เมืองวังเวียง สปป.ลาว เรียกกันว่า เป็นกุ๊ยหลินเมืองลาว เพราะมีภูเขาดินทราย ที่โผล่เป็นลูกๆไป ชาวต่างประเทศนิยมไปเที่ยวที่เมืองนี้กันเยอะ จนทำให้บรรยากาศที่คนไทยบอกว่า คล้ายอำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน ของไทย จะกลายเป็นเมืองพัทยาไปซะแล้ว
เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ปีที่แล้ว เนื่องจากมีวันหยุดติดต่อกัน เลยชวนพี่ๆน้องๆไปเที่ยววังเวียง แต่พอไปต้องผิดหวังเล็กน้อย เนื่องจากไปเจอฝนเลยไม่ได้ออกจากที่พักไปเที่ยวที่ไหน แต่สิ่งที่ดีกว่า คือการได้ไปเจอมิตรเก่า คุณหมอ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลวังเวียง เคยมาฝึกงานกับเรา เมื่อหลายปีก่อน คุณหมอเลยพาย่ำราตรีซะจนคุณผู้ชายทั้งหลายเกือบกลับที่พักไม่ถูก
ในส่วนการบริการของโรงพยาบาลเมืองวังเวียง ก็มีการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาล HA เหมือนกัน มีหมอดมยาคนนึงที่เคยมาฝึกงานกับเราเช่นกัน โทรมาบอกว่า ยังไปหาไม่ได้เพราะต้องออก audit ตอนนี้เขาเป็น auditor นี่ก็แสดงว่า ทาง สปป.ลาว มีการสนับสนุนการพัฒนาคุณภาพอย่างเช่นประเทศอื่นๆ
และเมื่อเดือนมีนาคมผ่านไปอีกครั้ง ไม่ได้แวะพักที่นี่ เพราะต้องรีบเดินทางไปหลวงพระบาง พบว่าภูมิทัศน์และอาคารสถานที่ของโรงพยาบาลวังเวียงเปลี่ยนไป เป็นแบบสะอาดสวยงาม เสียดายที่รีบมากเลยไม่ได้ถ่ายรูปเอาไว้
จากเหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้รู้สึกว่า การพัฒนาบริการทางด้านสาธารณสุข โดยเฉพาะโรงพยาบาล ต้องมีการพัฒนาอย่างไม่หยุดนิ่ง ไม่ว่าจะทั้งด้านสิ่งแวดล้อมและคุณภาพ มาตรฐานการบริการ ก็น่าชื่นใจกับประเทศเพื่อนบ้าน และคุณหมอหลายๆท่านที่เคยมาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปจากเราและได้นำส่วนหนึ่งไปเป็นแบบอย่างในการพัฒนา