ความรักในครอบครัว
เป็นโอกาสดีจังที่จะได้นำเรื่องดีดีมาเล่าให้ชาว Blog ทุกคนได้รับรู้ เนื่องจากได้รับรางวัลจากการร่วมสนุกเล่นเกมกับหนังสือหมอชาวบ้านเป็นหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อว่า นี่แหละคือความรัก
ในที่นี้ขอยกมาเล่าแค่หนึ่งเองแล้วกันนะ คือความรักในครอบครัว ผู้เขียนได้กล่าวว่า เป็นเวลาหลายหมื่นปีมาแล้วที่มนุษย์พยายามหาวิธีอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข โดยรวมกันอยู่เป็นครอบครัว หมู่บ้าน เมือง และประเทศ หน่วยที่สำคัญที่สุดเห็นจะเป็นครอบครัวซึ่งมีพ่อแม่ พี่น้อง ลูกหลาน อยู่ร่วมกัน เคยมีคนกล่าวไว้ว่า ถ้าจะเป็นผู้นำในการปกครองประเทศได้ ต้องมีความสามารถในการดูแลครอบครัวของตนเองให้ดีก่อน
การที่จะอยู่กันด้วยความปรองดองระหว่างสมาชิกในครอบครัวนั้น พลังที่สามารถเชื่อมโยงให้เกิดความผูกพันกันนั้นคืออะไร ?
เริ่มตั้งแต่ หัวหน้าครอบครัว ถ้าท่าน ทอดทิ้ง ละเลย หรือไม่หลียวแลครอบครัวของท่านแล้ว สมาชิกภายในครอบครัวจะยังคงรักและห่วงใยท่านอยู่หรือเปล่า ? ถ้าท่านโกหกปลิ้นปล้อนก่อความวุ่นวายขึ้นอยู่เสมอ ๆ ครอบครัวของท่านจะยังให้อภัยท่านหรือไม่ ?
ในทำนองเดียวกัน สมาชิกอื่น ๆ ของครอบครัวล้วนต้องทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด รวมทั้งสร้างสรรค์และคำจุนครอบครัวอย่างมีจิตสำนึกว่าตัวเองเป็นสมาชิกของครอบครัวนั้น
บางครอบครัวอาจจะมีการโต้เถียงกันว่าผู้ใดควรจะเป็นหัวหน้าครอบครัว สามีหรือภรรยา แม่สามีหรือแม่ภรรยา
ในสังคมปัจจุบัน ผู้ใดที่มีอำนาจคุมเศรษฐกิจของครอบครัวมักจะเป็นผู้ตัดสินว่า สิ่งใดควรสิ่งใดไม่ควรอยู่เสมอ แต่ถ้าคำสั่งนั้นไม่เป็นที่ยอมรับหรือเข้าใจจากผู้อื่น ปัญหาต่าง ๆ ย่อมตามมา ทำให้เกิดความไม่สงบภายในครอบครัว ตัวอย่างเช่น
คุณพ่อออกคำสั่งว่า ทุกคนในครอบครัวต้องเข้านอนตอนสามทุ่ม แต่ในขณะเดียวกันคุณพ่อกลับนั่งดูทีวีอย่างสนุกสนาน ลูก ๆ คงไม่เชื่อฟังเท่าไรนักและอาจดื้อแพ่งดูทีวีตามอย่างคุณพ่อ หรือคุณพ่ออาจดุลูกที่กลับบ้านดึก แต่ตัวคุณพ่อเองก็กลับตอน 2 ยาม โดยอ้างว่าติดงานเลี้ยงแล้วทำไมลูกจึงไปงานเลี้ยงแล้วกลับบ้านดึกบ้างไม่ได้ ?
ความขัดแย้งในจิตใจเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้ ทุกคนในครอบครัวไม่ควรมองข้าม การเพิ่มความสัมพันธ์ในครอบครัวอีกรูปแบบหนึ่งคือ การที่สมาชิกทุกคนในครอบครัวช่วยกันทำงานบ้าน หรือกิจการครอบครัว โดยเฉพาะลูก ๆ ไม่ควรถือว่าเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ที่ต้องหยิบยื่นความสุขความสบายให้เราแต่เพียงฝ่ายเดียว
นอกจากนี้ การมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็น และมีการยอมรับซึ่งกันและกันของสมาชิกในครอบครัวเป็นการแสดงออกถึงการรับรู้ในบทบาทและหน้าที่ตนเอง ทั้งยังอาจช่วยเพิ่มความเข้าใจและลดความขัดแย้งในครอบครัวได้ด้วย และที่สำคัญคือ รู้จักให้อภัยแก่ผู้อื่นเมื่อเขาทำผิด และร่วมกันแก้ไขความผิดนั้นไปพร้อม ๆ กัน
............นี่แหละถึงจะเรียกว่ารักกันจริง.............
ความเห็น (9)
อ่านแล้วได้ข้อคิดดีครับ. บางตรั้งเรื่องเล็กๆแบบนี้ก็อาจจะมองผ่านไป(มักเกิดในผู้ชาย)เมื่อเกิดหลายๆครั้งอาจทำให้เกิดรอยร้าวของความสัมพันธ์ในครอบครัวได้
อยากอ่านอีก...........................
อำนวย สุดสวาสดิ์
- ยินดีด้วยครับ กับรางวัลดีๆ จากสำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน หนังสือ นี่แหละคือความรัก
- ข้อคิดจากเรื่องนี้นำไปใช้ได้กับความสัมพันธ์ในครอบครัว
ในครอบครัวและยังจะมีประโยชน์หากได้นำไปประยุกต์ใช้ในการทำงาน
นะครับ..
-
เล่าสู่กันอ่านอีกนะครับ
สวัสดีจ๊ะ...น้องฮอส
ขอบคุณนะจ๊ะที่แวะเวียนมาเยี่ยมชมเจ้าของ Blog มือใหม่ ขอบคุณกำลังใจและความคิดเห็นนะ แล้วจะเก็บเกี่ยวเรื่องราวดี ๆ มาฝากอีกนะ...แต่คราวหน้าอาจจะอยู่ใน Blog ใหม่
blogน่ารักดีนะครับ....ทำให้ผมบ้างดิ.....???????????
ถึง....P Morpood
ใครว่าไม่รู้ละ...ขอบคุณมากนะคะ ชอบมากเลย สวยมากด้วย แต่ถ้าให้ดีรับเป็นลูกศิษย์ด้วยคนนะ อยากทำเป็นบ้าง......
ด้วยความยินดีครับ แต่คงไม่ถึงกับเป็นอาจารย์หรอกนะ กำลังฝึกฝนอยู่ครับ เอาเป็นว่าเราแลกเปลี่ยนความรู้กันดีกว่านะ แล้วเราจะเริ่มบทเรียนแรกกันยังไงดี
- แก้ไขประวัติให้แล้วครับ
- แก้เมลล์ทั้งหมด
- เมื่อมีผู้แสดงความคิดเห็นในบล็อคก็เปิดอ่านที่เมลล์ได้ครับ
ขอให้ร๊ากกกกกกกกกกัลตลอดปาย