เพื่อนร่วมโลก

พอดีผมอ่านหนังสือการ์ตูนขายหัวเราะ แล้วเจอเรื่องที่น่าสนใจขอนำมาเล่าให้ฟังหน่อยแล้วก้นนะครับ  ชื่อเรื่อง  "เพื่อนโร่วมโลก"  เจ้าของเรื่อง  "ธามาดา"  จากนิตยสารอารมณ์ดีรายสัปดาห์  ขายหัวเราะ  ปีที่  22 - 944  ประจำวันพุธที่  5 - 11 กันยายน  2550  หน้า43 -46

ชื่อ	นายเรณู  หวังเลิศยิ่งอนันต์	นายเด่น  ละมุนพันธุุ์
ชื่อเล่น	เรน	เด่น
การศึกษา	ปริญญามหาบัณฑิตด้านบริหารธุรกิจ	ประถมศึกษาปีที่สี่
อาชีพ	ที่ปรึกษาด้านการลงทุนในตลาดหุ้น	ทำนา
ที่ทำงาน	บริษัทบนชั้นยี่สิบสองของอาคารย่านสาทร	ท้องไร่ท้องนา
เวลาทำงาน	จันทร์-ศุกร์ 8.00-17.00 น.	ทุกวันเช้าจนเย็นสังเกตเวลาจากดวงอาทิตย์
รายได้ต่อเดือน	28,600 บาท ไม่รวมค่านายหน้า	3,400 บาท แต่ขึ้นอยู่กับฟ้าฝนแต่ละปีด้วย
การแต่งกาย	เสื้อเชิีต  เนกไท  กางเกงสแล็ก รองเท้าหนัง บางครั้งใส่สูทหากมีลูกค้ารายใหญ่มาหา	เสื้อม่อฮ่อม  กางเกงขายาว  เท้าเปล่า  หรือใส่รองเท้าบู๊ตตามโอกาส มีงอบกันแดด
ครอบครัว	อยู่ตัวคนเดียว  ภรรยาขอหย่าเมื่อสองปีก่อน  ไม่มีลูก	มีกัน 5 คน  คือนายเด่น  นางกลีบที่เป็นภรรยา  และลูกอีกสามคน
บ้านพักอาศัย	ทาวน์โฮมหรูย่านพระรามสาม ผ่อนสามสิบปี	บ้านไม้ชั้นเดียวริมคลองชลประทาน
ยานพาหนะ	รถยนต์ญี่ปุ่นหนึ่งพันห้าร้อยซีซี  ผ่อนมาแล้วสองปีครึ่ง แต่งเครื่องเสียงอย่างดี ต้องหามาเพราะไม่อยากโหนรถเมล์และอยากอวดสาว	เกวียนบ้าง  ควายบ้าง  รถไถนาบ้าง  รถอีแต๋นบ้าง  จักรยานบ้าง  เดินเท้าก็มี
เครื่องมือทำงาน	โทรศัพท์มือถือ  คอมพิวเตอร์กระเป๋าหิ้ว  รายงานข่าวผ่านดาวเทียม  ปากกาด้ามทอง	วัว  ควาย  จอบ  เสียม  เคียว  และวิทยุฟังเพลงระหว่างทำงาน
อาหาร	กินอาหารตามสั่งหรืออาหารสำเร็จรูปแช่แข็งในวันทำงานส่วนวันหยุดกินไก่ทอดในห้างสรรพสินค้า ตอนเย็นหากมีเวลาก็ไปกินหมูกระทะ	น้ำพริกปลาดุกทำเอง  ผักเคียงเด็ดจากรั้ว  ข้าวที่ปลูกเอง  ผลหมากรากไม้ขอจากเพื่อบ้านได้
การดูแลร่างกาย	ฟิตเนสหรู  วิตามินแบบแคปซูล  นวดอโรม่า  ฉีดยาบำรุงที่โรงพยาบาลทุกปี เก้าอี้นวดไฟฟ้า	ออกกำลังกาย  กินผักสด ๆ ที่ปลูกเอง  เข้านอนแต่หัวค่ำ
ความสามารถ	Microsoft Word, Excel, Powerpoint, Outlook, Visio, Project, Primavera, SAP, Oracle	ซ่อมรถไถนา หมักปุ๋ย  เพาะเห็ด
กิจกรรมวันหยุด	ดูหนัง  กินข้าวและซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า	อยู่บ้าน  เล่านิทานให้ลูกหลานฟัง  ไปทำบุญที่วัด
เพื่อนบ้าน	ไม่รู้จัก	นายโชติ  นายสิงห์  นางแจ่ม  ลุงวิฑูรย์  ฯลฯ
