ใจลอยต่ำลงมาทุกที ไม่รู้จะกลายเป็นฝนเมื่อไหร่
ช่วงนี้ฝนตกนะครับ อยากให้ทุกท่านรักษาสุขภาพ เดี๋ยวการงานจะเสียเพราะป่วย หลายท่านคงเคยเห็นสภาพแวดล้อมก่อนฝนจะตกหนักใช่ไหมครับ วันก่อนช่วงเย็นๆ หลังจากเรียนเสร็จผมก็กลับหอและคิดว่าจะออกไปหาข้าวทาน ปรากฏว่าลมพัดแรงมากผมออกไปตรงระเบียงหอ พบว่าเมฆมากมายและใหญ่โต ถูกลมหอบมา ลอยมาเร็วจนสังเกตได้ชัด สีของเมฆเป็นสีดำลอยต่ำ พร้อมร่วงเป็นหยดน้ำสร้างความชุ่มชื้นให้แก่ผืนดิน หลายคนคงไม่ไปไหนเพราะกลัวเปียกใช่ไหมครับ เหอๆ แต่ผมรีบออกไปดีกว่า เปียกระหว่างทางแต่ได้กินข้าว ผมว่าดีกว่าหิวอยู่หอครับ
...........
มนุษย์เรามีจิตใจเป็นนายของกาย การกระทำส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่ปฏิกิริยาตอบโต้ต่อสิ่งเร้าของร่างกาย ก็คงเกิดขึ้นเพราะจิตเราถูกสิ่งเร้ากระตุ้นให้ทำ ครูบาอาจารย์ของผมเคยสอนผมว่า ธรรมชาติของใจมนุษย์มักไหลลงต่ำเหมือนน้ำ มักชอบลงไปหาของต่ำ ความสบาย อบายมุข ความหลงนำไปบ้าง ความโลภบ้าง โดยหวังจะเริงรื่นไปกับกิเลสเหล่านั้น ถามว่าผิดไหม บางกรณีตามกฎหมายคงไม่ผิด แต่คงไม่ดีตามจารีต แม้สังคมบางสังคมทุกวันนี้จะวางเฉย กับการผิดจารีตบ้าง ผิดศีลธรรมบ้าง แต่หากเราสะกดคำว่า “พุทธศาสนิกชน” ได้เราก็จำเป็นต้องฝึกจิต ฝึกให้ว่ายทวนกระแสน้ำแห่งกิเลส เพื่อดำรงตนอยู่ในความสงบ สะอาด สว่าง ตรงนี้ส่งผลถึงอะไรครับ สังคมที่สงบสุข
นอกจากครูบาอาจารย์จะสอนผมเรื่องการฝึกจิตให้ละกิเลสแล้ว ครูบาอาจารย์ยังสอนผมเกี่ยวกับ การฝึกจิตให้ตั้งอยู่ในฐานสมาธิ มีกำลังใจเข้มแข็ง ไม่หวั่นไหวกับการเปลี่ยนแปลง การขาดแคลน การสูญเสีย มีจิตและกำลังใจที่มั่นคงเสมอ แม้ในยามคับขันหรือสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวย เพราะบางสถานการณ์ที่เราพึ่งคนอื่นไม่ได้ ไม่มีมิตรสหาย ไม่มีที่พึ่ง หากเราหวาดกลัวแล้วเราจะเดินไปข้างหน้าไปได้อย่างไร ครูบาอาจารย์สอนให้ผมสำรวจจิตใจของตนเองเสมอ ให้รู้อยู่ตลอดว่าตอนนี้จิตอยู่ในสภาพไหน โกรธ หลง ตั้งมั่น หรือหวาดกลัว เพราะจิตที่ตั่งมั่นของเรา เป็นเพื่อนเราได้ดีที่สุด หากจิตแหลกเหลวไปเสียแล้ว กายก็คงไปไหนไม่รอด
..........
