มิตรภาพกับการเดินทาง

มิตรภาพ

หลังจากที่ผมกลับจากเชียงใหม่ ผมได้อาศัยท่านอาจารย์จาก สพฐ. เขต 6 ร่วมเดินทางโดยรถตู้ จากเชียงใหม่ ถึงชัยภูมิ ตลอดทางผมอยากบอกว่าประทับใจท่านเหล่านั้นมากครับ รู้สึกเกรงใจแต่ก็ดีใจที่ท่านห่วงใยและกรุณาผมมาก ตลอดทางผมได้แลกเปลี่ยนอะไรหลายอย่างทั้งเรื่องที่สาระเข้ม ๆ และที่ไม่ค่อยจะซีเรียสก็มี ต้องขอขอบคุณท่านรองทั้งสองท่านด้วยครับที่กรุณาผมมาก ระหว่างการเดินทางฝนตกตลอดทางเลยครับ เราแวะกินข้าวต้มกันที่พิษณุโลกและชัยภูมิขอบอกว่าอร่อยมาก พอมาถึงชัยภูมิท่านก็กรุณาส่งผมที่สถานีรถไฟอย่างปลอดภัย ผมรู้สึกว่าผมคุ้นเคยกับพวกท่านมานานเหลือเกิน เหมือนเป็นญาติคนหนึ่ง หลังจากที่ผมซื้อตั๋วแล้วเจอชายแก่ที่หน้าแดงเพราะอาการเมาเหล้าคนหนึ่งผมเรียกท่านว่าคุณตา ก็ถามท่านว่าจะไปลงที่ไหนท่านก็บอกว่าจะไปลงเมืองพล ผมบอกผมจะลงขอนแก่นครับ ในใจผมก็ดีใจว่ามีเพื่อนร่วมทางแล้ว ใจชื้นขึ้นมาหน่อย เพราะผมหน่ะขึ้นรถไฟครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ในชีวิตก็ว่าได้ ระหว่างที่รอรถไฟผมกับคุณตาคนนั้นก็ถามสาระทุกข์สุกดิบกันตามประสา อีกนั่นแหละผมก็รู้สึกว่าคุยกันถูกคออย่างบอกไม่ถูก (ตามประสาขอคนที่ผูกมิตรได้เร็ว) พอขึ้นรถไฟก็นั่งด้วยกันคุณตาก็เลยให้เบอร์ผมไว้ด้วย (นี่แหละเขาเรียกว่ามิตรภาพกับการเดินทาง) ทั้งที่ต่างคนต่างมา ไม่รู้จักกันมาก่อนด้วยซ้ำ แต่ก็ยังอุตส่าห์เชื่อใจ ให้เบอร์โทรและบอกว่าถ้าตกงานหน่ะโทรมาหาตาน่ะ ถ้าสังคมเรามีแต่ความจริงใจให้กัน เอาแต่สิ่งดี ๆ มอบให้กันผมว่าประเทศไทย หรือโลกใบนี้น่าอยู่ขึ้นเยอะ เรามาสร้างโลกใบใหม่ร่วมกันเถอะครับ โลกที่มีแต่คนที่รักกันจริงใจต่อกัน แล้วท่านล่ะครับคิดเหมือนผมรึเปล่า

เขียนใน GotoKnow โดย โบตัน
ใน การจัดการความรู้

คำสำคัญ (Tags): #มิตรภาพ

หมายเลขบันทึก: 120271เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2007 18:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน