....เรื่องเล่า...ผู้จัดการท่านหนึ่ง พร้อมกับ ลูกน้อง ขี้หลงขี้ลืมเดินทางไปธุระต่างจังหวัด หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจก็ชวนกันไปนั่งดื่มเหล้า..เมื่อเมาได้ที่ก็พากันกลับไปที่พักโรงแรมแห่งหนึ่ง ผู้จัดการ ก็บอกกับ ลูกน้อง ว่าไปหาหมอนวดมาให้สักคนซิ..
ลูกน้องถาม "ท่านต้องการสเป๊กแบบไหนละครับ.."
ผู้จัดการ "ผมยาว นมขาว"
ผู้จัดการ รับคำสั่งแล้วก็ไปหาหมอนวดเพื่อจะนำไปบริการนายตามความต้องการ แต่ด้วยความเมาผสมกับความจำประเภทขี้หลงขี้ลืมอันเป็นปกติวิสัยของลูกน้อง 30 นาที ให้หลัง หมอนวดที่สั่งจึงมาถึง เมื่อ ผู้จัดการเปิดประตูดู รับด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง ก็มีอันซะงักกึก...เพราะสเป๊กที่ให้กลายเป็น.."ผมขาว..นมยาว.." ไปเสียแล้ว..ฮา..
ข้อคิด....และการนำไปใช้ เรื่องการสื่อสาร การรับคำสั่งควรจะมีการทบทวนคำสั่งเพื่อความชัดเจน และควรใช้คนให้เหมาะกับงานจะได้ไม่เสียอารมณ์ทีหลัง..
ไม่มีความเห็น