ครั้งหนึ่งนะครับ เมื่อท่านกุหลาบ สายประดิษฐ์ ถูกทางการจับตัวไปคุมขังฐานต้องสงสัยว่า เป็นหนึ่งในผู้นำทำใบปลิวต่อต้านญี่ปุ่น ในช่วง ๒ เดือนเศษที่อยู่ในที่คุมขังนั้น ท่านกุหลาบจะเขียนบันทึกประจำวันเสมอ ซึ่งนอกจากท่านจะบันทึกเกี่ยวกับกิจกรรมประจำวัน สุขภาพ ความนึกคิดและอื่นๆ แล้ว ที่น่าสนใจเป็นที่สุดก็คือท่านบันทึกสภาพอาการทางจิตใจประจำวันไว้ด้วย เป็นต้นว่า
จิตใจ : เรียบร้อยดี
จิตใจ : อยู่ในภาวะสงบ มีความยินดีในผลงานที่ทำได้ใน ๒ วันนี้ ไม่มีความรู้สึกขุ่นมัวเข้ามารบกวนแต่อย่างใด
จิตใจ : ในวันนี้ได้รับความไม่พอใจจากข่าวการจ่ายเงินเดือนของเราที่ต้องค้างจ่ายมาถึง ๖ งวด ในขณะที่คนอื่นๆ ค้างเพียงงวดเดียว ความไม่พอใจเป็นไปค่อนข้างรุนแรง ทำให้เกิดความรู้สึกขุ่นมัวและจิตใจไม่สงบไปประมาณครึ่งชั่วโมง
ฯลฯ
ในยามที่ชีวิตเราเลื่อนลอยไป สุขภาพยังดีมีความอยากได้ใคร่ดี ขึ้นๆ ลงๆ ไม่มีแรงกระทบใดๆ มากระทบใจเรา เราทั่วไปก็คงไม่เคยสังเกตความเป็นไปของจิต ... นะครับ บางท่านรู้ทั้งรู้ว่า ตนนั่นแหละเป็นที่พึ่งของตนได้ดีที่สุด แต่บางที่การพึ่งคนอื่นมันก็ออกจะสบายและเบาแรงกว่า เราจึงนิยมไขว่คว้าหาผู้ร่วมทางมาเกาะกุมไว้ บางคนถามหาเพื่อนตาย ถามว่ามีมั้ย
บันทึกเกี่ยวกับสภาพจิตใจในเรื่องของเพื่อนตาย ที่ท่านกุหลาบ ได้เขียนถึงจิตใจของตนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ยามที่ผู้คนในชีวิตบอกว่าจะไม่ทิ้งกันมันช่างตื้นตันนัก แต่พอมองหาเพื่อนตายยามยากแล้ว ในบันทึกมิได้มีข้อความว่า เรียบร้อยดี ...หากแต่เป็น...ว้าเหว่จับใจ..
..........
จิตของเราเป็นเครื่องดำรงตนได้ดีที่สุดนะครับ ไม่ว่าจะมีเพื่อนตายมาช่วยเรา หรือเราเป็นเพื่อนตายไปช่วยใคร ก็ล้วนแต่เกิดจากจิตของเราที่เข้มแข็งเท่านั้นที่จะนำพาให้เรารอดตลอดฝั่ง ตรงนี้ยังไม่รวมถึงคำว่าเพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว หรือหากเราหลงไปคบคนพาล ที่พยายามจะชักนำเราไปทางเสื่อม ซึ่งถ้าจิตเราไม่ได้มีการตั้งมั่นแล้ว ย่อมเห็นความสนุกสนานในวัตถุนิยม บริโภคนิยม เป็นความสุขความเท่ แล้วก็จะเกิดปัญหาต่างๆ มากมายตามมา
ในสถานศึกษาก็เช่นกันครับ นิสิตนักศึกษาจำนวนมากที่จิตหลงอยู่ในรูป หลงในอบายมุข จิตต้านทานกิเลสไม่ไหวก็พาตนไปตามสถานบริการต่างๆ สุราบ้าง พนันบ้าง ไม่รู้อะไรนักหนา นี่แหละครับผู้คนที่ขาดการฝึกจิต ทางแก้ก็ไม่ยากครับ เพียงฝากให้อาจารย์หลายๆ ท่าน ผู้มีพลังมีอำนาจทั้งหลายที่ผมเชื่อว่าในที่นี้คงมีหลายคน นอกจากวิชาการที่สอนเป็นกรณีทางโลกแล้วช่วยสอนกรณีทางธรรมการฝึกตน ดำรงตนในฐานความดี มีจิตที่สะอาด เพื่ออะไรครับ ก็อนาคตของชาติทั้งนั้น หรือไม่ก็ช่วยกันเรียกร้องขับไล่ไอ้พวกสถานบริการสุรา ที่ตามกฎหมายบอกว่าให้ไปตั้งไกลๆ จากรั้วสถานศึกษา ลองวัดระยะดูซิครับ แถวนี้ถึงร้อยเมตรรึเปล่า บางครั้งมันก็เป็นความจริงนะครับ แต่อาจเหมือนปัญหาโลกร้อนที่ อัล กอร์ บอกว่า เป็นความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง
..........
จิตมนุษย์ที่ลอยลงมาหาความต่ำของกิเลสที่ยั่วยวนนั้น ลงมามากก็เสื่อมมาก ลงสู่อบายมาก จิตสีขาวก็กลายเป็นสีดำ หันหลังกลับได้ก็ดี ลงไปไม่มากก็ดี ยังพอถอนกลับมาหาแสงสว่างได้ แต่ถ้าพลาดอะไรบางอย่างไปแล้วละครับ จิตที่ดำมืดจะพาเราลงไปตกสู่อะไร แล้วถามว่าจะมีเพื่อนแท้ไปช่วยมั้ยครับ คงจะมีบ้างนะครับที่จะมีเขียนคำว่า ว้าเหว่จับใจ ...
เครียดมั้ยครับ ถั่วมั่นหลีหมงตราเจดีคู่แก้ได้ครับ เครียดน้อย ๑ เม็ด มากหน่อยก็ ๒ เม็ด แต่คงผู้อ่านคงจะไม่เครียดมากเท่าผู้ที่พลาดลงไปในความหลงหรอกครับ ทำยังไงกันดีครับ อิอิ
..... ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรม .....
ความเห็น (16)
ล้ำลึก และยอดเยี่ยมมาก
สังคมปัจจุบันมีสิ่งยั่งยุ (ดูด) ให้จิตไหลลงต่ำมากมายเหลือเกิน แต่อ่านแล้วก็ยังรู้สึกดีใจที่อย่างน้อย "บีเวอร์" คงเป็นตัวอย่างที่ดีคนนึงให้กับเพื่อนๆ ได้
ปล. เมื่อไรเปิดสอนถ่ายภาพ บอกกันบ้างนะ
ทุกสิ่งบนโลกย่อมเป็นไปตามกรรม
อย่าให้ใครมีอิทธิพลมากกว่าเราสั่งตัวเอง
ขอให้โลกสงบสุขเร็วๆๆๆ
ความหลอกลวงจงหายจากโลกนี้สักที
ความพอดีจงกลับสู่โลกด้วยเถอญ
ตอบ 
- ขอบคุณพี่มากครับที่เข้ามาอ่าน
- เป็นอย่างที่พี่ว่าครับ สังคมมันเป็นอย่างนั้น พระพุทธเจ้าตรัสว่า "มันเป็นเช่นนั้นแหละ ไม่มีอะไรนอกเหนือจากนี้อีกแล้ว" แต่เราคงไม่อยากให้เป็นเช่นนี้ใช่มั้ยครับ แม้ว่ามันจะเป็นชะตากรรมของผู้หลงในอบาย
- ต้องช่วยกันสอดส่องดูแลครับ ลำพังผู้นำนิสิตเคยสู้กันมาแล้วยกหนึ่ง ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา (มั้ง)
- อิอิ เจริญในธรรมนะครับพี่ อนุโมทนา
- เปิดสอนถ่ายรูปเมือไหร่หรอครับ โหย ขนาดพี่นี่ไม่ต้องสอนแล้วมั้งครับ มาถ่ายด้วยกันเป็นงานๆ เลยดีกว่า อิอิ
- ขอบคุณครับ
ตอบ Golf
- เป็นไรครับ อ่านธรรมะแล้วรู้สึกเหมือนโดนน้ำมนต์หรอครับ 555+
- อย่างน้อยก็ดีมากครับ ที่เข้ามาอ่าน แล้วแสดงความเห็น เป็นกำลังใจคนเขียนครับ
ตอบ TaTook
- ขอให้สังคมเป็นดั่งที่เราว่าเร็วๆ นะครับ หวังเช่นนั้นเหมือนกัน
- ขอบคุณทุกท่านครับ ที่เข้ามาอ่านก็ดี แสดงความเห็นก็ดี
- ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรม
- เพราะตามธรรมชาติแล้วน้ำย่อมไหลลงที่ต่ำเสมอรึเปล่านะ
- แต่ใจคนไม่ใช่น้ำนี่นา ไม่ใช่ของเหลว หุหุ น่าจะพัฒนาใจให้สูงขึ้นๆ
- ฝึกใจให้สงบยากเนอะ แค่ออกจากที่ทำงานเจอผู้คนวุ่นวายจิตใจก็วุ่นวายแล้ว ต้องคอยปัดขยะอารมณ์ออกเรื่อยๆ ไม่งั้นจะถมทับจิตใจ ให้เห็นแก่ตัว
- เป็นคนที่ความคิดดีจังเลยแฮะ เคยแอบเข้าไปอ่านในspaceล่ะ ชื่นชมๆ รูปสวยๆทั้งนั้นเลย!!
