แผนที่บนใบหน้า

ความเรียง ในความหมายต่อมุมมองของชีวิต ต่อการทำนายทายทัก และศาสตร์แห่งการชี้ชะตาชีวิต เมื่อมองเห็นความตั้งใจเบื้องต้นของมนุษย์ ในความพยายามเพื่อล่วงรู้อนาคต และล่วงรู้ถึงความลี้ลับในชีวิต

แผนที่บนใบหน้า

อ้างอิง - ภาพ www.maskproject.comผลงานการสร้างสรรค์ของ Patricia Church - Sea of Be 2001 แผนที่บนใบหน้า ความแปลกประหลาดในศาสตร์แห่งการทำนายทายทักเป็นหนึ่งในโจทย์ชีวิตเมื่อหลายปีก่อนของผม เกือบ 20 ปี ที่ผมงงงวยกับงานอดิเรกประการหนึ่ง ซึ่งพัฒนาจนกลายเป็นงานหลักของ นักหนังสือพิมพ์ใหญ่ รุ่นใหญ่ในวงการสื่อสารมวลชน ที่มีตำนานในการต่อสู้ทางการเมือง ในงานข่าว ซึ่งต่อมาพัฒนาทักษะชีวิตในศาสตร์แห่งโหรา จนกลายเป็นหนึ่งในอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญ บ่อยครั้งไม่เข้าใจ มากครั้งเข้าที่ต้องนั่งอ่านเรื่องราวอย่างเป็นจริงเป็นจังตั้งใจมากแต่กลับไม่พบคำตอบแต่วันเวลากลับเป็นผู้บอกสอน เรื่องราวยุ่งยากในใจ ให้เป็นเรื่องง่าย ด้วยเพียงปล่อยวางให้ใจเราลอยไปท่ามกลางทะเลของชีวิต ให้ลมในชีวิตได้คอยบอกสอนเราเราอาจเข้าใจได้บ้าง ในท่ามกลางความทุกข์ยากลำเข็ญของชีวิต ในท่ามกลางวงเวียนที่หาทางออกยังไม่เจอ ในสภาวะเช่นนั้น ชีวิตจะสร้างคำตอบในการเรียนรู้อย่างมากมายให้กับเรา หลายครั้งทักษะในการเอาตัวรอด จะบอกสอนเรา ด้วยสัณชาตญานพื้นฐานบางประการจะว่าดิบเถื่อน ง่ายดายเกินไป หรือเป็นเรื่องพื้นพื้นก็ตามแต่แต่ในท่ามกลางความยากลำบากของชีวิต การเอาตัวรอดล้วนเป็นศาสตร์อันชัดเจน เข้าเป้าตรงประเด็นแต่ในท่ามกลางศาสตร์ และสัณชาตญานในการเอาตัวรอดนั้น มนุษย์กลับบอกสอนกันว่า ให้รับรู้ตระหนักในหนทางอันยากลำบากมากกว่า ว่าเป็นสิ่งที่ดีกว่า ให้กังวลพึงใจและยึดมั่น มารยาททางสังคม เชื่อในกรอบความคิดผิดชอบชั่วดี เพื่อไปสู่เรื่องราวในความเป็นมนุษย์ที่ดี ซึ่งบางอย่างพึงกระทำ และบางอย่างมิพึงกระทำทั้งหมดล้วนขวางกั้นการเอาตัวรอดของมนุษย์ ให้ยากลำบากมากขึ้น เพียงเพราะเรามีสำนึกหากว่ากันง่ายง่ายตรงตัว เอาตัวให้รอดเป็นพอ โดยไม่ต้องสนใจเสียงนกเสียงกา เสียงคนอื่นรอบข้าง ชีวิตคนเรานั้นก็อาจไม่ต้องยุ่งยากมากนัก ยังไม่ต้องถกเถียงถึงคุณงามความดีในใจ ยังไม่ต้องตั้งธง ถึงมนุษย์ที่แท้และดีงาม หรือมนุษย์ประเสริฐซึ่งพึงกระทำเพราะมนุษย์ที่แท้นั้น ล้วนมีแต่ขวากหนามกั้นใช่จะผ่านไปได้ ตามแบบอย่างอันดีงามของสังคมปรารถนากันได้ ถ้วนทั่วทุกผู้คน การเอาตัวรอด เป็นโจทย์ซึ่งง่ายดาย ที่ทำให้ผมค้นพบว่า ศาสตร์แห่งการทำนายทายทักคือเสน่ห์อันยิ่งใหญ่ ซึ่งอยู่ระหว่างกลางการเอาตัวรอดของชีวิตมนุษย์ เราอยากล่วงรู้อนาคต เพื่อยืนในตำแหน่งอันถูกต้องเราไม่อยากก้าวผิดก้าวพลั้ง หรือพลาดไปจากความสำเร็จเหมือนนั่งอ่านแผนที่ของชีวิตอ่านทางล่วงหน้าก่อนชีวิตจะก้าวไปไม่ต้องนั่งเถียงกันถึงความร่ำรวย