มาเดินหาความสุขกันเถอะ

ฉันเป็นคนชอบเดิน... หากต้องไปตลาด ไปซื้อของ หรือไปที่ไหนๆที่ไม่ไกลเกินไป และไม่จำกัดด้วยเวลา ฉันจะเลือกการเดินไป มากกว่าขี่รถมอเตอร์ไซด์ หรือนั่งรถ ไม่ใช่เพราะขี้เหนียว หรือกลัวอุบัติเหตุ แต่ความชอบนี้ ... มีเหตุผล

เหตุผลก็คือ ระหว่างเดินมีความสุข <<< ใครๆก็รู้ว่าการเดินเป็นการออกกำลังกายที่วิเศษมาก หากคุณได้เดินต่อเนื่องซัก ครึ่งชั่วโมง หรือ 1 ชั่วโมง คุณจะเป็นคนแข็งแรง ไม่เจ็บป่วย รับรอง และมากกว่านั้น ที่ฉันได้รับมากกว่าร่างกายแข็งแรง ก็คือ รับรู้ได้เลยว่า"เอ็นโดรฟิน" หลั่ง มันมีความสุข ตัวลอยๆ เบา โปร่งโล่งสบายตัว ความสุขง่ายๆ ฟรีๆแบบนี้ ใครอยากได้บ้าง? และที่สำคัญลดความอ้วนได้ด้วย

<<<นอกจากนี้ การเดินทำให้เราได้เรียนรู้...เพราะระหว่างทางเดิน เราได้พบเห็นชีวิตผู้คนที่หลากหลายอาชีพ หลากหลายวิถีชีวิต และอาจได้พบเห็นอาชีพแปลกๆ ของแปลกๆ ที่หาได้ไม่ยากนัก เป็นการเพิ่มรอยหยักในสมองได้ง่ายๆ และเราก็ได้ฝึกการสังเกตสิ่งต่างๆรอบตัว ในระหว่างที่เดิน... ก็ลองเดินแบบไม่มองซ้าย มองขวา มองหน้า มองหลังเลยซิ จะเกิดอะไรขึ้น เราอาจเดินสะดุด ตกหลุม ชนเสา หรือแม้กระทั่งโดนรถชนเอาได้ง่ายๆ ....ใครอยากให้ลูก เป็นคนช่างสังเกต รักการเรียนรู้ ก็ลองพาเขาไปเดินเล่นแทนการนั่งดูทีวี อยู่กับบ้านเฉยๆ จะดีไม่น้อย

<<< ยัง...ยังไม่หมด สิ่งสำคัญสุดยอดของการเดิน คือ การฝึกสมาธิ ลองคิดดูซิ ก้าวเท้าเดิน ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา ... ใจเราจะมีสมาธิมากขึ้น เมื่อเราต้องเดินไกลๆ ฉันได้ค้นพบจากการได้ทำมาแล้วกับตัวเอง ทำให้เรากลายเป็นคนมีสมาธิดี ได้แบบง่ายๆ อย่างเนี๊ยะแหละ เราต้องอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด เพราะถ้ามัวเดินเหม่อลอย คิดเรื่อยเปื่อยมากๆ ก็อาจประสบอุบัติเหตุได้ง่ายๆ  และยังได้ความอดทนและความเพียรแถมมาด้วย เห็นมั๊ยล่ะ ไม่ธรรมดานะ การเดินเนี่ยะ

อ้อ แถมอีกนิด เพราะพึ่งคิดได้ ว่าการเดินด้วยเท้าตัวเองเนี่ยะ ทำให้มีความสุขได้...เวลาเราเดิน สิ่งต่างๆ รอบข้างจะผ่านเราไปอย่างช้าๆ เราได้เห็นภาพ เรื่องราวของข้างทางชัดมากขึ้น บางอย่างเห็นแล้วก็ขบขัน หรือทำให้อมยิ้มได้ เป็นความสุขเล็กๆ ก่อนถึงจุดหมายปลายทาง ซึ่งเราสามารถเก็บเกี่ยวได้ตลอดเวลา ฉันไม่รีบร้อนที่จะต้องไปถึงจุดหมายปลายทาง เพราะนั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่ต้องการ หากการเดินทางคือความสุข ค่อยๆเดินอย่างมีความสุขทุกก้าว มันน่าจะดีกว่าการเคร่งเครียด ทุ่มเท เพื่อไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างไม่ลืมหูลืมตามองดูสองข้างทาง เพื่อจะดื่มด่ำกับความสุขชั่วขณะ ณ ปลายทางนั้น... แล้วก็หายไป เราก็ต้องไขว่คว้าจุดหมายกันใหม่เรื่อยไป...

เหนื่อยไหม?  พักบ้างก็ได้... เดินถอยหลังก็ไม่เห็นแปลก (ถ้าไม่แคร์สายตาคนอื่นมากนัก)

เคยได้ยินคำถามจากพี่ ที่ทำงานว่า "รู้ไหมหรียญมีกี่ด้าน?" ถ้าคุณตอบว่า 2 ด้าน ...นั่นเป็นคำตอบที่ผิด  เหรียญมี 3 ด้าน ดังนั้นเราอย่าคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นแค่สิ่งที่เรารู้ เราคิด ...ยังมีเรื่องราวมากมายที่ เราไม่รู้ หรือคิดไม่ถึง อย่าเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ฉันจำได้ดี และมักนึกถึงคำนี้เสมอเวลาทำอะไร อย่างน้อยก็ยังมีทางเลือกอื่นๆ ที่เราอาจมองไม่เห็นก็ได้

บางทีการเดินช้าๆ อาจทำให้เรามองเห็นด้านใหม่ๆ อย่างเหรียญด้านที่ 3 ได้นะ