ได้สัมมนาต่างจังหวัด (มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่) หลายวันแล้วค่ะ วันนี้เป็นวันสัมมนาวันสุดท้าย คิดแล้วใจหายเพราะเป็นการสัมมนาที่อบอุ่นที่สุด เป็นกันเอง และมีกลิ่นอายของความรักที่ชาวคนเขียน Blog ที่ร่วมทักทอในระหว่างที่อยู่ด้วยกัน 3 วัน ตั้งแต่วันที่ 13-15 สิงหาคม 2550
บรรยากาศของวันนี้ได้รู้จัก Blogger หลายท่านเพิ่มขึ้น ชาวขอนแก่นที่ได้อ่านบันทึกนี้คงหายคิดถึงกันแล้วนะคะ เหมือนได้อยู่ในบรรยากาศนี้ด้วยกัน
ใกล้เวลาที่จะได้กลับแล้วค่ะ เขียนแล้วนึกถึงที่ทำงานมากๆ ไม่รู้พี่ๆ ที่ทำงานจะทำอะไรกันอยู่ (จะคิดถึงเรามั๊ยน๊า อิอิ) ที่ห่วงคืองานที่จะทำในวันที่ 19 กันยายน 2550 จะจัดโครงการสัมมนานักวิจัยสถาบันเพื่อพัฒนางาน ที่ได้เลื่อนจากกำหนดการเดิม คือวันที่ 20 สิงหาคม 2550 เพราะเป็นวันหยุดชดเชยอีกหนึ่งวัน วัตถุประสงค์ของโครงการก็เพื่อให้นักวิจัยหน้าใหม่ได้มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ (งานนี้ห่วงมากค่ะ) ยังห่วงว่าจะส่งหนังสือเลื่อนกำหนดการให้คณะ/ หน่วยงานไม่ทัน
เขียนเรื่องหนักไปหรือป่าวก็ไม่รู้ค่ะ ไม่เอาแล้วค่ะ กลับมาเขียนถึงบรรยากาศในห้องสัมมนาดีกว่า “ตอนนี้ก็แบ่งกลุ่มให้ช่วยเหลือกันทำ Blog” แลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ใช้ใจ ถึง ใจ ตอนนี้ท่านอาจารย์แป๋ว (อ.ภาวดี ภักดี) กำลังอธิบายการตกแต่ง การเขียน Blog ให้กับผู้ร่วมสัมมนาได้ทำกันค่ะ (อยู่กลุ่มที่ 4 ค่ะ) ได้ความรู้มากมาย
ชาวขอนแก่นหายคิดถึงกันหรือยังคะ รวมถึงทุกคนที่ได้อ่านด้วยค่ะ สามารถถาม-ตอบ มาได้นะคะยินดีค่ะ