จากความสุข จากความรัก ได้ไออุ่นคนรัก ได้ประสบกับหน้าที่การงานอันสำเร็จ การเงินการทองไม่ขาดมือ ไม่ต้องแบกไหว้วานหยิบยืมใคร หรือแม้เพียงอารมณ์ตนเอง ที่ไม่อาจถอนหายใจแรงเพราะทนทุกข์ ความจริงเบื้องต้นก่อนทำนายทายทักเราทุกคนต่างรู้ว่า ตัวตนของเรา เป็นเช่นไร แต่เราก็ยังอยากมีกระจก คอยสะท้อนมุมมองเหล่านั้นออกมา เพราะบางเรื่องบางราว และบางประโยคในชีวิต คือสิ่งที่เราไม่อยากบอกตัวเอง พยายามลืมเลือนไปบ้าง ไม่ยากตอบในเวลาที่มีความสุขบ้าง จึงกลายเป็นว่า เราต้องให้คนอื่นคอยตอบสิ่งในใจเหล่านั้นเจ้าชายแขกขาว กล่าวว่า การรู้จักตนเองนั้น คือคำตอบอันประเสริฐสุด ในการดำรงตนท่ามกลางความจริงของโลก เราทุกคนก็ต่างรับรู้ แต่ในท่ามกลางความรับรู้ เราก็รู้ว่า มันยากเย็นเพียงใดในการเท่าทันตน เท่าทันความฉ้อฉลของใจเราเอง ในท่ามกลางความอยาก ความต้องการปรารถนา และใจที่ยังเป็นสัตว์ป่าไม่ใช่ความผิดในทางปัญญา หากจะถกเถียงกันในเรื่องสัตว์ป่าในตัวตนของผู้คน แต่อาจไม่งาม และยอมรับไม่ได้ หากเรื่องราวเหล่านั้น หลุดรอดพ้นภาพลักษณ์อันดีงามในชีวิตตนเอง ไปสู่การตีความของผู้อื่น เพราะเราทุกคนต่างอยากเป็นที่รักของคนอื่น อยากให้คนอื่นชื่นชมชื่นชอบ ปรารถนาความสำเร็จจากการยอมรับของผู้คนรอบข้าง ของสังคม ของเมือง ของมหานครขนาดใหญ่ หรือของโลกนี้ จะว่าขนาดในการยอมรับ หรืออยากให้สิ่งภายนอกยอมรับนั้น ก็ขึ้นอยู่กับความมุ่งหมายในใจของแต่ละคน บ้างก็กรอบใหญ่มาก ขนาดจักรวาลยังยั้งปรารถนาไม่อยู่ บ้างก็เล็กน้อยง่าย แค่เพียงได้มีโอกาสหายใจในแต่ละนาที ก็มีความสุข ล้วนวัดกันไม่ได้ เทียบเคียงได้ แต่อย่าเปรียบเทียบเช่นกันของชีวิตผู้คน ซึ่งล้วนแตกต่างกันทั้งสิ้น จะแตกต่างกันตั้งแต่หน้าตา ชีวิต จิตใจ ลมหายใจ หรือรายทางชีวิต จะปรารถนาก้าวย่างอันแตกต่างเพียงใด จะปรารถนาจุดจบเช่นไรในชีวิต ทั้งหมดล้วนแตกต่างตามแต่ความเชื่อว่า สิ่งที่ทำนั้น จะนำพาความสุขมาสู่ชีวิตจิตใจ อาจเป็นเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น ที่ทำให้มนุษย์คล้ายคลึง เมื่อมนุษย์โดยทั่วไป ล้วนปรารถนาความสุขหลังอ่านเรื่องราวในชีวิตของนักหนังสือพิมพ์รุ่นใหญ่ท่านนั้นจบลง ครั้งแล้วครั้งเล่า อ่านและอ่าน วนไปวนมา พอหลายปีเข้าผมก็พบว่า ในท่ามกลางความยากลำบาก และชีวิตอันผกผัน ที่บ่อยครั้งตนเองก็ไม่ได้กระทำ และนำพาความทุกข์ยากมาสู่ชีวิต ใยชีวิตต้องเป็นเช่นนั้น คำตอบในการถามหาที่ทางของชีวิตตนเองนั้น หรือทำไมต้องเป็นเช่นนั้นจึงต้องตกเป็นหน้าที่ของการทำนายทายทักในเมื่อศาสตร์อื่นไม่อาจกำหนด ไม่อาจอธิบาย หรือไม่อาจเฉลยปริศนาอันเจ็บปวดในใจได้รอยพับรอยเหี่ยวย่น ความอวบอูมของผิวเนื้อ สีสันความเปล่งปลั่งหมองคล้ำ ความสูงยาวสั้นเตี้ย หรืออาภรณ์ใดควรเหมาะสมกับตน ดวงดาวและเวลา เลขผานาที และความชื่นชอบของสัญลักษณ์ในชีวิต