ขอให้ตื่นขึ้นมาจากความฝันกันดีกว่า (ข้อคิดในวันพระ)


           

          ขอตื่นขึ้นมาจากความฝัน

จากคืนวันสุขสันต์แปรผันผ่าน

เหลือเพียงแค่ความสุขในวันวาน

น่าสงสารหัวใจนี้นี่กระไร

            ขอตื่นขึ้นมาพบพานกับความจริง

ว่าทุกสิ่งที่เห็นเป็นไฉน

เมื่อมีพบก็มีพรากมีจากไกล

เฝ้าดูใจตนเองนั่นแหล่ะดี

           ขอตื่นขึ้นมาเพื่อคิดถึงคนอื่น  

รู้จักคืนตอบแทนคุณแผ่นดินนี้

ควรเจือจานในหลายสิ่งที่ตนมี

พร้อมทั้งร่วมยินดีกับทุกคน

หมายเลขบันทึก: 121051เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2007 15:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:16 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีค่ะ

P

ข้อคิดของพี่ในวันนี้ค่ะ

ชีวิตเรามีค่า เรามามองตัวเราและคนอื่น ในแง่บวกกันเถอะ จิตใจเราจะได้เบาสบาย ใส สะอาด

นำดอกสาละมาฝากค่ะ

พี่ sasinanda ขอบพระคุณค่ะสำหรับข้อคิด หว้าชอบดอกสาละมากเลยค่ะ หายากมากเลยนะคะ หว้าเห็นที่วัดอัมพวัน สิงห์บุรี สวยเหลือเกิน เห็นด้วยค่ะว่าเราควรมองและคิดในแง่บวก แล้วเราก็จะมีความสุข คนรอบข้างเราก็จะสุขด้วยค่ะ

เข้ามาร้อง โถ โถ โถ...ครับ

อ่านดูแล้วช่างน่าสงสารเสียนี่กระไร...จนน้ำตาปริ่มเบ้า ต้องแอบเบือนหน้าเช็ด :)

เหมือนตอนลูกสาว ลาไปเรียนต่อเมืองนอก ผมต้องใส่แว่นดำทีเดียว เพราะไม่อยากให้ใครเห็นตาโศกช้ำ

วันนี้วันพระ คงต้องนำเอาพระธรรมมาชโลมจิตครับ

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า...

เราทั้งหลายมีธรรมดาอยู่สองอย่าง ที่ทำให้เกิดทุกข์ คือ

หนึ่ง.การพลัดพรากจากสิ่งที่รัก เป็นทุกข์อย่างยิ่ง

(เพราะเมื่อมีรักหนึ่ง ย่อมมีทุกข์หนึ่ง ทุกข์ตอนจากสิ่งที่รักไป และการจากย่อมมีทั้งเราต้องจาก จากเขา หรือเขาต้องจากจากเรา...เฮ้อ!ทุกข์เพราะมีรัก)

สอง. การประจวบกับสิ่งที่ไม่รัก ย่อมเป็นทุกข์อย่างยิ่ง

(ในชีวิตเรา ไม่สามารถเลือกเจอแต่ความชอบใจ สมหวังได้เสมอไป ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาของชีวิต ที่ต้องเรียนรู้และทนอยู่กับสภาพธรรมนี้ให้ได้ และทำตัวรับรู้ว่า เป็นธรรมดาของชีวิต จะได้ทุกข์น้อยลง)

มีรัก จากสิ่งที่รัก

มีชัง ประสบกับสิ่งที่ไม่รัก

ล้วนย่อมเป็นธรรมดาของชีวิต

ดังนั้น...ควรเจริญสติ คือการระลึกรู้และรู้เท่าทันในสิ่งที่เกิดกับชีวิต...เพื่อทุกข์ที่อยู่ จะได้น้อยลง

  • กราบขอบพระคุณท่านอ.พิชัย
  • ที่ช่วยชี้แนะแนวทางในวันพระค่ะ
  • อ่านแล้วซึ้งมากเลยหรือคะ
  • พอดีกระซิบๆๆ นั่งแต่งตอนให้เด็กทำแบบฝึกหัดวิชาคำนวณค่ะ
  • เพราะเมื่อมีรักหนึ่ง ย่อมมีทุกข์หนึ่ง ทุกข์ตอนจากสิ่งที่รักไป และการจากย่อมมีทั้งเราต้องจาก จากเขา หรือเขาต้องจากจากเรา...เฮ้อ!ทุกข์เพราะมีรัก  แต่...คนเราก็ยังยินดีที่จะมีรักนะคะ
การคิดถึงคนอื่นมากขึ้นทุกๆ วัน และคิดถึงเรื่องตัวเองให้น้อยลงทุกๆวัน เพื่อจะได้มองเห็นสุข-ทุกข์ของคนอื่น และนำไปสู่การแบ่งปันช่วยเหลือ...แม้เป็นเพียง "น้ำใจ" ก็มีค่ามหาศาลและงดงามมากที่สุดแล้ว
คุณ chainung ทุกวันนี้หว้าก็คิดถึงคนอื่นมากขึ้นค่ะ เพราะคิดว่าตัวเองก็มีพร้อม แล้ว...ไปเติมเต็มให้กับคนอื่นที่ขาดดีกว่า แค่นี้ก็สุขใจแล้ว

จะสุขไหนไม่เท่า-ใจเราสุข

จะเจ็บร้าวกี่แสนทุกข์-สุขกี่หน

จะผู้รากมากดีมีหรือจน

อยู่ที่คน-อยู่ที่ใจ-ใช่ใดเลย...

  • P
  • หวัดดียามดึกค่ะ...
  • แวะมาเยี่ยมกันอีกรอบ
  • คราวนี้มีกลอนมาฝากด้วย
  • ขอบคุณค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท