"โลกในดวงตาวีวัน"
และแล้วประเทศไทยก็ได้หนังสือดี รางวัลซีไรต์เพิ่มมาอีก 1 เล่ม ฟังชื่อแล้วชอบใจ "โลกในดวงตาข้าพเจ้า" ผลงานของคุณมนตรี ศรียงค์ วันนี้ไม่มีมาให้อ่าน มีแต่ผลงานของวีวัน กวีซีเรียส มาให้อ่านไปพลางๆก่อน
"โลกในดวงตาวีวัน"
ดวงตาอันไม่สั้นไม่ยาว แต่มองไม่ค่อยเห็น จะว่าตาเซ่อก็ไม่เชิง
มุมมองที่ไม่กว้างขวางแต่ก็ไม่คับแคบจนเกินไปนัก
กาลครั้งหนึ่งเมื่อสองสัปดาห์ที่ผ่านมาวีวันได้สังเกตเห็นดินสอสีที่โรงเรียนหายไปหายกล่องและแปรสภาพเป็นวัตถุที่คล้ายสีไม้กองเต็มที่วางแปรงลบกระดานและหล่นอยู่บนพื้นบ้าง ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มันเรียงอยู่ในกล่องอย่างสวยงาม(มั๊ง??) เพราะเหตุอันใดหนอ ดินสอไม้ที่ใช้เติมสีสันมันถึงตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ซื้อมาใหม่เท่าไหร่มันก็ไม่เคยพอ แล้วของเก่าๆที่มันกุดๆวิ่นๆก็ไม่มีใครอยากจะใช้.....
หลังจากนั้นวีวันเลยลองคิดว่าทำไมมันถึงไม่พอใช้ แล้วก็ได้คำตอบว่า อุปสงค์เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ตรงกันในหลายๆห้องอุปทานเลยตามมา นั่นอาจจะไม่ใช่ปัญหา เพราะเราก็มีของไว้พอสมควร แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ในบางห้องครูหยิบสีไป 3-4 กล่อง เพื่อให้นักเรียน 5-7 คนได้ใช้ (ถ้ามี 10 คงหยิบไปสิบ) เจออย่างงี้เข้าไปซัก 5 ห้อง มีเท่าไหร่ก็ไม่พอใช้ครับพี่น้อง แถมกลับมาสภาพยังกะขยะ นี่มันกล่องดินสอไม้รึทรานส์ฟอร์มเมอร์กันล่ะเนี่ยแปลงร่างมาซะน่ากลัวเชียว
ดวงตาอันไม่สั้นไม่ยาวแต่มองไม่ค่อยชัดเจนของวีวันเลยมองเห็นว่า จะเป็นไปได้มั๊ยถ้าเราจะให้เด็กๆในห้องใช้ห้องละกล่อง ไม่ได้งกนะ แต่วีวันคิดว่า สีกล่องนึงมันมีตั้ง 12 แท่ง หรือถ้าแบบแพงๆหน่อยก็มีมากกว่านั้น ห้องนึงมีเด็กอาจจะไม่ถึง 12 คน ลองแบ่งๆกันใช้ดู งานอาจจะช้าบ้างแต่เราจะไม่ได้แค่ความสำเร็จของผลงาน เด็กๆจะได้เรียนรู้การรอคอย การแบ่งปัน และการแก้ปัญหา เช่น ถ้าจะใช้สีแดงแต่พอดีเพื่อนใช้อยู่ จะเป็นไปได้มั๊ยถ้าเราจะไประบายอย่างอื่นก่อน ที่ยังไม่ต้องใช้สีแดง เป็นการแก้ปัญหาง่ายๆแต่เป็นการฝึกกระบวนการคิดให้เด็กๆ เมื่อมีน้อยเค้าจะได้รู้จักคุณค่า และเก็บรักษาอย่างดี
นี่คือโลกในดวงตาของวีวัน สิ่งที่วีวันคิดและเห็นน่าจะเป็นแบบนี้ แล้วโลกในดวงตาของพวกคุณเป็นยังไงกันบ้าง
ความเห็น (4)
ลองทำดูครับ
ถ้าวีวันคิดอย่างนี้ ก็ต้องทำให้ครูหยิบเข้ไปทีละกล่อง(จะบอกครูให้ทำตามอย่างไร)
อีกอย่างคือจะทำอย่างไรให้กลับออกมาไม่เป็นทรานฟอร์มเมอร์(แค่นี้ก้ต้องใช้การจัดการแล้วนะ)
เป็นเช่นไรเล่าให้ฟังอีกนะ
- ดีจังเลยครับ
- อยากอ่านเรื่องอื่นๆๆอีก
- มีไหมครับ
- ขอบคุณครับ
เป็นแนวคิดที่ดีมาก...
ต่อไปเราจะให้ครูเอาสีเข้าไปห้องละ 1 แท่ง
เด็กๆจะได้เรียนรู้การแบ่งปันและการรอคอย 55