จากตัวเลข เป็นตัวอักษร และสัญลักษณ์เทพเจ้า หรืออีกมากมายของเครื่องมือค้นหาอนาคต การทำนายทายทัก ล้วนปิดช่องว่างในใจผู้คนได้ปิดช่องว่างแห่งความหวาดหวั่น ปิดช่องทางแห่งความไม่รู้ เมื่อมองไปข้างหน้าถึงเส้นทางทอดยาว ที่แม้ก้าวผ่านมานาน ก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดี แล้วสิ่งใดจะปลุกปลอบใจให้ก้าวเดินไปได้เล่าหากมิใช่คำมั่นในการทำนายชีวิต ห้วงวัฎฎสังสารของชีวิตมนุษย์ ในท่ามกลางห้วงน้ำอันยิ่งใหญ่ ในท่ามกลางการว่ายเวียนเพื่อไปสู่ฝั่งแห่งชีวิตนั้น ผู้คนล้วนมีคำตอบและท่าทางในการว่ายอันแตกต่าง เช่นกันที่หนึ่งในท่าการว่ายเวียนของชีวิต เป็นท่าทางจากกำกับด้วยบททำนาย แม้รู้ว่าชีวิตมิใช่ของง่าย แต่คนเราจะเข้าใจอย่างจริงแท้ได้อย่างไร หากยังอยู่ในภาวะสุขสม ต้องรอจนกว่า คราบน้ำตาเปื้อนแก้มเปื้อนหมอนในทุกข้ามคืน ต้องตื่นขึ้นเพื่อรีบเข้าห้องน้ำแล้วแอบร้องไห้ เพราะไม่รู้ว่า จะก้าวพ้นความระทมทุกข์ในแต่ละวันของการตื่นได้อย่างไรเมื่อความระทมทุกข์มาเยือน เราจะต้องตอบให้ได้ว่าจะก้าวพ้นไปอย่างไร จะก้าวผ่านหรือหลีกหนี จะเผชิญหน้าหรือหลีกเร้น จะห่ำหั่นแบบองอาจ หรือต่อยแบบฉาบฉวย หรืออีกมากมายหลากวิธี ที่จะทำให้เราอยู่กับความทุกข์ และผ่านไปได้ วันนี้ ขณะยืนมองใบหน้าตนเองในกระจก ผมก็รับรู้ถึงรอยเหี่ยวย่นบนใบหน้า รับรู้ถึงใบหน้าที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ไม่เคยคิดมาก่อนว่าชีวิต จะผันแปรให้ใบหน้าต้องไปในทิศทางใด บางครั้งก็กลับมาคิดว่า คำรำพันที่เคยอ่าน เคยชื่นชมว่าดีว่างดงามนั้น มันช่างเจ็บปวดสำหรับชีวิตอย่างมาก ในเมื่อหนทางที่แท้นั้นมีแต่ขวากหนามกั้น ขณะยืนมองใบหน้าตนเอง ผมคิดถึงแผนที่ในชีวิต คิดถึงแผนที่หลายใบที่ผ่านไปผ่านมา คิดว่าบนใบหน้านั้นช่างมหัศจรรย์อย่างยิ่ง ที่สามารถบรรจุเรื่องราวต่างๆไว้ จากเพียงรอยเหี่ยวย่น แผลเป็น รอยคล้ำเหล่านั้น หลายที่หลายบนใบหน้าช่างมหัศจรรย์อย่างมาก หากสามารถบอกถึงตำแหน่งแห่งที่ในชีวิตไม่แปลกใจเลย ที่พบว่า ผู้คนมากมายต่างค้นคว้าศาสตร์จากเพียงใบหน้า ค้นคว้าหนทางแห่งอนาคต จากใบหน้าผู้คน เพื่อบอกกล่าวถึงเส้นทางที่ควรจะไป น่าจะเป็น หรือไม่ควรผ่านไป ไม่แปลกใจที่รับรู้ว่า รอยบนใบหน้านั้น นอกจากจะบอกเราให้รู้ว่า เราแก่ขึ้น กร้านขึ้น ระทมหรืออิ่มเอิบใจ หรืออยู่ในภาวะใดของชีวิต ไม่ผิดนักหากจะนั่งส่องกระจก ชะโงกดูใจตนเอง จากเพียงรอยบนใบหน้า แค่เพียงวันนี้ผมส่องกระจก แล้วพบว่าตัวเองแก่ขึ้น จนเหมือนรอยยับย่นบนแผนที่แค่เพียงวันนี้ ผมรู้สึกว่า บางครั้งศาสตร์แห่งการทำนายทายทัก อาจไม่ใช่เพียงยาใจ สำหรับปลุกปลอบความระทดระทวยของผู้คน แต่อาจเป็นคำตอบที่พระเจ้าได้ประทานให้เรา แนบติดตัวเรามา เหมือนเป็นแผนที่ชีวิตให้เราได้นั่งอ่านตัวเอง ในทุกวันที่ล้างหน้ากับกระจก

เขียนใน GotoKnow โดย Kati
ใน สู่ฝันอันยิ่งใหญ่

คำสำคัญ (Tags): #ความเรียง#patricia church#www.maskproject.com#mask#แผนที่บนใบหน้า#ทำนายทายทัก

หมายเลขบันทึก: 125810เขียนเมื่อ 6 กันยายน 2007 21:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (2)

sasinanda

เขียนเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2007 12:55 น. ()

สวัสดีค่ะ

sasinanda

กำลังจะออกไปธุระ แต่มาอ่านเข้า เลยขอคุยด้วยเล็กๆ

แผนที่ชีวิตจากใบหน้าผู้คน เป็นศาสตร์อย่างหนึ่งที่มีคนศึกษาและมาทำนายกัน ก็ตรงบ้าง ไม่ตรงบ้าง ตามสถิติ

แต่แผนที่ชีวิต จริงๆของเรา คงจะเป็นการมีชีวิตอยู่ ที่ทุกคนอยากจะอยู่อย่างมีความสุข

แต่เอาเข้าจริง กลับป็นการต้องแก้ปัญหาสารพัด ทั้ง ส่วนตัว และในงาน บางอย่างแก้ได้ บางอย่างแก้ไม่ได้ บางทีก็เกิดการขัดแย้งกันในกลุ่มค่ะ

ซึ่งนั่นคือ ธรรมชาติของปัญหา

วิธีแก้ความขัดแย้งในความเห็นของดิฉัน อย่างหนึ่ง ที่พอแก้ได้ คือ เอาเรื่องศาสนาเข้ามาแก้ :::ความรัก ความเมตตา ความเห็นอกเห็นใจค่ะ

seangja

เขียนเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2007 21:09 น. ()

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ..อ่านจบแล้วก็ให้รู้สึกชื่นชมผู้เขียนที่ใช้คำเพราะและกินความหมายดีจัง...เป็นคนขัดๆเขินๆเมื่อจะดูหมอ/ปรึกษาโหราจารย์..มันจะมีความคิดแย้งๆว่าเราจะไปถามคนอื่นในบางเรื่องที่เราเองเท่านั้นที่ต้องตัดสินใจ/เลือกเองเพราะอะไร...อ่านบทความนี้จบแล้ววูบความคิดแรกนึกไปถึงแนวคิดการมองมนุษย์ของนักจิตวิทยาการให้คำปรึกษาที่ชื่อคาร์ล โรเจอร์ ที่ว่ามนุษย์มีจุดหมายที่จะพัฒนาตนเองไปสู่ความเป็นFunctional Person เป็นบุคคลที่สมบูรณ์ หากการเอาตัวรอดของเราเพื่อจะทำให้มี/รู้สึกว่าเป็นคนที่ดี หรือ บุคคลที่สมบูรณ์ มันกลับกลายทำให้เราลดความมั่นใจและมั่นคงในตนเองลงไป..สิ่งนั้นไม่น่าจะใช่ความจริงแท้ หรือ ความสมบูรณ์...แล้วก็เลยนึกไปถึงข้อความช่วงท้ายในหนังแฮรี่ พอตเตอร์ภาคที่4ที่ว่า..เราสามารถที่จะเลือกทำในสิ่งที่ง่าย หรือ ทำในสิ่งที่ถูกต้อง นั้นขึ้นอยู่กับตัวของเรา...การค้นหาตนของคนแต่ละคนมีเส้นทางและหนทางที่หลายหลากและมีเสน่ห์น่าติดตามจริงๆ....