nisachol

"ชีวิตปัญหาและเส้นเชือก"  ได้ไปอ่านนิทานธรรมะมาน่าสนใจค่ะ  เลยต้องนำมาฝากชาว g2  เรื่องมีอยู่ว่า  มีเด็กน้อยคนหนึ่งมักหัวเสียกับการแกะเส้นเชือกที่พันกันยุ่งเหยิง  ยิ่งแก้ก็ยิ่งอารมณ์เสีย  นั่งร้องห่มร้องไห้ โทษดินฟ้าอากาศ แล้วคิดว่าทำไมฉันต้องทนกับเจ้าเชือกไร้สาระพวกนี้ด้วยนะ  คิดดังนั้นจึงหยิบมีดตัดเชือกออกเป็นท่อนๆ (สะใจจริงๆ)  แต่พอหายโมโห  ก็นั่งมองกองเชือกที่ไร้ประโยชน์นั้นและก็ให้สงสารจริงๆ ทั้งตัวเองและเชือก  แล้วครั้งต่อมาเมื่อเชือกพันกันอีก  เธอก็ใชมีดตัดเชือกนั้นขาดอีก  อยู่มาวันหนึ่ง เด็กน้อยนั่งมองแม่ของเธอนั่งแก้เชือกที่พันกันยุ่งเหยิงกองโต  ชนิดว่าชาตินี้คงไม่ได้กลับมาเป็นเส้นตรงอีก  เห็นแม่แก้อยู่ทุกวันวันละนิดละหน่อย  พอเบื่อก็ลุกไปทำอย่างอื่น  แล้วก็กลับมานั่งแก้ต่อ  เด็กน้อยจึงพูดกับแม่ว่า  ..."ทำไมแม่ไม่ตัดเชือกนั้นเล่า ใยต้องนั่งแก้อยู่ทุกวันตัดมันออกเถอะ"  แม่ตอบว่า ... "เวลาเชือกพันกัน เขาห้ามตัดต้องแก้ออกให้ได้  เพราะต่อให้พันกันยุ่งเหยิงเพียงใด  ก็จะแก้ออกได้  ถ้าแค่เชือกพันกันแล้วลูกแก้ไม่ได้ ต่อไปปัญหาในชีวิตลูกจะแก้ได้อย่างไร  ลูกก็จะแก้ปัญหาไปสุ่ม ๆ เหมือนที่ใช้มีดตัดเชือกนั้น  ไม่มีอะไรยากเกินไปกว่าความอดทนในการแก้ปัญหาหรอก  ถ้าลูกไม่อดทนแก้เชือกด้วยมือของลูกเอง  แล้วจะไปทำอะไรได้ "  หลัวจากนั้นฉันก็ได้เห็นเส้นเชือกแขวนอยู่บนราวเป็นขดสวยงาม จึงอดทึ่งและภาคภูมิใจแม่ไม่ได้  นั่นแหละทำให้ฉันคิดได้ว่าไม่มีปัญหาใดที่เราจะแก้ไม่ได้  เพราะถ้าเราตั้งใจแก้มันมีหรือจะไม่มีทางออก  แพ้บ้าง  ชนะบ้างเป็นเรื่องปกติจะได้ ล้มเป็นลุกเป็น  โลกสร้างปัญหา  สร้างความทุกข์ เพื่อให้เราผ่านไปให้ได้  คนที่ฆ่าตัวตายอย่าไปซ้ำเติมเขาว่าโง่  เพียงแต่เขาไม่สามารถก้าวผ่านปัญหาในโลกไปได้  เขาเลยเลือกที่จะหนีไปจากโลกนี้แทน  ด้วยความขาดสติ  ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ  ชีวิตเราผิดพลาด  พ่ายแพ้ได้ เป็นเรื่องปกติ  ไม่ว่าจะเหนื่อย  จะท้อ เพียงใด  อย่าหนีไปไหน  บอกตัวเองไว้ว่า พักสักเดี๋ยว  จะกลับมาเจอกันใหม่.....

[naree suwan]

• ประทับใจมากคะ
• คุณแม่สอนบทเรียนที่ถูกต้องให้คุณลูก
• ตอนนี้กำลังแก้เงื่อนที่พันผูกตัวเองอยู่เหมือนกันคะ
• ต้องเริ่มที่ตัดใจคะ...อิอิไม่ใช่ตัดเชือก
• แต่บางปัญหานี่กว่าจะแก้ได้นานมากคะคุณ

[malikaew]

สวัสดีค่ะ คุณ naree suwan  ค่ะ เงื่อนที่พันใจตัวเราเอง  บางครั้งก็ยากแก่การแก้ออก  ยิ่งให้ตัดใจก็ยิ่งยากกว่า... แต่ก็ต้องทำให้ได้แม้จะต้องใช้เวลานานก็ตาม  ผู้เขียนเองก็ประสบปัญหาเช่นกันค่ะ  .... กว่าจะแก้หรือตัดใจได้ก็ทำเอาแย่ไปเหมือนกันค่ะ   แต่พอทำได้ รู้สึกได้เลยค่ะว่าสบาย... สบาย  ^-^ 

[naree suwan]

• คุณเก่งจังนะคะที่ตัดใจได้
• ฉันยังตัดไม่ค่อยได้แต่จะพยายามคะ
• แวะมาบอกอีกนิดคะ...ต้องเอาเพลงในบล็อกออกก่อนนะคะ...G2K จะได้วิ่งฉิว
• ไปที่แก้ไขบล็อกคะ..แล้วลบโค้ดเพลงออก
• แล้วจะแวะมาติดตามอีกนะคะ...ไม่ค่อยได้เจอคุณ ใน G2K เลยคะ

[malikaew]

ค่ะ คุณ naree suwan  ไม่เก่งหรอกค่ะ  เพราะทำได้เป็นพักๆ ในตอนแรก  แต่เมื่อคิดได้ว่าต้นเหตุที่ทำให้เราเป็นอย่างนี้.. ทำไมต้องนึกถึงอีกเล่า  เรายังมีคุณค่าในตัวเอง  อย่าให้ใครต้องมาทำให้เราทำลายคุณค่าในตัวเองอีกเลย  แล้วกฎแห่งกรรมก็จะลงโทษต้นเหตุที่ทำเราเองแหละค่ะ....

[ชาตรี]

เป็นนิทานที่สอนเตือนใจ ได้ดีมากครับ ทำให้นึกถึงครั้งเก่า ที่วันนั้นขณะวิ่งออกกำลังกาย ได้พบเอ็นตกปลาพันกัน ตกอยู่ข้างทาง ขากลับระยะทางไกลมากก็ลองนำมาแก้ยากมากครับต้องใช้สมาธิ และความพยายาม  แต่ใจไม่ได้คิดถึงระยะทาง คิดแต่จะแก้ให้ได้ จนถึงที่พักเหลือดีกนิดเดียวก็จะสำเร็จ วางไว้คิดไว้ว่าจะมาแก้ต่อหลังจากอาบน้ำ ทานข้าวแล้ว แต่ไม่รู้ใครนำไปทิ้งที่ไหน  จึงไม่สำเร็จ  แต่ก็ทำให้เราได้ใช้สมาธิ เป็นนิทานที่ดีมากครับ อยากให้ทุกคนได้อ่าน จะได้มีกำลังใจที่จะแก้ปัญหากัน เพราะปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ใช่มีไว้ให้หนี ครับ 

[nisachol]

สวัสดีค่ะ คุณชาตรี  ดีใจจังที่เรื่องเล่านี้ยังมีคุณอีกคนหนึ่ง  ซึ่งได้กระทำวิธีเดียวกันอีกทั้งยังช่วยให้นึกถึงเรื่องครั้งเก่า  "ใช่ค่ะปัญหามีไว้ให้แก้  มิได้ให้วิ่งหนี"  เพราะหากเราไม่กล้าที่จะเผชิญกับมันและแก้ไขให้ผ่านพ้นไปได้  ชีวิตเราก็จะต้องวิ่งหนีอยู่ร่ำไป  ทำให้เราขลาดไม่กล้ายอมรับ  และคงจะต้องพ่ายแพ้ตลอดไป  ลุกขึ้นไม่สำเร็จสักที

[เนปาลี]

• ธุค่า ..

ปัญหามีไว้ให้แก้  พี่มีไว้ให้ยืมกะตังค์  ใช่ไหมค๊า?   ^_^