เริ่มต้นการสอนเมื่อเช้านี้ของผม ด้วยอารมณ์โกรธมากครับ ไม่ได้โกรธนักศึกษาครับ แต่โกรธศูนย์คอมพิวเตอร์ ที่จริงผมคงไม่โกรธมากนักหรอกครับ หากก่อนหน้านี้เขาไม่ได้วางเงื่อนไขอะไรมากกับงาน แต่เมื่อเขาวางเงื่อนไขมาก เขาก็น่าจะรับผิดชอบมากกว่านี้หน่อย
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อสัปดาห์ก่อน ผมฝากแผนซีดีโปรแกรมกับน้องเจ้าหน้าที่ เอาไปให้ศูนย์คอมช่วยติดตั้งในห้องปฏิบัติการหน่อย เพราะผมจะใช้สอนนักศึกษา เจ้าหน้าที่ของผมก็ไปแล้วก็กลับมา พร้อมหนังสือฉบับหนึ่งให้ผมเซนต์ ผมอ่านแล้วก็ต้องถามกลับไปว่า เขาไม่ยอมติดตั้งให้หรือ? น้องเจ้าหน้าที่บอกว่า เราต้องมีหนังสือนำ เขาจึงจะติดตั้งให้ โอ้ ทำไมมันต้องทำของง่ายให้ยาก ให้สิ้นเปลืองด้วย (เจ้าหน้าที่ผมต้องเดินไปสองรอบ)
เช้านี้ผมไปสอน ปรากฏมันยังไม่ติดตั้งให้ครับ แล้วจะไม่ใช้ผมโมโหได้ยังงัย ผมก็เดินตรงไปที่เจ้าหน้าที่ ถามว่า ไหนละโปรแกรมที่ผมให้ติดตั้ง เจ้าหน้าที่ก็เดินตามผมไปที่ห้องคอม พยายามจะยืนยันว่า ติดตั้งแล้ว สุดท้ายปรากฏว่า ติดตั้งแล้วเพียงสองเครื่อง มันจะบ้าหรือเปล่า ลองคิดดู จะให้ผมสอนยังงัย
ผมต้องเสียเวลาอีกครึ่งชั่วโมงสำหรับให้นักศึกษาของผมติดตั้งโปรแกรมเอง สุดท้ายผมก็สอนได้ไม่จบเรื่อง หมดเวลา
กลับออกมาจากห้องคอม หัวหน้าศูนย์คอมก็พยายามอธิบายว่า พยายามติดต่อกลับไปแล้ว เพื่อถามว่า จะใช้วันไหน เพราะในหนังสือไม่ได้บอก
ให้มันได้อย่างงี้สิครับ จริงๆ คุณวางเงื่อนไขให้คนอื่นยุ่งยากที่จะทำงานกับคุณแล้ว คุณก็น่าจะมีความรับผิดชอบมากกว่านี้หน่อย
ผมเซ็งจริงๆ ครับวันนี้ เพราะเวลาในการสอนมันเหลือน้อยทุกทีแล้ว และเซ็งกับการอ้างระเบียบเมื่อคนอื่นมาทำงานด้วย แต่พอทีตัวเองแล้วไร้ระบบ
ประเทศไทยก้าวหลัง (ไม่ใช่ก้าวหน้า) ก็เพราะข้าราชการแบบนี้แหละครับ
ตลกดีนะครับ ในยุคสมัยที่คอมพิวเตอร์ก้าวหน้าไปแบบที่ว่า ไร้สายให้จับต้องกันแล้ว แต่ศูนย์คอมฯ ยังใช้หนังสือเดินเรื่องอีก เจริญพรอามิตตาพุทธเลยครับ
ฮึ....
เรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก .. เป็นลักษณะของคนงานยุ่งหรือเปล่า (บางทีทำธุระส่วนตัวก็ยุ่งเหมือนกัน :))
ระบบเดินหนังสือ.. มันคือหลักฐาน.. ใช่หรือเปล่าครับ
เห็นเขาบ่นหลายหน่วยงานแล้ว.. ประเทศเรากำลังจะประกันกระดาษครับ แล้วเขาบ่นต่ออีกว่า การศึกษาแทนที่จะดีกว่าเก่ากับแย่กว่าเก่า (เพราะครูมัวยุ่งกับกระดาษ)
ผมเข้าใจว่า อ.โกรธจริงครับ จากประโยค "เช้านี้ผมไปสอน ปรากฏมันยังไม่ติดตั้งให้ครับ" เป็นผมก็โกรธครับ แต่อ.ครับ ต้องอดทน แล้วค่อยพูด ค่อยจาคับ สังคมมีการโกรธมาก คนก็แตกสามัคคีกันมากครับ ผมดูคำว่า "มัน" ไม่สุภาพ ถ้าให้ดีเปลี่ยนเป็นคำว่า เขา, เธอ แก จะลดความโกรธ ความรุนแรงลงได้
อ.ต้องอย่าลืมนะครับว่าหน้าที่แท้จริงของเรานั้นมันมากกว่าการโกรธครับ ขอสะกิดอ.นิดหนึ่งครับ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ
และต้องขออภัยที่ใช้คำว่า มันด้วย จริงๆ เป็นคำที่ผมติดปากมานานมากแล้วครับ เลยไม่คิดว่าจะเป็นคำที่รุนแรง
หากรู้สึกรุนแรงไปก็ขออภัยด้วยครับ