ตอบ พี่แก่นจัง 
- ขอบคุณพี่แก่นมากครับที่สนใจ ธรรมะ อนุโมทนา
- ธรรมชาติของคนที่ไม่ฝึกจิตให้ตั้งมั่นเป็นเช่นนั้น มักจะทนแรงยั่วยวนจากกิเลสได้น้อย ก็เลยจะไหลไปสู้ที่ต่ำอยู่เรื่อย เป็นที่น่าเสียใจ เหอๆ
- ฝึกไม่ยากครับ การฝึกจิตนั้นเป็นการใช้พลังทางใจ แต่ถ้าจะให้ดีต้องมีหลักธรรมเป็นเครื่องประกอบ
- หากพี่ประสบปัญหาวุ่นวายใจ แนะนำให้ไปหาความหมายของคำว่า "จาคะ" รับรองว่าจะได้แนวทางดีดีในการดำเนินชีวิตครับ
- ขอบคุณพี่มากครับ อิอิ
ขอบคุณน้องมากๆเลยที่นำสิ่งดีๆมาให้อ่าน และดีใจด้วยที่น้องเป็นคนที่รู้จักนำธรรมมาปรับใช้กับชีวิตประจำวัน ถ้านิสิตทุกคนเป็นแบบน้องได้ เชื่อว่าในมหาวิทยาลัยแห่งนี้คงมีแต่สิ่งดีปรากฎออกมาสู่สายตาสาธารณชนอย่างแน่นอน เชื่อเช่นนั้น
From
woopy
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
ดีครับที่ยังมีคนดีๆบนโลกใบนี้เหลืออยู่ ขอให้พี่ปืนรักษาความดีไว้อย่างนี้ตลอดไปน่ะครับ
ขออนุโมทนาบุญด้วยน่ะครับ
ขอบคุณพี่แข น้องโหน่ง และผู้อ่านทุกท่าน
- สังเกตหลายคนนั้นดีใจกับผม แต่ไม่มีใครตกใจกับสภาพสังคม บางครั้งเหล่านั้นอาจบอกว่าให้เราปล่อยวาง
- แต่ความปล่อยวางครูบาอาจารย์สอนผมว่าต้องมีความรับผิดชอบประกอบด้วย
- แต่อย่างไรก็ตาม ขอขอบคุณทุกท่าน ขอให้เจริญในธรรมครับ
อยากจะขอถามว่า? ทำยังไงเราถึงจะปล่อยวางจากเรื่องต่างๆมากมายในชีวิตของเราได้ ทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องเพื่อน หรือเรื่องอื่นๆอีกมากมาย.....
น่าจะมีสักที่...ที่เราจะได้ปลดปล่อยสิ่งเหล่านี้..
- ที่ๆไม่มีใครได้ยินสิ่งที่เราพูด
- ที่ๆไม่มีใครได้พบเห็นตัวของเรา
- ที่ๆไม่มีสิ่งใดอีกเลย นอกจาก..ตัวของเราที่ยืนอยู่ ณ จุดตรงนั้น เพียงลำพัง.................
แต่สุดท้าย ต่อให้เราเลือกที่จะยืนหยัดอยู่คนเดียวสักแค่ไหน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงอยู่กับเราไม่ไปไหน เป็นเหมือนเงาที่คอยสะท้อนตัวตนของเราตลอดเวลา นั่นก็คือ จิต ของเรานั่นเอง ....
