เมื่อวันที่ 8-9 ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปส่งแม่น้องสบาย ไป อบรม
2 วันที่เชียงใหม่ก็ได้อยู่กับลูก ได้พักผ่อน และที่ชอบมากที่สุดคือได้ไปร้านหนังสือครับ...
มีสิ่งหนึ่งที่ได้สังเกตคือ ความเป็นอยู่ของผู้คนในเมืองใหญ่
- ผู้คนที่มากมาย รถที่แออัด
- สถานที่ดูดเงินของเรา มีมากเหลือเกิน มากเกินบางครั้งเงินที่เรามีอาจจะไม่พอให้จับจ่าย ถ้าหากว่าเราไม่ระมัดระวัง
- ชีวิตในเมืองน่าจะพบความสงบสุขภายในได้อยาก ถ้าไม่แน่จริง หรือไม่เก๋าจริงๆ เพราะว่ามีสิ่งล่อลวงที่จะคอย ตอบสนองต่อ ความต้องการของเราทั้ง 6 ด้าน
รู้สึกว่าโชคดีที่ได้มาทำงานและอยู่กับธรรมชาติใกล้ตัว ผมคิดว่าสิ่งแวดล้อมก็มีส่วนสำคัญกับพัฒนาการทางความคิด และจิตใจของเรา แต่ก็แอบกลัวลึกๆว่าอนาคตที่นี่จะเหมือนเชียงใหม่หรือไม่??
^_^....
อะไร ๆ ก็มีการเปลี่ยนแปลง เนอะ .. เราห้ามไม่ได้เสียด้วย
แต่ปายก็คือปาย ล่ะค่ะ
สวัสดีครับคุณ เนปาลี
รู้สึกอบอุ่นนะครับที่เข้ามาลปรร ประเด็นนี้
ชอบคำว่าปายก็คือปายครับ ขบคิดอยู่ว่ามีความหมายอะไรบ้าง
หวัดดี สุพัฒน์น้องรัก ..
น้องบอก ให้เข้ามาเยี่ยม blog ตั้งเนิ่นนาน
อย่างไม่มีคำแก้ตัว พึ่งได้เข้ามา..วันนี้ นี่เอง..ดีใจนะที่ได้เห็นการเติบโต ทางจิตวัญญาณ ..
ไว้ว่าง ๆ จะเข้าแลกเปลี่ยนด้วย ..
พี่ก็กลัวเหมือนกัน ว่าสักวันบ้านเมืองที่เราอยู่ สงบ ๆ
จะเหมือนเชียงใหม่หรือเปล่า