เรื่องของการประชุม

ดิฉันตั้งใจจะเปิดบล็อกใหม่เกี่ยวกับการทำงานที่ มวล. แต่ยังคิดชื่อบล็อกได้ไม่ sexy พอ จึงขออาศัยพื้นที่ตรงนี้ไปก่อน สมาชิกเครือข่ายเบาหวานคงไม่ว่ากันนะคะ

ก่อนมาทำงานที่ มวล. สิ่งที่ดิฉันเป็นกังวลอย่างหนึ่งคือการที่ต้องใช้เวลากับการประชุมต่างๆ ค่อนข้างมาก เพราะตลอด ๓ ปีกว่าที่ทำงานด้านเบาหวานและ KM ดิฉันทำงานค่อนข้างอิสระ ส่วนใหญ่คิดไปทำไปกับคุณสุภาพรรณ ตันติภาสวศิน การประชุมของโรงพยาบาลอันไหนที่ไม่เกี่ยวข้องโดยตรง ดิฉันจะไม่เข้าประชุมด้วย จนบางครั้งก็ถูกถามถูกต่อว่ามาเช่นกัน

ดิฉันมองว่าการทำงานต่างๆ งานจะเดินได้เร็วกว่า ถ้าหน่วยงานที่รับผิดชอบโดยตรงทำไปเลยให้เต็มที่ ไม่จำเป็นต้องมาประชุมกันก่อนทุกเรื่อง ระบบการทำงานแบบเดิมๆ ผู้บริหารใช้เวลามากในการเข้าประชุมเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่มีเวลามาคิดทำอะไรใหม่ๆ

ระเบียบวาระการประชุมตามที่เป็นอยู่ ก็มักจะมีเรื่องประธานแจ้งที่ประชุมทราบ รับรองรายงานการประชุม เรื่องแจ้งเพื่อทราบ เรื่องสืบเนื่อง เรื่องเสนอเพื่อพิจารณา เป็น Format ปกติ สมัยก่อนตอนทำงานอยู่ที่ มวล. ก็มองเรื่องนี้ว่าเป็นระบบระเบียบดี แต่เมื่อกลับมาใหม่ครั้งนี้ดิฉันรู้สึกว่าการประชุมแบบนี้ ไม่ challenge ผู้เข้าประชุมไม่ค่อยจะได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ และไม่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน

ดิฉันทำงานที่ มวล. อย่างเป็นทางการเป็นวันที่ ๖ ได้เข้าประชุมของมหาวิทยาลัยในฐานะคณบดี ๒ ครั้งแล้วที่ห้องโมคลาน อาคารบริหาร สภาพห้องประชุมยังดูดีเหมือนเดิม บรรยากาศการประชุมยังคล้ายๆ เดิม

คงต้องหาเครื่องมือ KM มาทำให้การประชุมน่าสนใจและได้ประโยชน์กับทุกคนมากยิ่งขึ้น

วัลลา ตันตโยทัย วันที่ ๒๓ สิงหาคม ๒๕๕๐