koi
นางสาว สุกัญญา ก้อย แสงจันทร์

ความรู้สึกของแม่


ถึงแม้จะเลยวันแม่มานานแล้ว แต่อยากให้ทุกคนรักแม่ทุกวัน แสดงออกถึงความรักที่มีให้กับแม่ได้ทุกวัน ตอนนี้เรายังมีแม่ แต่ต่อไปในอนาคตเราไม่รู้ว่าวันไหนราจะไม่มีแม่

นี่เป็นเรื่องราวของคนๆหนึ่ง ซึ่งเราภูมิใจเสนอมากๆนะทุกคนลองอ่านกันดูนะคะ

หลังจากที่แต่งงานมาได้ 21 ปีผมก็ค้นพบวิธีใหม่ในการทำให้ความรักสดใสมีชีวิตชีวาอยู่เสมอ เพราะวันหนึ่งภรรยาผมบอกว่า ผมต้องออกเดทกับผู้หญิงคนหนึ่งมันเป็นไอเดียของเธอล้วนๆ จริงๆนะ  "ฉันรู้ว่าคุณรักเธอ" ภรรยาผมว่า "แต่ผมรักคุณนี่"       ผมเถียง "ฉันรู้ค่ะ แต่คุณก็รักเธอคนนี้ด้วยเหมือนกัน" ผู้หญิงคนนั้นที่ภรรยาอยากให้ผมไปหา คือ แม่ของผมเองซึ่งเป็นหม้าย  มา 19 ปีแล้ว เนื่องจากงานที่รัดตัวและต้องดูแลลูกๆ ทำให้ผมไปเยี่ยมแม่เพียงบางครั้งบางคราวเท่านั้นวันที่ผมโทรไปหาแม่เพื่อชวนท่านออกไปทานข้าวเย็นและดูหนังแม่ถามว่า  "มีอะไรหรือ ?  ลูกสบายดีรึเปล่า?"  แม่ผมเป็นผู้หญิงประเภทที่คิดว่า การที่คนโทรมาหากลางดึกหรือเชิญอย่างกะทันหัน หมายความว่ามีเรื่องไม่ค่อยดีเกิดขึ้น ผมตอบแม่ว่า "ผมว่าดีออกถ้าเรา    ได้ใช้เวลากันตามลำพังสองคนแม่ลูกบ้าง" แม่นิ่งคิดไปครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า "แม่ยินดีมากเลยจ้ะ"  เย็นวันศุกร์หลังเลิกงาน      ผมขับรถไปรับแม่ที่บ้านผมรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเมื่อผมไปถึงบ้านแม่ ผมก็สังเกตได้ว่าแม่เองก็ตื่นเต้นเหมือนกันแม่สวมเสื้อโค้ชนั่งรอผมอยู่ในบ้านเรียบร้อยแล้ว แม่ม้วนผมแล้วสวมชุดที่แม่ใส่ในวันฉลองครบรอบการแต่งงานครั้งสุดท้ายพลางยิ้มรับผม ด้วยใบหน้าที่แจ่มใสราวกับทูตสวรรค์ "แม่บอกเพื่อนๆ ว่าแม่จะออกไปเที่ยวกับลูกชาย พวกเขาประทับใจกันใหญ่  "แม่พูดขณะที่กำลังก้าวขึ้นรถ "พวกเขารอฟังแทบไม่ไหวเลย"  เราไปภัตตาคารที่ถึงแม้จะไม่หรูหราแต่ก็ดีเยี่ยมและบรรยากาศก็อบอุ่นสบายๆ มากๆ แม่ควงแขนผมเดินราวกับว่าเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง หลังจากที่เรานั่งลงเรียบร้อยแล้ว ผมต้องเป็นฝ่าย อ่านเมนูอาหารเพราะสายตาของแม่อ่านได้เพียงตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ เท่านั้น เมื่อผมอ่านเมนูอองเทรไปได้เพียงครึ่งผมเงยขึ้นมองเห็นแม่กำลังมองดูผมอยู่ด้วยรอยยิ้มระลึกถึงความหลัง "ตอนที่ลูกยังเล็กนั้น แม่ต้องเป็นคนอ่านเมนูให้ลูกฟัง"  แม่ว่า     "งั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่ผมจะผลัดเวรให้แม่นั่งฟังสบายๆ บ้าง"  ผมตอบ ในระหว่างมื้ออาหารนั้นเราคุยกันอย่างถูกคอไม่ใช่เรื่องราวพิเศษอะไรเพียงแต่สลับกันถามว่าชีวิตของเราเป็นยังไงทำอะไรที่ไหนมาบ้าง เราคุยกันสนุกมากจนไปดูหนังไม่ทัน   เมื่อผมไปส่งแม่ที่บ้านแม่พูดว่า  "แล้วแม่จะออกไปเที่ยวกับลูกอีกนะแต่คราวนี้ลูกต้องยอมให้แม่เป็นเจ้าภาพนะจ๊ะ"   ผมตอบตกลง  "ดินเนอร์เป็นยังไงบ้าง?" ภรรยาถามเมื่อผมกลับถึงบ้าน "ดีเยี่ยมกว่าที่ผมคิดไว้มากเลย"  ผมตอบ  