วันทำงาน...กับวันหยุด ต่างกันตรงไหน

นึกไม่ค่อยออกว่า วันนี้วันอะไร

วันนี้ไปอยู่เวรทำงานที่ห้องแล็บตั้งแต่ 8 โมงกว่าๆ ในวันหยุดเสาร์และอาทิตย์เรามีคนทำงานกัน 4 คน ปริมาณงานก็มักจะอยู่ที่ประมาณ 150 - 200 รายกำลังสบายๆไม่เหนื่อยมาก ช่วงบ่ายพอจะมีเวลาว่างทำงานที่เป็นการปรับปรุงห้องแล็บ หรือเก็บสถิติที่อยากได้ สัปดาห์ที่ผ่านมาได้จัดการ update สิ่งต่างๆที่อยู่บนบอร์ดในห้องแล็บ เช่น เบอร์โทรศัพท์ ราคาค่าตรวจ ค่าปกติของการทดสอบต่างๆ ซึ่งเป็นงานที่พอจะทำได้ในระหว่างงาน เพราะไม่ต้องใช้สมาธิมากเหมือนการอ่านเขียน จนถึงวันนี้ก็เป็นอันทำเสร็จเรียบร้อย

นั่งคิดว่าในหนึ่งสัปดาห์ เรามีเวลาอยู่บ้านเต็มๆวันเพียงวันเดียวเท่านั้นคือวันเสาร์ แต่ก็เป็นวันที่มีเรื่องในบ้านให้เก็บทำไม่หยุดหย่อนเหมือนกัน ไปจ่ายกับข้าว รีดเสื้อผ้า ทำความสะอาดซอกมุมและสิ่งต่างๆที่ดูไม่ทันในวันทำงาน ยังดีที่สามหนุ่มก็รับผิดชอบช่วยงานที่เป็นเรื่องของตัวเองด้วย และแบ่งงานในบ้านเท่าที่ทำได้ (แต่เราก็ยังไม่พอใจผลงานของพวกเขาจนต้องลงมือเองก็มี)

วันนี้มีนัดกับ 3 หนุ่มว่าจะทำซูชิเป็นอาหารเย็น เพราะเพิ่งหาซื้อเสื่อไม้มาได้เมื่อวานนี้ มีพี่เหน่นเป็นคนปรุง เรายังหาเครื่องปรุงที่ถูกใจไม่ได้เหมือนตอนอยู่เพิร์ธ แม้แต่สาหร่ายก็คุณภาพไม่ดีนัก แต่ยังไงก็ตาม ข้าว 2 โถที่ทำได้ 12 ท่อน (ตามจำนวนแผ่นสาหร่าย) ก็อันตรธานหายเข้าท้องคน 5 คนไปอย่างรวดเร็ว เป็นการปิดวันหยุดสุดสัปดาห์ได้อย่างพิเศษเล็กน้อย 

พักผ่อนก่อนนอนด้วย GotoKnow นี่แหละค่ะ กำลังคิดว่า สำหรับเราแล้ววันหยุดกับวันทำงานนั้น น่าจะต่างกันตรงที่ได้เห็นลูกอยู่บ้านตอนกลางวันยาวนานกว่าอยู๋โรงเรียนเท่านั้นเองแหละค่ะ

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

พี่โอ๋ขา

วันทำงานกับวันหยุดต่างกันตรงไหน

หนูอึ่งขอเฉลย

1) ต่างกันตรงที่เขียนไม่เหมือนกัน....ฮา...

2) ต่างกันตรงที่วันนี้ได้กินซูชิ (ชอบ...ชอบ...ชอบ...ด้วย)

3) ต่างกันตรงที่คุณแม่ยังได้พัก ยังได้ดูแลหนุ่ม หนุ่ม หนุ่ม หนุ่ม ค่ะ  (เขียนถูกแล้วค่ะ 4 หนุ่ม)

4) ต่างกันตรงที่วันนี้มีคนคิดถึงเพิ่มอีกคนค่ะ...อิอิอิ

[เมตตา]

สำหรับจิ๊บแล้ว
     ต่างกันตรง  วันหยุดจะให้ความสำคัญของงาน บ้านงานเรือน งานลูกๆ ก่อน เช่นส่งลูกเรียนพิเศษ หาอะไรอร่อยๆ ให้ลูกกิน ดูแลบ้าน...

     วันทำงานจะให้ความสำคัญกับ "งานหลวง" ก่อน

แต่ชอบแอบลูกมาทำงานหลวง...เสมอ...มันคางคาใจ...เหมือนทำอะไรไม่เสร็จ...แอบเข้าไปทำในห้องนอน..เงียบๆ...แอบมาทำที่สำนักงานเป็นเรื่องเป็นราว...ซะทุกสัปดาห์ไป...

   

[โอ๋-อโณ]

คิดถึงคุณอึ่งอ๊อบ จังเลยค่ะ คนอะไรได้ทั้งอบอุ่นและขำขันเลย ขอฝึกฝีมือและสรรหาเครื่องปรุงที่ถูกใจสักพักนะคะ ได้ที่เมื่อไหร่ มาเจอกันคราวหน้าจะทำให้วิจารณ์ เอ๊ย...ทำให้ชิมเยอะๆค่ะ

คุณจิ๊บจ๋า....ให้เวลากับสาวๆเค้าเถอะค่ะ อีกไม่กี่ปีเดี๋ยวจะหันไปหาเธอๆไม่เจอนะคะ ลูกๆเขาต้องการเวลาแบบมีคุณค่าจากเราไม่กี่ปีหรอกค่ะ พ้น 15 ขวบแล้วเขาก็มีสังคมใหม่ไม่อยากหาเราเท่าไหร่แล้วล่ะค่ะ เผลอแป๊บเดียวเอง