อาจารย์golf
ธรรมะก็เหมือนอาจารย์ของเราคนหนึ่งเพียงแต่ไม่มีชีวิต ถ้าปรับนำไปใช้ให้ถูกวิธีเราก็จะรู้ว่ามันดีกับตัวเรามากน้อยแค่ไหน
ถ้ามีจิตที่ดีแล้วสิ่งหนึ่งที่ต้องอยู่คู่กับจิตก็คือ "การมีสติ"นั่นเอง เพราะการขาดสติในบางขณะจะทำให้เราสูญเสียสิ่งที่เราต้องการมากที่สุด เหมือนกับคำกล่าวที่ว่า"จะเห็นค่าของมันก็ต่อเมื่อเราสูยเสียมันไปแล้ว"
ตอนมัธยม เคยสอนว่า อย่าทำตัวให้เหมือนกับน้ำที่ไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ
พี่เคยเถียง (ในใจ) ว่าเป็นน้ำก็ดีนะ น้ำแปรสถาพรูปร่างได้ (ตามภาชนะที่ใส่) ประโยชน์ของน้ำก็มากมายมหาศาล เป็นบ่อเกิดของชีวิต แต่ถ้าคิดตามมุมที่ปืนบอก มันก็จริง หากเปรียบในมุมนั้น ทุกอย่างมีดีและไม่ดี เลือกทำตามในสิ่งดีๆ จะได้ทำให้ปืนสงบสุข อิ อิ
ตอบ Nz_zA
- เราตอบได้เข้าท่ามากเลยนะครับ ถือเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างหนึ่งที่ดีมากๆ
- ทำอย่างไรจึงจะปล่อยวางหรอ ไม่ยากครับก็แค่ปล่อยวาง เหอๆ งงมั้ย เราไม่ต้องไปหาสถานที่ไหนหรอกครับ ที่จะสงบปราศจากผู้คน ไม่มีใครได้ยิน เพราะเมื่อเราไปถึงที่นั้น ซักพักเราก็อยากกลับมา
- ทางแก้คือเราก็อยู่ตรงนี้แหละ แม้ว่ามันจะวุ่นวายแค่ไหน เราก็ควรอยู่กับมันให้ได้ ฝึกคิดเรื่องที่ควรคิด ฝึกวางเรื่องที่ควรวาง ฝึกละอารมณ์ที่ไม่สงบ
- อย่างที่เราบอกแหละครับ จิตเราอยู่กับเราเสมอ ถ้าเราฝึกจิตเราให้มีความอดมน มีความยืดหยุ่นต่อสถานการณ์ ไม่ยึดติดกับความสุข หือความทุกข์ เราก็จะพบความปกติ ที่เราสามารถดำรงอยู่ได้
- เหอๆ งง มั้ยครับ ถามต่อได้นะ ถ้ามาอ่านอีก ขอบคุณครับ
ตอบ อาจารย์golf
- ขอบคุณท่านอาจารย์
- ใช่แล้วครับอาจารย์ การเสียสติหรือขาดสตินั้น ทำให้เราผิดพลาดอะไรไปหลายอย่าง การที่เราระลึกรู้ตัวอยู่เสมอ หรือมีสติอยู่เสมอ จึงเป็นสิ่งดี
- แต่คนส่วนใหญ่มักจะละเลย ถ้าหากว่าผู้ใดระลึกสติอยู่ทุกลมหายใจ ผู้นั้นย่อมใช้ชีวิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่หลงมัวเมาในอบาย
- ขอให้อาจารย์เจริญในธรรมครับ
ตอบ Moji
- ผมคิดว่าอาจารย์ที่สอนก็คงหมายความไม่ต่างจากผมนะครับ หมายถึงการที่จิตลงสุ่ที่ต่ำ
- ขอบคุณมากครับ ขอให้เจริญในธรรม
- และขอให้สงบสุขเช่นกัน
สาธุอนุโมทนาทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ
- เข้าใจครับเข้าใจว่าแม่เตือนสติ
- ยินดีและมีประโยชน์ แต่งงนิดหน่อย ว่าเกี่ยวกับประเด็นไหนของบทความ
- ผมอาจอ่านไม่เก็ทนะ ต้องขออภัยนิดนึง
- ขอบคุณครับ
- ขอปรบมือดังๆ ให้กับบล็อคนี้นะคะน้องปืน
- น่าจะทำปุ่มโหวตด้วยนะคะ รับรองเลยว่าพี่จะกดเป็นอันดับแรกเลยค่ะ
- สวัสดีครับพี่แอ๊ว อิอิ
- ไม่ต้องโหวตหรอกครับ แค่พี่มาคอมเมนต์ผมก็ดีใจมากมายแล้วครับ
- ขอบคุณค้าบบบ อิอิ