ได้มีโอกาสอ่านเรื่องที่คุณ ยอดขวัญ เล่าถึงผู้ป่วยมักเลือกรองเท้าแฟชั่นตามสมัยนิยม ทรงหัวแหลมเป็นจรวด ดิฉันก็อยากมีส่วนร่วมบ้าง ตามประสาคนอยากเล่า เมื่อก่อนที่ดิฉันไม่เคยเรียนรู้เรื่องการเลือกรองเท้าที่ดี เราก็ซื้อรองเท้าตามสมัยนิยมประจำเป็นเรื่องปกติที่ทุกคนก็ทำแบบเดียวกัน แต่วันหนึ่งที่เราได้ค้นพบสิ่งที่ดีเราก็อยากบอกต่อให้ทุกคนได้เห็นผลดีและเลือกนำไปปฏิบัติ
เมื่อวันศุกร์มีโอกาสให้บริการตัดเล็บผู้เป็นเบาหวานชายชาวอินโดนีเซีย ขณะที่เขาก้มถอดถุงเท้าและรองเท้าแคชชูทรงหัวแหลม และวางเท้าราบบนเตียงตัดเล็บ เราก็แอบประเมินสภาพเท้าและรองเท้าในใจด้วยสายตาและเลือกประเด็นที่จะให้ความรู้แก่ผู้รับบริการได้โดยผู้รับบริการไม่รู้ตัวมากก่อน แต่การเข้าไปคุยในปัญหาที่เราค้นพบทันทีจะเป็นการรีบร้อนเกินไปและมักจะไม่ได้ความร่วมมือ เนื่องจากเรายังไม่ได้สร้างสัมพันธภาพที่ดี และยังไม่ได้ชี้แนะข้อมูลอันเป็นพื้นฐานของปัญหาที่อาจจะเกิดได้
ดิฉันจึงเริ่มพูดคุยทักทายเกี่ยวกับการดูแลเบาหวานและสุขภาพ เรื่อยมาจนถึงกิจกรรมการออกกำลังกายและมาจบลงที่เรื่องของรองเท้า ระหว่างที่คุยก็ตัดเล็บไปด้วยผู้รับบริการรายนี้ดูแลสุขภาพเท้าได้ค่อนข้างดี และเป็นคนชอบออกกำลังกาย เราจึงถามเปรียบเทียบความสบายระหว่างรองเท้ากีฬากับคู่ที่สวมมาวันนี้ เขาบอกว่ารองเท้ากีฬาสบายกว่า่แต่คู่นี้ชอบและใส่มานานไม่เจ็บเท้าเพราะหนังนิ่ม แล้วก็พูดว่าแบบไหนเหมาะเขาไม่รู้ ดิฉันจึงถือโอกาสบอก2วิธีแบบง่ายๆ คือ
1 หัวรองเท้าที่จะใส่ต้ิองกว้างพอให้นิ้วเท้าวางไปในรองเท้าแล้วไม่ปีนหรือเบียดในหัวรองเท้า โดยให้เขาวางเท้าเปล่าบนพื้นแล้วเอารองเท้าข้างเดียวกันมาวางแล้วใช้สายตาเปรียบเทียบถ้าขนาดหัวรองเท้าพอดีกับรูปเท้าที่เห็นถือว่าok หรืออีกวิธีโดยวาดรูปเท้าของตนบนกระดาษแข็งแล้วตัดออกตามรูปเท้านำไปสอดใส่ในรองเท้าคู่ที่จะซื้อหรือใส่โดยกระดาษไม่งอหักพับถือว่าok
2. หัวรองเท้าต้องมีความสูงพอให้นิ้วเท้าขยับได้ไม่กดเบียดเสียดสีนิ้วเท้าจนขาดเลือดไปเลี้ยงหรือทำให้โครงสร้างกระดูกเท้าผิดรูปจนเกิดปัญหาเท้าต่างๆตามมา
ยุวดี มหาชัยราชัน
ขอบคุณเรื่องเล่าของทีมเทพธารินทร์ ทุกๆเรื่องครับ
อ่านสนุก เห็นภาพ และนำไปใช้ได้จริงเสมอ