรงค์  รองคณบดีฝ่ายบริหารและประกันคุณภาพ ก็ได้ให้การบ้านกับทุกๆคนในบัณฑิตวิทยาลัยว่าให้ไปหาคำจำกัดความของมาตรฐานสากลมา  แล้วจะนำเข้าที่ประชุมเพื่อร่วมกันพิจารณาต่อไป              อย่างไรก็ดี  ยังต้องคำนึงถึงปณิธานอันแน่วแน่ของมหาวิทยาลัยที่ว่า "...จะดำรงความเป็นเลิศทางวิชาการและความเป็นสากล ในอันที่จะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีคุณภาพและประสิทธิภาพ..."  ว่ามีความสอดคล้องกันหรือไม่ และความเป็นมาตรฐานสากลจะเป็นไปในทิศทางได            และในโอกาสที่ปีนี้ ครบรอบปีที่ 30 ของการก่อตั้งบัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยนเรศวร ซึ่งเป็น 30 ปีแห่งความภาคภูมิใจ เราจึงได้มุ่งหวังไว้ว่านับจากนี้ไป บัณฑิตวิทยาลัยนเรศวรจะมุ่งสู่มาตรฐานสากล  ใครที่มีคำจำกัดความของ "มาตรฐานสากล" จะร่วมแสดงความคิดเห็นมาด้วยก็จักขอบพระคุณยิ่งค่ะ

[นายช่างใหญ่]

สวัสดีครับคุณ PuPu

                               คำว่า มาตรฐานสากล ในความคิดผม จะเป็นเรื่องของการยอมรับของเวทีนานาชาติที่เราไปเสนอขายผลิตภัณฑ์ ว่า" ผลิตภัณฑ์ที่องค์กรเราผลิต สามารถใช้ร่วมกับสิ่งที่เขามีใช้อยู่เดิม ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และได้ผลผลิตที่ทรงคุณค่ามากขึ้น  พร้อมทั้งสามารถพัฒนาต่อเนื่องได้ เพื่อรองรับภารกิจของเขาในอนาคต " ดังนั้นสิ่งสำคัญที่เราต้องรู้ คือ เขาใช้ผลิตภัณฑ์อะไรอยู่ ผลผลิตที่ได้เป็นอย่างไร และทิศทางที่จะเปลี่ยนไปในอนาคตของเทคโนโลยี นำข้อมูลเหล่านั้นมาวิเคราะห์ สังเคราะห์ ให้ได้ผลสรุปเป็นการรู้เขารู้เรา แล้วเราก็ลงมือพัฒนาผลิตภัณฑ์ของเราไปในทิศทางนั้นๆ ก็จะเป็นที่ยอมรับของนานาชาติ และรับรองเป็นมาตรฐานสากล ครับ                             

 

 

[คนไกลบ้าน]

ในบริบทของ "มาตรฐานสากล" ก็คือการนำองค์กรเข้าสู่กระบวนการทาง benchmark เพื่อเปรียบเทียบการดำเนินงานของบัณฑิตวิทยาลัยว่าของเรากับของคนอื่นเขามีอะไรที่เหมือนและแตกต่าง