26 กรกฎาคม 2550 : กลอนลำจากนิสิต การสะท้อนพลังทางปัญญาสู่เส้นทางปลอดเหล้าเข้าพรรษา (๒)
26 กรกฎาคม 2550 ที่ผ่านมา (อีกครั้ง)
จากบันทึกที่แล้ว ซึ่งผมได้เขียนถึงกิจกรรมศิลปะร่วมสมัยที่มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ได้นำเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในโครงการ “สู่เส้นทางปลอดเหล้าเยาวชนสร้างความดีสู่วิถีชีวิตพอเพียงจังหวัดมหาสารคาม” แล้วนั้น ...
นอกจากกิจกรรมดังกล่าว เรายังมีโอกาสได้ส่งนายอนุสรณ์ ตาดทอง นายกองค์การนิสิต ขึ้นเวทีในนามผู้แทนเยาวชนของเมืองตักสิลานครร่วมเสวนากับวิทยากรอีกหลายท่าน และนายกองค์การนิสิตของเรา ก็สะท้อนจุดยืนตนเองในการประกาศเจตนารมณ์งดเหล้าเข้าพรรษาทั้งในฐานะส่วนตัวและกิจกรรมในมหาวิทยาลัยได้อย่างชัดเจน อีกทั้งยังนำผญาพื้นถิ่นอีสานเข้าไปใช้ประกอบการเสวนาได้อย่างน่ายกย่อง
อีกกิจกรรมหนึ่งที่ผมค่อนข้างภาคภูมิใจและให้เครดิตอย่างมาก นั่นก็คือ การมอบหมายให้นิสิตได้แต่งกลอนลำ เพื่อแสดงบนเวทีในหัวเข้าการณรงค์งดเหล้าเข้าพรรษา โดยให้นิสิตกลุ่ม TO BE NUMBER ONE (นายสมปอง มูลมณีและนายธีรภัทร สินธุเดช) ได้ทำการบ้านล่วงหน้าร่วมสัปดาห์ ซึ่งผมก็ไม่ได้เข้าไปก้าวก่ายด้านการทำงานของพวกเขา บนพื้นฐานที่เชื่อว่านิสิตทั้งสองมีศักยภาพเต็มเปี่ยมที่จะถอดหัวใจออกมาสร้างสรรค์ได้อย่างไม่ยากเย็น
เดิมทีผมไม่ค่อยคุ้นเคยกับนิสิตทั้งสองนัก แต่หลังจากได้เห็นความสามารถของพวกเขา จึงตัดสินใจเอ่ยชวนให้เข้ามาสู่เวทีกิจกรรมของมหาวิทยาลัย และชวนให้เขาได้เป็นส่วนหนึ่งในการนำความสามารถที่มีอยู่ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อสังคม และดูเหมือนว่าพวกเขาก็มีความสุขในกิจกรรมเหล่านี้และไม่เกี่ยงงอนต่อการอุทิศตน และไม่สนใจว่างานนั้นจะมีค่าตอบแทนให้หรือไม่
กิจกรรมดังกล่าวสามารถสร้างความฮือฮา, สนอกสนใจ, ประทับใจต่อผู้ชมหลากวัยเป็นอย่างมาก ยิ่งมารู้ว่านิสิตเหล่านี้มิใช่คนที่เรียนในสาขาศิลปกรรมก็ยิ่งแปลกประหลาดใจเป็นที่สุด ...
ผมถือว่ากิจกรรมที่มอบหมายให้เขาได้สร้างสรรค์ด้วยตัวของนิสิตเองนั้น เป็นกิจกรรม “พลังทางปัญญา” และถือเป็นกิจกรรมทาง “วัฒนธรรม” ที่ทรงคุณค่า และยิ่งได้คนหนุ่มสาวในวัยเช่นนี้เป็นผู้คิดและสร้างขึ้นมาด้วยตัวเอง ผลผลิตอันเป็นพลังทางปัญญาดังกล่าวนี้จึงมีค่าต่อผมมาก ...
นี่คือ กลอนลำ อันเป็นการคิดการสร้างของนิสิตที่ผมนำพวกเขามาเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมครั้งนี้, และผมก็ภาคภูมิใจในตัวเขาค่อนข้างมาก !
ลำสั้นงดเหล้าเข้าพรรษา
ประพันธ์โดยนาย ธีรภัทร สินธุเดช
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ฟังเด้อลมโชยต้องปลิวละอองต้องงา เข้าพรรษาหมู้เจ้าพระสงฆ์เข้านั่งธรรม
นางสิมาขอย้ำแนวธรรมให้จื่อ คองบ่อนถือศีลห้า ปาณา พร้องเพ่งเฮียน
อย่าให้มีแปดเปี้ยนทางฝ่ายอธินณา อีกมุสา กาเม ภอกขาเวสอนให้นำไซ่อย่าถอย
ข้อสุดท้ายเรียบร้อยหากแม่นปฏิบัติ สิบ่มีล่วงลัดฮีตคองพระองค์เจ้า
นั่นคือบ่กินเหล้ากินสุรายาฝิ่น ของมึนเมาทังสิ้นสีนเสี่ยงอย่าไล
นางสิสัญญาให้ญิงซายให้จื่อ ให้เจ้าถือศีลห่าอย่าซ่าอย่าถอย
(เพลง)
แก้วน้อยนี้เพียงจอกจิบ ห้าถึงสิบทำให้สติพัง
ว่าแต่มันบ่เป็นอีหยัง น้องละซังโอยซังละคนเฮาหน้ามึน ๆ
บืนกินคันเขาเยาะสักหน่อย ห้าหกร้อยจนเกลี้ยงมินลิน
เข้าบ้านมีแต่หนี้สิน คาบนี้คงกินละแม่นข้าวโฮยเกียๆ
(ลำ)
ทางเมียป้อยเขาจาเว้าจ่มๆ มันกะสมสาแหล่วแนวฮากใส่เฮือน
อ้างแต่ว่าได่เพื่อนได่หมู่ในวง ว่าประสงค์แต่มิตรในดงพงเหล้า
เห็นแต่เมาแล้วทื่นจักปืนหือมีด นี้คือฤทธิ์เดชกล้าสุราให้ใส่คน
จงหลีกหนีให้พ้นคนหมู่ทังหลาย กลอุบายของมารให้หลีกใกลไลเว้น
สัพภัญญูเพิ่นเน้น อรหันต์เพิ่นกล่าว สาวอีนางได่เว้าพอให้ฮินตอง
สีนานวนแคนม้วนไว้ก่อนท่อนนั้นนา...........
(เต้ย)
โอยพี่หมอลำคันลำทางสั้น โอยหันลงมานำเจ้าทางลอง
ลำลองของละลำหยังบ่แล้ว ทางน้องสิลองเบียร์
โอ้เบียร์ๆๆๆ กินแล้วได้เมียก็จริงอยู่หนาๆ
กินแล้วสนุกเฮฮาๆ ใจชื่นโสภาตื่มสุราอีกหน่อย
เพียงแก้วน้อยๆก็มึนก็เมาๆ
หล่ะจั่งว่าเบียร์หือเหล่า กินแล้วเมามันกะเหมิดท่า
บ่สมราคาดอกชีวิตเจ้า เอาตนเข้าแม่นฮองธรรมโอยนั้นหละ
หนานวนหน้า
หางตาผู้ดำปื้อสังมาคือผีเป้า หลานบ่เอาดอกหลานย้าน
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ
ติดตามอ่านบันทึกค่ะ เป็นกิจกรรมที่สร้างสรรค์และการส่งเสริมสุขภาพ ลด ละ เลิกเรื่องเหล้า
- สวัสดีครับ พี่อนงค์
- กิจกรรมในครั้งนี้เป็นเสมือนการเปิดตัว
- จะเกิดประโยชน์ต่อผู้คนและสังคมแค่ไหน ก็คงขึ้นอยู่กับแต่ะคนว่าจะจัดการกับวิถีตนเองอย่างไร
- รวมถึงการขับเคลื่อนที่เป็นระบบและต่อเนื่องอย่างจริงจัง
- ...
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ...ไม่แสดงตน
ขอบคุณมากครับ... และผมก็จะได้แจ้งให้นิสิตได้ทราบ เพื่อเป็นแรงใจให้เขาได้ทำงานต่อไป
ขอบคุณอีกครั้งครับ