ไผ่สีกอล้อลมพรมโยกไหว
สะท้อนใจสะท้านทรวงในห้วงฝัน
นั่งเหม่อลอยคอยถามดวงตะวัน
ว่าความฝันนั้นใกล้หรือไกลเกิน
หมายจะเด็ดดอกฝันมาพันรัก
เฝ้าฟูมฟักหลักฝันไม่ห่างเหิน
ให้อ่านเขียนเรียนรู้อยู่เพลิดเพลิน
เด็ก ๆ เดินทางถูกผูกทางคน
นำความหวังหว่านเม็ดฝนพรมเม็ดฝัน
ข้ามคืนวันพลันแตกดอกสิออกผล
ก อา กา ข อา ขา น่ายินยล
ความสุขล้นท้นฝั่งที่ฝันไป
บทกวีแต่งงจังเลย เองใช่ใหมคะ อยากแต่งกลอนเก่งๆบ้างช่วยแนะนำบ้างได้ใหมค่ะ