ha! ha! คุณไม่รู้ตัวแน่ๆ เลย ก็เมื่อคืนฉันแอบไปเข้าฝันคุณนะ เห็นนะว่าคุณคิดอะไร ฉันก็เลยแวบเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ดูเหมือนใจตรงกันใช่มั๊ยล่า แต่จริงๆ แล้วก็ตรงกันจริงๆ เนอะ
อิอิ! คราวนี้ไม่โก๊ะแล้วล่ะค่า
ชีวิตไม่ได้มีไว้ให้ยอมแพ้
เพียงแต่บางครั้งหยุด หรือถอยหลังซักสองสามก้าว เพื่อจะไปต่ออีก
ใช่เลยค่ะอาจารย์ ลองหยุดเดินสัก 1 ก้าวดูซิคะ แล้วก็ลองมองสิ่งรอบๆ ตัวเรา เรามัวแต่มุ่งมั่นเดินไปให้ถึงจุดหมาย จนลืมสิ่งรอบๆ ข้าง บางทีนะคะ..สิ่งเหล่านั้นอาจทำให้เรามีกำลังใจในการก้าวเดินต่อไปจนถึงที่หมายก็เป็นได้..มาแนวปรัชญาค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ sirintip
จริงๆ แล้วคนเราก็ทำตัวเหมือนฟองน้ำอยู่แล้วค่ะ เราอาจจะซึมซับหรือคลายทิ้งบางสิ่งบางอย่างไว้อย่างไม่รู้ตัว