ควันหลงจากงานสัมมนา KM ที่เชียงใหม่ของ "คณบดีที่รัก" อ. พิชัย ยังไม่จบสิ้นครับ มีเรื่องน่าเรียนรู้ น่าชื่นชมมากมาย และหนึ่งในนั้นคือความชื่นชมต่อ ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด ที่ผมได้ไปเขียนไว้ใน บันทึกนี้ ของท่าน ขอยกมาวางให้อ่านกันอีกครั้งที่นี่ครับ.
สวัสดีค่ะ พี่Handy
ติ๋วแวะเอาlinkในบันทึกของติ๋วที่กล่าวถึง อ.ประพนธ์....และพี่Handyแวะไปมาแล้วมาฝากค่ะ
ความสุขเล็กๆ....ของคนชื่อ"ติ๋ว".....
สวัสดีค่ะ พี่Handy
ขอบคุณมากครับ
เพิ่งจบการบรรยาย นั่งพิมพ์ไปฟังคณะวิทยาการจัดการ Present ไปมีคนชื่อ พิชัย นั่งฟังแถวหน้า พูดเสร็จลงมาเลย กอด เสียเลย .. เผื่อคุณน้องด้วยแล้วครับ ... คิดถึงไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน
เมื่อ จ. 20 ส.ค. 2550 @ 05:17 [355387] [ลบ]
ขอชื่นชมอาจารย์ดังๆที่นี่อีกครั้ง หลังจากไปชมกับใครต่อใครมามาก รวมทั้งโทรไปชมกับอาจารย์ตรงๆมาแล้ว
การจัดงานที่เชียงใหม่สำเร็จยิ่งใหญ่ในมุมไหนก็เป็นที่ประจักษ์ แต่ไม่มีงานใดที่ไม่มีส่วนบกพร่อง งานคราวนี้ก็เช่นกัน หลังทำ AAR แต่ละวันเราพูดกันด้วยใจ ผมเองก็รู้สึกเป็นเจ้าภาพมากกว่าผู้ถูกเชิญไป จึงร่วมคิดอ่านกันแบบพี่น้อง ไม่มีใครดื้อรั้น หรือเชื่อมั่นในตัวเองจนเกินพอดี มีแต่ฟังกัน จะเห็นเหมือน เห็นต่าง สุดท้ายเราก็เลือกทางออกที่ดีที่สุด เพื่อแก้ไขสถานการณ์ มีการยืดหยุ่น ปรับเปลี่ยนสิ่งที่กำหนดไว้ เพื่อให้ได้ผลออกมาดีที่สุดในแต่ละช่วง
หนึ่งในการปรับเปลี่ยนก็คือช่วงที่เป็นเวลาของอาจารย์นั่นแหละ .. หากเป็นบางคนหรือ หลายคน เขาคงไม่ยอม ผมเองก็คิดแต่ก็ยังไม่กล้านำเสนอเพราะมันกระทบถึงตัววิทยากร คืออาจารย์นั่นเอง ความคิดดังกล่าวก็คือ อยากให้เวทีของ 2 ปูชนียบุคคล ใน Gotoknow คือท่าน ครูบาสุทธินันท์ กับ ท่าน อ.หมอวัลลภ ได้แยกตัวออกมาจากกลุ่ม Blogger หนุ่มสาว ไฟแรงทั้งหลาย โดยมีใครสักคนที่ "มือถึง" เป็นผู้ดำเนินรายการ และคอยเชื่อมโยง
แล้วฝันของผมก็เป็นจริง เมื่อมีโทรศัพท์ถึงท่านครูบาฯ ขณะที่ท่านกับผมกำลังคุยติดพันกันอยู่นอกห้องประชุม
ได้คน "มือถึง" อย่างอาจารย์ มานั่งอยู่ตรงกลางระหว่าง 2 ท่าน ทุกอย่างจึงออกมาสวย แบบหมดจดจริงๆครับ .. ผมขอยืนยันว่าผมไม่ได้ชมอาจารย์ ผมเพียงพูดความจริงตามที่มันเป็น