เขียนจากความคิดคำนึง...Share.psu.ac.th

สำหรับงานนี้แล้วดิฉั้นถือว่ามันเป็นการท้าทาย...การเปลี่ยนแปลง...เอาความสามารถที่สั่งสมเป็นเดิมพัน.....

ในขณะที่ gotoknow.org กำลังเติบโต...ระหว่างทางมองเห็นอุปสรรคในการใช้งานบ้าง ทางทีมงานกำลังหาสาเหตุของความขัดข้อง พิสูจน์ตรวจสอบกันอย่างแข็งขัน หรือเป็นเพราะโหลดการใช้...ไขมันที่สะสม...ดิฉั้นติดตามสถานการณ์อย่างใกล้ชิด...รู้เรื่องบ้างมิรู้เรื่องบ้างที่ไม่รู้เรื่องก็พยายามอ่านซ้ำไปมาให้รู้เรื่องขึ้นมา อ่านช้าๆ....อย่างทำความเขาใจ...ทุกบันทึกที่เกี่ยวข้องกับการขอความร่วมมือ...ขอให้ทดสอบ...ขอให้แจ้งปัญหาการใช้งานพร้อมจะให้ความร่วมมือ
       ขนานกันไปกับการลุ้นgotoknow.org ก็ต้องลุ้นวงแลกเปลี่ยนเรียนรู้ภายในมหาวิทยาลัยที่ใช้ชื่อว่า..Share.psu.ac.th มีการทดลองลง ทดลองใช้...มีการคุยกันในระดับกรรมการ ถึงวันเปิดตัว...ว่าจะเอาฤกษ์เบิกชัยเปิดในวันมหิดลนี้ (24 ก.ย. มาถึงวันนี้มีโอกาสไม่ทัน แหง๋ๆ) ถือเป็น KPI ของงานพัฒนาฯเชียวหล่ะเนื่องจากเราตั้งเป้าหมายไว้ว่าต้องมี Communication Platfrom เพื่อการสื่อสารในองค์กรภายในปีงบประมาณนี้ จากบันทึกนี้

แล้วจะเปิดได้ต้องอะไรเสร็จบ้าง 
            
หน้าตาต้องสวยขณะนี้รอทางนายช่างศิลป์ทำ Header สื่อว่าเป็นพื้นที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้เล่าเรื่องการทำงานเป็นคลังความรู้ของคน ม.อ.(เป็น intranet) จัดพื้นที่แนะนำ Bloger ที่เป็นผู้บริหาร"เข้าทำนองจะให้หางส่าย...หัวต้องกระดิก"
แผนประชาสัมพันธ์....ยังเป็นวุ้น..วุ้น...อยู่ในสมองอยู่รอวันแปลง..ลงกระดาษ...แล้วก็...ทำ....ทำ....ทำ...คร่าวๆ ในใจจะ

เชิญผู้บริหารที่เกี่ยวข้องเขียน..เข้าไปชม(หากไม่เขียน)โดยระบบเอื้อให้เลขาผู้บริหารสามารถลงบันทึกแทนเจ้านายได้เพื่อแก้ปัญหาเรื่องเวลา

เชิญ Blogger ที่เขียนอยู่ใน G2K ช่วยเขียนนำร่อง...ให้ในระยะเริ่มต้น

เชิญชวนให้แต่ละงานในสำนักงานอธิการบดี..ส่ง"คุณลิขิต"...มาฝึกเขียน..เล่าเรื่องงานของตนแต่ละงานต้องมีงานเขียนเล่าในแต่ละสัปดาห์ (ก็ต้องยอมจัดตั้งกันหล่ะในระยะแรกๆ....)

บรรจุเป็นชั่วโมงบอกเล่าในการปฐมนิเทศพนักงานใหม่....ให้เห็นถึงความสำคัญของการเขียนเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้....สร้างวัฒนธรรมให้เกิดในคนรุ่นใหม่พร้อมๆกับพัฒนาทักษะการเขียนแบบไม่ต้องจัดหลักสูตรฝึกอบรมเพิ่มเติม...ใช้ช่องทางนี้ไปเลยในการพัฒนาทักษะการเขียน...การสะท้อนย้อนคิดไป-มา...แบบให้เรียนรู้ด้วยตัวเอง

จัดทำรางวัล เสื้อสำหรับแจก Blogger....มีหลากหลายประเภทหลายรางวัล อยู่ระหว่างการจัดทำเสื้อ...ค่ะ
 
น่าสนุกปนความท้าทาย..."มีคนชอบบอกว่าดิฉั้นชอบคิดอะไรให้ยากรวมถึงคิดมากเสมอ..ก็มันต้องจริงจังซินะจะทำอะไรงานนี้ดิฉั้นถือว่ามันเป็นการท้าทาย...การเปลี่ยนแปลง...เอาความสามารถที่สั่งสมเป็นเดิมพัน "จึงมาเป็นบันทึก....เขียนจากความคิดคำนึงในวันนี้

     

 

[ขจิต ฝอยทอง]

• อันนี้ขำๆๆ
• หรือเป็นเพราะโหลดการใช้...ไขมันที่สะสม...
• เขียนเปรียบเทียบเข้าตัวเองน่าดู ไขมันสะสม ฮ่าๆๆๆ
• เชื่อมั่นว่าพี่ๆที่ มอ ทำได้แน่ๆๆ
• ถ้ามีทีมพี่เลี้ยงที่ดี คอยดูแล คอนแนะนำในระยะเริ่มแรก
• ถ้าหัวส่ายหางก็จะตามมา
• ขอเอาใจช่วยครับพี่

[ใบบุญ]

ส่งกำลังใจมาให้นะคะ

[พี่เม่ย]

• เข้ามาชม....พร้อมๆกับเข้ามาเชียร์...ค่ะ
• ด้วยความคิดถึง

[sompornp]

คุณเมตตาคะ

เขียนจากความคิดคำนึงบันทึกนี้ อยากให้มันส่งไปถึงใจผู้บริหาร ส่งไปถึงใจ CKO ของทุกคณะ/สถาบันจริง ๆ เผื่อว่าจะได้เป็นแรงกระตุ้นให้เกิดการทำเพื่อไปให้ถึงเป้าที่ตั้งไว้  แต่ทุกอย่างของกระบวนการมันควรจะได้ใจและได้สุขไปด้วย  ทำอย่างไรก็ได้ให้คนอีกหลาย ๆ คนทำงานอย่างมีความสุข ทำงานให้ได้อย่างที่คุณเมตตาและหลาย ๆ ท่านทำอยู่ทุกวันนี้

ไม่ใช่เรื่องยากและไม่ใช่เรื่องง่าย เพียงแต่จะคิดหากลยุทธ์ อย่างไรในการช่วยกันขับเคลื่อน

เป็นกำลังใจนะคะ (และแอบมาหาไอเดีย....เพื่อไปเผาขี่เลื่อยในหัวสมองบ่อย ๆ เผื่อว่าสมองเรามันจะได้เอาส่วนที่ดีมาเติมเต็มบ้าง...อิอิอิ)

 

คิดถึงพี่เม่ยค่ะ

[โอ๋-อโณ]

ถ้าคนที่เป็นฟันเฟืองเล็กๆทั้งหลาย หมุนได้แบบคุณจิ๊บ แล้วมีน้ำมันหล่อลื่นดีๆจากผู้บริหาร กระตุ้นสนับสนุน ใช้งานให้เกิดประโยชน์ ทำให้การเขียนคือส่วนหนึ่งของการทำงาน มีช่วงเวลาจำเพาะในแต่ละวันของการทำงานเพื่อการนี้ในทุกๆระดับ คงจะได้เห็นภาระงานของคนมอ.แบบสร้างสรรค์และเป็นจริง รวมทั้งเป็นสมบัติที่เกิดจากคนทำงานจริงๆ เขียนจากใจที่รักการทำงาน ไม่ใช่เพียงเพื่อประเมินเลื่อนขั้นตามๆกันไป..ฝันเกินไปไหมคะ

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

เรื่องที่จิ๊บเล่า

ถ้าอธิบายให้เขาเข้าใจได้ว่า

• นี่คือวิธีหนึ่งของการพัฒนา มอ.
• นี่คือการทำงานเชิงรุกทุกฝ่าย
• นี่คือการสร้างสังคมสมานฉันท์และเรียนรู้ร่วมกัน
• นี่คือวิธีที่ดีที่สุดในขณะนี้ ถ้าทุกคนร่วมมือกัน
• นี่คือบทบาท หน้าที่ ของคนไทย