ความปลอดภัยในชีวิต	รถยนต์มีถุงลมนิรภัย  หมู่บ้านมียามและกล้องวงจรปิด  ทรัพย์สินมีค่าฝากตู้นิรภัยของธนาคาร	ผูกมิตรกับเพือนบ้าน  ไม่มีของฟุ่มเฟือยเกินจำเป็น  ไม่มีแก่งแย่งชิงดีกับใคร
ความฝันที่ไม่เคยเป็นจริง	มีบ้านสักหลังในต่างจังหวัด	มีบ้านสักหลังในเมือง
ช่วงเวลาที่มีความสุข	วันที่สอบเอ็นทรานซ์ติด  วันรับปริญญา  วันที่ได้งานทำ  วันที่ได้เลื่อนตำแหน่ง  วันโบนัสออก	ทุกวันที่ได้กลับมาเจอหน้าลูกเมีย  ได้ไปทำบุญฟังธรรมที่วัด
ช่วงที่มีความทุกข์	ทุกวัน  ตามใดที่ชีวิตยังไปไม่ถึงเป้าหมายก็ต้องดิ้นรนไปให้ถึงให้ได้	ทุกวัน  สุข ๆ ทุกข์ ๆ ไปตามประสาเรื่องธรรมดาของมนุษย์
เป้าหมายชีวิต	เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้บริหารบริษัท  ได้เงินเดือนสักสองแสนบาท  มีรถประจำตำแหน่งพร้อมคนขับ  ห้องทำงานส่วนตัว  ตั๋วเครื่องบินชั้นหนึ่ง	อยากขยายที่ดินออกไปอีก  มีบ่อเลี้ยงปลา  มีคนงานมาช่วยงานบ้าง  ได้ปลูกบ้านใหม่ให้น่าอยู่และแข็งแรงขึ้น  ลูกหลานเป็นคนดี
ความตาย	เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งลำใส้ในวัยสามสิบห้าปี  หมอบอกว่าเกิดจากความเครียด  การใชัชีวิตเร่งรีบ  การทานอาหารไม่ถูกสุขลักษณะ  มลพิษที่สะสมในร่างกายและการพักผ่อนน้อย  นายเรณูเสียชีวิตในห้องผู้ป่วยหนักหลังจากระบบหายใจล้มเหลว	เสียชีวิตด้วยโรคชราในวัยเจ็ดสิบเจ็ดปี  วันที่เสียชีวิตนั้นครอบครัวลูกหลานเข้ามาดูใจกันพร้อมหน้า นายเด่นค่อย ๆ หลับตาลงเหมือนคนนอนหลับและจากไปอย่างสงบ
คำพูดสุดท้ายก่อนตาย	"ญาติของผมยังไม่มาอีกเหรอ  ช่างเถอะ...เขาคงยุ่งอยู่  คงไม่มาแล้วหละ"	"ขอบใจที่มาหาปู่นะไอ้หลาน  ต่อไปต้องดูแกันเองให้ดีนะ  รักกันให้มากๆนะ"
สิ่งที่เหลือทิ้งไว้ให้คนรุ่นหลัง	ตำแหน่งในบริษัทที่ว่างลง	ศาลาริมน้ำในวัดที่สร้างถวายหนังสือที่ซื้อบริจาคห้องสมุดชุมชน  ต้นไม้ที่เคยปลูกเองสองข้างทางในหมู่บ้าน  ลูกหลานที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างอบอุ่นจนเป็นคนดี  และช่วงเวลาแห่งความสุขของครอบครัวที่ลูกหลานจะจำได้เสมอตลอดไป

 

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

• เป็นเรื่องที่น่ายินดีของวันนี้เลยนะเนี่ย...
• ได้อ่าน blog ของน้องชาย  อิอิ
• เขียนอีกเด้อ...รออ่านอยู่ค้า...
• สำหรับเอี้ย  ก็หวังว่า สิเหลือ DSS@MSU ไว้จ้า

[แผ่นดิน]

• ดีครับ
• โดยปกติ ก็มอล
• อะไรแปลก ๆ อยู่แล้ว
• และชอบใช้เทคโนโลยี  ..ยกเว้นมือถือราคาถูก
• ก็ยิ่งมีโอกาสพบเจอเรื่องราวต่าง ๆ อย่างหลากหลาย
• เขียนเอง..หรือแม้แต่นำมาแบ่งปันคนอื่นได้ร่วมซึมซับบ้าง - ก็ดี ....
• เอาอีก ๆ .....
• สัปดาห์ละ 1  บันทึก ยิ่งดีใหญ่