ไม่กี่วันต่อมาแม่ผมเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายเฉียบพลันมันเกิดขึ้นกะทันหันมากจนผมช่วยอะไรไม่ทันเลย หลายวันต่อมาผมได้รับจดหมายพร้อมใบเสร็จจากภัตตาคารที่ผมกับแม่เคยไปมีโน้ตเล็กๆ แนบมาด้วยว่า "แม่จ่ายค่าอาหารชุดนี้เรียบร้อยแล้วแม่รู้อยู่แล้วว่า แม่คงไปไม่ได ้ แต่อย่างไรก็ตามแม่ก็จ่ายสำหรับสองคนคือลูกกับภรรยา ลูกคงเดาไม่ถูกหรอกว่าวันนั้นมีความหมายต่อแม่มากแค่ไหน ,  รักลูกจ้ะ  "วินาทีนั้น ผมเข้าใจถึงความสำคัญของการกล่าวคำว่า "รัก" ต่อคนที่เรารักในช่วงเวลาที่เค้าต้องการมันไม่มีอะไรสำคัญมากไปกว่าครอบครัวของคุณ จงให้เวลากับพวกเค้าในเวลาที่พวกเค้าต้องการคุณ  เพราะสิ่งเหล่านี้ไม่อาจผัดวันประกันพรุ่งได้  บางคนบอกว่าหลังจากที่คุณคลอดบุตรแล้วต้องใช้เวลาราว 6 สัปดาห์ จึงจะคืนสู่สภาพเดิม คนนั้นไม่รู้ว่าหลังจากที่คุณได้เป็นแม่คนแล้วไม่มีคำว่าคนเดิมอีกต่อไป  บางคนบอกว่าคนเราเรียนรู้การเป็นแม่ได้เองตามสัญชาติญาณ   คนนั้นไม่เคยพาลูกสามขวบไปซูเปอร์มาร์เกต บางคนบอกว่าการเป็นแม่คนนั้นน่าเบื่อ คนนั้นไม่เคยนั่งรถที่ลูกวัยรุ่นขับหลังจากที่ได้ใบขับขี่มาหมาดๆ   บางคนบอกว่า  ถ้าคุณเป็นคนดีลูกออกมาก็จะดีเองคนนั้นนึกว่าเด็กคลอดออกมาพร้อมกับคู่มือการใช้และใบรับประกัน บางคนบอกว่าแม่ที่ดีไม่ควรขึ้นเสียงกับลูก คนนั้นไม่เคยเปิดประตูหลังบ้านออกมาทันได้เห็นลูกหวดลูกกอล์ฟเข้าใส่หน้าต่างครัวของเพื่อนบ้านพอดิบพอดี  บางคนบอกว่าการเป็นแม่คนนั้นไม่ต้องมีการศึกษาก็ได้ คนนั้นไม่เคยช่วยลูก ป.4ทำการบ้านเลข  บางคนบอกว่า แม่รักลูกคนที่ห้าไม่เท่าลูกคนแรก คนนั้นไม่เคยมีลูกห้าคนบางคนบอกว่า ช่วงที่ยากที่สุดของการเป็นแม่คือตอนเลี้ยงและตอนคลอด คนนั้นไม่เคยยืนดูลูกขึ้นรถเมล์ไปโรงเรียนอนุบาลวันแรกหรือขึ้นเครื่องบินปรู๊ฟแค้มป์ของทหาร  บางคนบอกว่างานของแม่นั้นหมูๆ ปิดตาสองข้างหรือมัดมือไว้ข้างหนึ่งก็ยังไหว คนนั้นไม่เคยสอนการออกเดินขายคุกกี้ให้กับเหล่ายุวนารี 7 คน ที่กระจุ๊กกระจิ๊กคิกคักกันอยู่ตลอดเวลา  บางคนบอกว่า แม่เลิกกังวลได้แล้วหลังจากที่ลูกแต่งงานออกเรือนไป คนนั้นไม่รู้ว่าการแต่งงานคือการนำลูกชายหรือลูกสาวคนใหม่เข้ามาอยู่ในสายใยใจของแม่  บางคนบอกว่างานของแม่สิ้นสุดลงเมื่อลูกคนสุดท้ายออกจากบ้านไป คนนั้นไม่เคยมีหลานยาย หรือหลานย่า  บางคนบอกว่าแม่รู้ดีอยู่แล้วว่าคุณรักท่านเพราะงั้นไม่ต้องบอกท่านก็ได้  คนนั้นไม่เคยเป็นแม่คน  โปรดส่งต่อถึงทุกคนที่เป็น "แม่" และทุกคนที่มี "แม่"

หมายเลขบันทึก: 120689เขียนเมื่อ 19 สิงหาคม 2007 21:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 16:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีครับ.. อืม...นะ แล้วจะแวะมาเก็บเกี่ยวบันทึกต่อๆไปครับ

หวัดดีค่ะ... ภูมิใจมากค่ะที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่คนนี้ " หญิงเหล็ก " ของลูก...รักแม่มากค่ะ

ค่ะเรารักแม่อยู่แล้วค่ะ

ยิ่งจะได้เป็นแม่คนยิ่งรู้สึกดีค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท